Η παιδική κακοποίηση ευθύνεται για 4 στις 10 ψυχικές διαταραχές στην Αυστραλία, σύμφωνα με νέα έρευνα

Σοκαριστικά είναι τα ευρήματα μεγάλης αυστραλιανής έρευνας, που δημοσιεύθηκε στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό JAMA Psychiatry, καθώς αποκαλύπτουν ότι η παιδική κακοποίηση σχετίζεται με το 40% των ψυχικών διαταραχών στη χώρα.

Οι διαταραχές που εξετάστηκαν περιλαμβάνουν την κατάθλιψη, τις αγχώδεις διαταραχές, την κατάχρηση ουσιών, τον αυτοτραυματισμό και τις απόπειρες αυτοκτονίας.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 41% των αποπειρών αυτοκτονίας, το 35% των περιστατικών αυτοτραυματισμού και το 21% των περιπτώσεων κατάθλιψης σχετίζονται άμεσα με εμπειρίες κακοποίησης κατά την παιδική ηλικία. Παιδική κακοποίηση ορίζεται κάθε μορφή σωματικής, σεξουαλικής ή συναισθηματικής βίας, καθώς και παραμέληση, που υφίστανται παιδιά κάτω των 18 ετών.

Η μελέτη υπολόγισε ότι εάν το φαινόμενο είχε εξαλειφθεί, η Αυστραλία θα είχε γλιτώσει περισσότερα από 1,8 εκατομμύρια περιστατικά ψυχικών διαταραχών, ενώ μόνο για το 2023, θα είχαν αποφευχθεί περίπου 66.000 πρόωροι θάνατοι και 118.000 έτη ζωής με αναπηρίες.

Τα δεδομένα προήλθαν από τρεις μεγάλες εθνικές έρευνες, με χιλιάδες συμμετέχοντες, και οι αναλύσεις έλαβαν υπόψη παράγοντες όπως η γενετική προδιάθεση και το περιβάλλον, εξασφαλίζοντας την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων.

Η Δρ. Lucinda Grummitt από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϋ χαρακτήρισε τα ευρήματα «κάλεσμα αφύπνισης» και τόνισε πως η καταπολέμηση της παιδικής κακοποίησης θα πρέπει να γίνει εθνική προτεραιότητα για τη δημόσια υγεία. Παράλληλα, υπογράμμισε πως η πιο αποτελεσματική προσέγγιση είναι η πρόληψη μέσω κοινωνικών και οικονομικών πολιτικών, και όχι μόνο η ατομική υποστήριξη παιδιών και οικογενειών.

Πολιτικές όπως γονική άδεια, επιδοτούμενη φροντίδα παιδιών, οικονομική ενίσχυση, πρόσβαση σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας για τους γονείς και προγράμματα στήριξης οικογενειών, θεωρούνται κρίσιμες για την πρόληψη της κακοποίησης.

Η ερευνήτρια ανέφερε ως παράδειγμα τις ΗΠΑ, όπου η εφαρμογή τέτοιων πολιτικών έχει ήδη αποδειχθεί αποτελεσματική στη μείωση των ποσοστών παιδικής κακοποίησης. Όπως δήλωσε, «η αντιμετώπιση των κοινωνικών και οικονομικών αιτιών που οδηγούν στην κακοποίηση είναι το κλειδί για την προστασία της ψυχικής υγείας των παιδιών και την ευημερία των μελλοντικών γενεών».