Του
Σταύρου Ξηντάρα
Αρκεί να θέλεις….
Αν θέλεις μπορείς…
Μη χαραμίσεις ούτε μια σταλιά σκοτάδι….
Αίσθηση προκάλεσε από το πρώτο της κιόλας βιβλίο η Βιολέτα Βασιλείου. Οι βιβλιοφάγοι, στόμα με στόμα, έμαθαν για το μυθιστόρημα της «Λιόγερμα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Υδροπλάνο» και μπήκε ήδη στις βαλίτσες των διακοπών τους για να τους συντροφεύσει . Ένα μυθιστόρημα που είναι ερωτικό, είναι αστυνομικό, είναι κοινωνικό, αλλά και ένα εμπεριστατωμένο εγχειρίδιο ψυχανάλυσης.
Το στόρι παρακολουθεί την Βερονίκ, η οποία αφού ακολούθησε τη θεία της στην Αμερική, βρέθηκε αντιμέτωπη με τόσες δυσκολίες που ήταν βαθιά επώδυνο να τις αντιμετωπίσει.
Από την εφηβεία κιόλας διαταράχθηκαν οι ισορροπίες της.
Όταν εν μέσω όλων αυτών πιστεύει ότι γίνεται και μάρτυρας ενός φόνου, αδυνατεί να το αποδεχτεί, αλλά δεν μπορεί και να το αποδείξει. Στήριγμά της στην προσπάθεια ένας αναλυτής-μέντορας που κατορθώνει να ανοίξει για αυτήν το παράθυρο στη θεραπεία.
Τα χρόνια περνούν και με τις ικανότητες της καταφέρνει και δημιουργεί έναν διεθνή οίκο μόδας.
Ένας μεγάλος έρωτας κλείνει όλους τους κύκλους των ψυχοθεραπειών και της χαρίζει απλόχερα την ευτυχία. Οι πληγές της έχουν γίνει μαθήματα.
Όμως, η ειμαρμένη τη βάζει ακόμη μια φορά στο στόχαστρο.
Τότε συνειδητοποιεί ότι στην πραγματική ζωή δεν υπάρχουν ούτε προειδοποιήσεις αλλά ούτε και δεδομένα: κάθε λιόγερμα μάς καλεί να επανεξετάσουμε ό,τι θεωρούμε σταθερό, και να ξαναρχίζουμε τη ζωή μας χωρίς τίποτε να είναι προκαθορισμένο.
Σε αυτήν την ανασκόπηση ζωής που μοιράζεται μαζί μας η πρωταγωνίστρια σε πρώτο πρόσωπο, αναδύονται: η ανάγκη της αναζήτησης για πνευματικό και ψυχικό περιεχόμενο στις ζωές μας χάρη στην παραμονή της στην Αμερική, όπου η ψυχοθεραπεία έχει πρωταρχικό ρόλο στις ζωές των ανθρώπων ήδη από τη δεκαετία του 50, η κακοποίηση είτε πρόκειται για λεκτική είτε για σωματική είτε για συναισθηματική βία, σε μία εποχή πολύ πριν τη δημιουργία του όρου me too, αφού το βιβλίο είχε ήδη γραφτεί, όταν αυτός δημιουργήθηκε, αλλά και το σημαντικό θέμα της αναπηρίας και της ευθανασίας, τα οποία συχνά αποφεύγονται ή αγνοούνται στη δημόσια σφαίρα.
Το κυριότερο όλων, όμως, είναι ότι η αφήγηση της Βερονίκ είναι ένας “οδηγός” για τη διαχείριση της απώλειας με τέτοιο τρόπο που να μας βοηθά να στεκόμαστε όρθιοι και όρθιες, ακόμη και μέσα στην απόλυτη καταστροφή.
Όπως εξηγεί η ίδια η συγγραφέας, η Βιολέττα Βασιλείου, «Η άγνοια τις περισσότερες φορές μας οδηγεί σε λεωφόρους, ή και σε ατραπούς, που στην περίπτωση της γνώσης του που πάμε να μπλέξουμε, ίσως να μην τολμούσαμε ποτέ.
Απ` αυτό το πρίσμα οδηγήθηκα στο να εκτεθώ γράφοντας ένα μυθιστόρημα. Όχι υποχρεωτικά για να δείξω την συγγραφική μου δεινότητα, γιατί αυτή πιστεύω πως έρχεται κατόπιν πολυετούς υπηρεσίας στην τέχνη της γραφής. Και ασφαλώς όχι να εκτεθώ στην βιτρίνα ενός βιβλιοπωλείου. Πολύ περισσότερο δε, ν αναδείξω τις υποτιθέμενες ιδέες μου στην τέχνη του γραπτού λόγου.
Η ανάγκη του να γράφω και να σχεδιάζω μάλλον είχαν γεννηθεί την ώρα που βγήκα από την μήτρα της μάνας μου.
