Του
Σταύρου Ξηντάρα
Αίσθηση στην σινεφίλ κοινότητα έχει προκαλέσει η ταινία που γύρισε ο ταλαντούχος σκηνοθέτης Αντώνιος Αραποστάθης.
Το FAMILY HOME είναι ένα αγγλόφωνο ψυχολογικό θρίλερ found footage, δηλαδή ψευδοντοκιμαντέρ που υποτίθεται πως έχει συρραφεί από υλικό που είναι βιντεοσκοπημένο από τους ήρωες του. Το είδος έγινε δημοφιλές το 1999 με το επιτυχημένο The Blair Witch Project.
Σκηνοθετημένη απ τον Αντώνιο Αραποστάθη, η ιστορία τοποθετείται στα τέλη του 2020. Διηγείται την περιπέτεια δυο νεαρών γυναικών, προσφύγων του πολέμου στη Συρία, που λαμβάνουν μέρος σε ένα «πρόγραμμα ταχείας πολιτιστικής ενσωμάτωσης» ελπίζοντας σε μια γρήγορη βίζα για τη Γαλλία. Αντ´ αυτού βρίσκονται έγκλειστες σε ένα σπίτι, στο έλεος μιας αδίστακτης σέκτας που εκμεταλλεύεται την άγνοιά τους για να τις εργαλειοποιήσει.
To στόρι έχει ως εξής:
Η Emine και η Aaliyah μόλις διέφυγαν από τη φρίκη του πολέμου. Συμμετέχουν εθελοντικά σε ένα πρόγραμματαχείας ενσωμάτωσης προσφύγων στη δυτική κοινωνία ελπίζοντας σε μία βίζα για τη Γαλλία. Τα κορίτσια έχουνανατεθεί στη φροντίδα του Gerard, ενός κοινωνικού λειτουργού που ενεργεί ως σύνδεσμος με τη γαλλική κυβέρνηση.Το πρόγραμμα βασίζεται σε συμπεριφορική ψυχοθεραπεία. Τα κορίτσια εντάσσονται σε μια μικρή προστατευμένη κοινότητα στεγασμένη σε μια ιδιωτική κατοικία. Το γκρουπ συντονίζεται από τους βοηθούς της επικεφαλήςψυχολόγου, τον Linus και τον Αχιλλέα. Ο τελευταίος κινηματογραφεί την κάθε τους κίνηση με μια φορητή κάμερα:Το υλικό θα χρησιμοποιηθεί για αξιολόγηση.
Ο Αχιλλέας προτρέπει τις κοπέλες να παραμένουν στο εσωτερικό του σπιτιού. Διαφορετικά η κοινότητα μπορεί ναστοχοποιηθεί από τη “Μελανή Ταξιαρχία”, μια βίαιη παραστρατιωτική οργάνωση. Η σοβαρότητα του κινδύνουγίνεται ξεκάθαρη εκείνη τη νύχτα: Ο Rashad, ένας δουλικός, διαλυμένος άνθρωπος, μέλος της κοινότητας,αποκαλύπτει κατά τη διάρκεια μιας κρίσης υστερίας ότι μια προηγούμενη πρωτοβουλία αυτού του είδους δέχτηκε επίθεση και πολλοί συμμετέχοντες δολοφονήθηκαν. Ανάμεσά τους η σύζυγος του Muammar, του αυστηρού επιστάτη της κοινότητας, του οποίου η απειλητική παρουσία ανησυχεί βαθιά την Emine.
