Η μοναξιά στην παιδική ηλικία αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας στην ενήλικη ζωή

Μια νέα διεθνής μελέτη υποδεικνύει ότι οι εμπειρίες μοναξιάς κατά τα παιδικά χρόνια συνδέονται με ταχύτερη γνωστική έκπτωση και αυξημένο κίνδυνο άνοιας σε άτομα άνω των 50 ετών.

Ο κρίσιμος παράγοντας δεν ήταν η κοινωνική απομόνωση καθαυτή, αλλά το υποκειμενικό συναίσθημα μοναξιάς, που επηρέασε τον εγκέφαλο ακόμη και για όσους είχαν φίλους ή δεν ένιωθαν πλέον μοναξιά στην ενήλικη ζωή.

Η παιδική μοναξιά φαίνεται να αφήνει μακροχρόνιο αποτύπωμα στην υγεία του εγκεφάλου, καθώς η παιδική ηλικία είναι περίοδος ταχείας ανάπτυξης του εγκεφάλου και ευαισθησίας σε στρεσογόνους παράγοντες όπως η απομόνωση, η φτώχεια, η παραμέληση ή ο εκφοβισμός.

Η μελέτη, που διεξήχθη από επιστήμονες από Κίνα, Αυστραλία και ΗΠΑ (συμπεριλαμβανομένων των Harvard και Boston), παρακολούθησε πάνω από 13.500 συμμετέχοντες για επτά χρόνια, αξιολογώντας τη γνωστική τους υγεία και την ανάπτυξη άνοιας.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όσοι είχαν βιώσει παιδική μοναξιά είχαν 41% υψηλότερο κίνδυνο άνοιας, ενώ όσοι ανέφεραν ότι «συχνά ένιωθαν μοναξιά» είχαν 51% μεγαλύτερο κίνδυνο, ανεξαρτήτως ύπαρξης φίλων.

Οι ερευνητές εξηγούν ότι η μοναξιά ενεργοποιεί χρόνια στρες στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο, επιβαρύνοντας περιοχές της μνήμης και περιορίζοντας τη γνωστική άσκηση που προκύπτει από το παιχνίδι και την κοινωνική αλληλεπίδραση. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό JAMA Network Open και θεωρείται η πρώτη που καταδεικνύει τη μοναξιά ως σημαντικό παράγοντα κινδύνου για γνωστική έκπτωση και άνοια.

Η μοναξιά των παιδιών σήμερα φαίνεται να επιδεινώνεται, σε μεγάλο βαθμό λόγω της αυξημένης χρήσης social media, θέτοντας νέες προκλήσεις για την ψυχική και γνωστική υγεία των μελλοντικών ενηλίκων.