Υπήρχαν πάντα μέσα στο μυαλό μου εικόνες. Κυρίως όμως ιστορίες, που αγωνιούσαν να βγουν απ` τα στενά περιθώρια του νου μου, στον έξω κόσμο και στο φως.
Σε σχέση με το σχέδιο πολύ γρήγορα βρήκα τον δρόμο μου. Αυτό ήταν άλλωστε και η επαγγελματική μου καταξίωση.
Σε σχέση όμως με τις λέξεις υπήρξε άλλη αντιμετώπιση. Αυτές τις ακουμπούσα με άπειρη τρυφεράδα. Τις έχτιζα σε μικρά μικρά κουτάκια και τις κρατούσα κλεισμένες αεροστεγώς σε πολύ βαθιά συρτάρια ώστε κανείς να μη μπορεί να τις ακουμπήσει ή να αντιληφθεί την ύπαρξη τους.», ενώ προσθέτει:
«Προφανώς αυτά τα βαθιά συρτάρια ήταν το αποκούμπι μου στα δύσκολα και άρα έπρεπε πάσι θυσία να διαφυλαχθούν απ τους βέβηλους και τους απλώς περίεργους του κόσμου τούτου.
Όμως ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο τον ηλιάτορα, έτσι κάποτε έρχεται η ώρα όλων μας.
Ήγγηκεν λοιπόν η ώρα της κάθαρσης απ` οτι,δήποτε με έδενε με την αναζήτηση στα προς το ζειν.
Ταυτόχρονα έβαλα πολύ κοντά στην θέαση του νου μου και ότι επεξεργάζονταν αυτός, την Αθηνά.
Αυτή η γυναίκα- φίλη- γνώστης, υπήρξε καταλύτης ώστε να κρατάω σήμερα στα χέρια μου τυπωμένο και εκδιδόμενο το πρώτο μυθιστόρημα μου, το λιόγερμα. Η Αθηνά Καρτάλου ήταν το μαστίγιο, που χρειαζόμουν για να τολμήσω, να επιτρέψω στην εξωστρέφεια να εισβάλει στην ζωή μου σ αυτόν τον τομέα της συγγραφής.»
Βιογραφικό
Η Βιολέττα Βασιλείου γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Χαλάνδρι. Η μεγάλη της αγάπη από μικρή ήταν το σχέδιο μόδας. Έτσι, παρά τις ενστάσεις του πατέρα της, από το Πάντειο Πανεπιστήμιο μεταπήδησε στην ιδιωτική σχολή του Μιχάλη Βελουδάκη, απ’ όπου και πήρε υποτροφία για τη Scuola di Moda στο Μιλάνο. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, προσελήφθη αμέσως στον οίκο υψηλής ραπτικής του Γιάννη Βούρου. Εκεί έκανε τα πρώτα της βήματα σχεδιάζοντας, μεταξύ άλλων, ρούχα καλλιτεχνών όπως ο Ντέμης Ρούσσος, η Λίντα Άλμα, o Μάνος Κατράκης – ακολούθησε μια πλειάδα ηθοποιών, κυρίως του θεάτρου. Στη συνέχεια ίδρυσε το δικό της εργαστήρι μόδας, που έως και το 2012ήταν ενεργό με πολύ μεγάλες παραγωγές, καθώς και πολλές εισαγωγές απ’ όλο τον πλανήτη. Αυτή η δουλειά-χόμπι τής επέτρεψε να ζήσει όσα μπορεί να ονειρευτεί μια γυναίκα και, το κυριότερο, να κάνει άπειρα ταξίδια: από Κίνα σε Ινδία και από Αμερική σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ταξίδευε για να έχει τη δυνατότητα να προσφέρει στους πελάτες της τα πλέον ιδιαίτερα εμπορεύματα. Παράλληλα, γνώριζε λαούς, νοοτροπίες και διαφορετικούς τρόπους ζωής από χώρα σε χώρα. Όπως λέει η ίδια, μπορεί να μην αποκτήσεις τυπικά προσόντα στη ζωή σου, αλλά, αν έχεις ταξιδέψει, έχεις δει τον κόσμο στην πραγματική του διάσταση, κι αυτό σε κάνει πλουσιότερο σε γεύσεις – ποικιλοτρόπως. Είναι μητέρα δυο καταπληκτικών παιδιών, του Μάνου και της Αφροδίτης. Εδώ και αρκετά χρόνια ζει μπροστά στη θάλασσα, κι αυτό δίνει τη δυνατότητα στη φαντασία της να ξεδιπλώνει ανθρώπινους χαρακτήρες και καταστάσεις.
Ταυτότητα βιβλίου:
Τίτλος: Λιόγερμα
Συγγραφέας: Βιολέττα Βασιλείου
Σελ.: 408 Διάσταση: 14×21
ΙSBN: 978-618-207-177-9
Τιμή: 14,90 – 13,41
Εκδόσεις: Υδροπλάνο