Σύντομα, τα κορίτσια έχουν την πρώτη τους συνεδρία με την καθηγήτρια Lycia Christophersen την οποία όλοι στο σπίτι αποκαλούν «Μητέρα». Τους καλωσορίζει στην «οικογένεια» και τους συνταγογραφεί χάπια για το άγχος της φυγής. Οι μέρες περνούν. Καθώς η Aaliyah χάνεται υπό την επήρεια του ναρκωτικού, η Emine, που καταστρέφει κρυφά τα χάπια, υφίσταται εξευτελισμούς και την ολοένα και πιο επιθετική συμπεριφορά του Muammar ώσπου μια μέρα λαμβάνει ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου: Μια άγνωστη γυναίκα ισχυρίζεται πως έχει στη φροντίδα της το γιο της, τον οποίο έχασε λίγο πριν περάσει το Αιγαίο. Αλλά ο Linus και ο Αχιλλέας, οι «πρεσβύτεροι αδελφοί» της απαγορεύουν να απαντήσει: Θεωρούν πως το email εστάλη από τη Μελανή Ταξιαρχία ως δόλωμα, με σκοπό τη διεισδύση στην κοινότητα. Την επόμενη μέρα ο Linus εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Με διαταγή της Μητέρας, τα παράθυρα του σπιτιού καλύπτονται για προστασία από τα αδιάκριτα βλέμματα. Η μικρή κοινότητα βυθίζεται στο σκοτάδι. Η επίσκεψη ενός παράξενου ανθρώπου, ενός πληρωμένου φονιά, αποκαλύπτει τη φρικτή πραγματικότητα: Η “συμπεριφορική ψυχοθεραπεία” είναι στην πραγματικότητα πλύση εγκεφάλου. Οι τέσσερις πρόσφυγες επαναπρογραμματίζονται για να εκτελέσουν ένα συμβόλαιο θανάτου στη Γαλλία.
Ανίδεες για τη μοίρα που τις περιμένει και ολότελα αποκομμένες από το περιβάλλον, οι κοπέλες υφίστανται πλέον και στέρηση ύπνου. Μία σειρά βίαιων εκρήξεων του Muammar σε συνδυασμό με τις ξεκάθαρες εκδηλώσεις σχιζοφρένειας της Aaliyah κάνουν την Emine να σπάσει: Μία νύχτα απαντά το mail σχετικά με το γιό της. Το εξομολογείται στην Aaliyah, η οποία όμως την καταδίδει στους δεσμοφύλακές τους. Η Emine υφίσταται σκληρή σωματική τιμωρία από την ίδια της τη φίλη. Βλέποντας πως δε θα μπορέσει να λυγίσει τη θέληση της Emine, η Lycia διατάζει την εκτέλεσή της. Προτού όμως αυτή πραγματοποιηθεί, η Emine βρίσκει την ευκαιρία να ειδοποιήσει τον Gerard χρησιμοποιώντας το κινητό τηλέφωνο του Αχιλλέα. Ο Gerard σοκαρισμένος σπεύδει να βοηθήσει. Η αντίδραση του Αχιλλέα είναι αιματηρή και πυροδοτεί ένα ξέσπασμα φονικής βίας μεταξύ των ενοίκων, από το οποίο επιβιώνουν μόνο οι δύο κοπέλες. Η Emine διαπιστώνει πως όλα τα δωμάτια του σπιτιού παρακολουθούνται από κλειστό κύκλωμα καμερών. Ακόμα χειρότερα, αντιλαμβάνεται πως το email σχετικά με το γιό της ήταν πλαστό: Εστάλη στην πραγματικότητα απ’ τους δεσμώτες της. Ενώ καταγράφει το χώρο με την κάμερα του Αχιλλέα με σκοπό να καταφύγει στην αστυνομία, καταφθάνει η Λυκία και την πυροβολεί στο πρόσωπο διαμέσου του φακού της κάμερας.
«Σε όλο τον κόσμο, πρόσφυγες και μετανάστες θύματα ατόμων, οργανώσεων και ιδρυμάτων που εκμεταλλεύονται την έλλειψη γνώσης τους για να τους μετατρέπουν σε δούλους, να τους εκδίδουν ή να τους χρησιμοποιούν ως μέσα πολιτικής πίεσης. Εκμεταλλευόμενοι και εκμεταλλευτές, θύματά και θήτες, συνυπάρχουν αναγκαστικά σε μυστικές κοινότητες, απέχοντας από δημόσιες δραστηριότητες και σχηματίζοντας ισχυρούς εσωτερικούς δεσμούς. Τέτοιες ομάδες αναπτύξουν ιδιαίτερες δοξασίες και αξιακά συστήματα, τόσο διαφορετικά απ τα δικά μας που συχνά καταλήγουν να προσομοιάζουν με παραθρησκευτικές σέκτες.»,. εξηγεί ο σκηνοθέτης Αντώνιος Αραποστάθης.
Κλειστοφοβική, ζοφερή αλλά γρήγορη σε ρυθμό και πλούσια σε υπόθεση, η ταινία επιτυγχάνει να μεταδώσει στο θεατή την απελπισία και τον πανικό των ηρωίδων καθώς αυτές σταδιακά διολισθαίνουν προς την τρέλα. Η ένταση της εμπειρίας επιτείνεται απ την αμεσότητα της κινηματογραφικής γλώσσας που έχει επιλεγεί: Εκμεταλλευόμενος την πανταχού παρουσία καμερών ο σκηνοθέτης εμπλουτίζει τις κλασικές handheld λήψεις που χαρακτηρίζουν το genre με εικόνες από συστήματα ασφαλείας, φορητούς υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα για να πετύχει μεγαλύτερη αφηγηματική ευελιξία κατά το στήσιμο των σκηνών. Χρησιμοποιώντας επιλεκτικά το ασπρόμαυρο και μετακινώντας επιδέξια τους ηθοποιούς κατά μήκος και βάθος στο κάδρο, δημιουργεί έτσι μια ολοκληρωμένη αφηγηματική εμπειρία.
Όλα τα πλάνα, χωρίς εξαιρέσεις, είναι απόλυτα αιτιολογημένα σεναριακά. Η αυστηρότητα στην επιλογή τους, που σε τόσο απόλυτο βαθμό την έχουμε συναντήσει μόνο στο καταπληκτικό Paranormal Activity (2007), αποδεικνύεται καθοριστική για την απερίσπαστη εμβυθυση του θεατή στην ιστορία. Αν και η εκ των πραγμάτων ανορθόδοξη εικονογραφία που προκύπτει τέμνεται με το ύφος του ελληνικού weird, η δουλειά του Αραποστάθη, που δραστηριοποιείται στο ταχύτατα αναπτυσσόμενο χώρο του Μεξικανικού σινεμά εδώ και μια δεκαετία, είναι συνέχεια της εξερεύνηση απ τον βραβευμένο στη Θεσσαλονίκη Μεξικανό Jaime Humberto Hermosillo των αφηγηματικών δυνατοτήτων των σταθερών καμερών στο «La tarea» (1991, www.imdb.com/title/tt0100746).
Το cast περιλαμβάνει τόσο νέους όσο και έμπειρους ηθοποιούς πολλοί εκ των οποίων έχουν την Αγγλική ως μητρική γλώσσα. Οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές, ενώ για την πειστικότητά της ξεχωρίζει η πρωτοεμφανιζόμενη Παυλίνα Σάρλη στον πρωταγωνιστικό ρόλο ως Εμινέ. Η υποβλητική ατμόσφαιρα ολοκληρώνεται απ τη μινιμαλιστική αλλά συγκινητική μουσική του θρυλικού DJ Kevin Yost που εδώ δείχνει ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο απ αυτό που μας έχει συνηθίσει.
Το Family Home διανέμεται διεθνώς από την ιστορική Darkside Releasing, καναδική εταιρία με ειδικότητα στα genre films και έχει συμμετάσχει στις αγορές των Κανών και του Βερολίνου. Στην Ελλάδα έχει προβληθεί μόνο φεστιβαλικά.
CAST
EMINE – Παυλίνα Σάρλη
Γεννήθηκε στην Αθήνα.Σπούδασε μέθοδο Meisner με την Olga George. Έχει πρωταγωνιστήσει σε τρεις ταινίες μικρού μήκους: Ο Καυγάς (2017), "Neurotic loop" (2020) και "Sunshine” (2020). Το “Family Home” είναι η πρώτη της συμμετοχή σε ταινία μεγάλου μήκους.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ – Theo Couloumbis
Γεννήθηκε στην Ουάσιγκτον, είναι απόφοιτος του τμήματος δραματικών σπουδών του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ. Έχει συμμετάσχει σε δυο ταινίες μικρού μήκους, «The Wedding» και «Το Δωμάτιο», καθώς και στη θεατρική παράσταση «Το Ξύπνημα της Μνήμης»
AALIYAH – Μυρσίνη Μορέλλι
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε υποκριτική και κλασικό τραγούδι. Συμμετείχε σε πολλέςπαράγωγες του μουσικού θεάτρου (“Βέρθερος” στην Εθνική Λυρική σκηνή, “Οι Άθλιοι”,“Διδυμάνες” κ.α.) καθώς σε τηλεοπτικές σειρές (“The Little Drummer Girl”, “Έλα Στη Θέση Μου,“Οι Συμμαθητές”) και ταινίες όπως “Born To Be Murdered”, “No Exit” και το ιταλικό “IlTempo”.
LYCIA – Tessa Couroucli Clark
Γεννήθηκε στον Καναδά από Έλληνες / Ιρλανδούς γονείς, είναι συγγραφέας, ηθοποιός, σκηνοθέτης και ιδρυτής του English Theatre Club, αγγλόφωνου παιδικού θεάτρου με έδρα την Αθήνα(englishtheatreclub.com)
MUAMMAR – Χρήστος Γλυκός
Γεννήθηκε στο Βόλο. Εργάζεται στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση εδώ και 28 χρόνια. Συμμετείχε σε ταινίες όπως “Μπιλομπα”,“Ισοβιτες”, “Ουζερί Τσιτσάνης”, “Δρόμοι”, “Το Κενό Ανάμεσα στα Πράγματα”, “ΔώροΧριστουγέννων”, “Το Τελευταίο Δείπνο” κ.α.
RASHAD – Luis Gómezbecκ
Γεννήθηκε στη Γκουανταλαχάρα,Μεξικό . Έχει παίξει σε θεατρικές σκηνές της Αγγλίας, Αργεντινής, Ελλάδας, Μεξικού, Ισπανίας, Ισραήλ, Ιταλίας και Σκωτίας. Επίσης είναι ποιητήςκαι φωτογράφος βραβευμένος απ’ την UNESCO.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ – Αντώνιος Αραποστάθης
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Απέκτησε το MBA του από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Μετακόμισε στο Μεξικό το 2009 όπου ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής "OPEROPTIMA Audiovisual". Είναι παραγωγός τριών ταινιών μεγάλου μήκους: "Pistolas de Juguete" (2015), "Azúcar y Sal" (2017), και “When you’re gone” (2020). Σκηνοθέτησε τις ταινίες μικρού μήκους "Nuntius Terrae" (sci-fi, 2019) και "My Best Wedding" (κωμωδία, 2019). Ασχολείται με τη συγγραφή σεναρίων και τη διόρθωση χρώματος. www.imdb.com/name/nm9349881
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ – Βικτώρια Βελλοπούλου
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Γαλλική φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας και Σκηνοθεσία – Κινηματογράφο στο Paul Valery Montpellier III στη Γαλλία. Εργάζεται ως σκηνοθέτις και ως φωτογράφος από το 2000 σε κινηματογραφικές, τηλεοπτικές και διαφημιστικές παραγωγές. Οι ταινίες της Η ΑΡΚΟΥΔΑ, EXCISION, THE EXTRA MILE έχουν βραβευτεί σε φεστιβάλ με περισσότερες από 20 διεθνής διακρίσεις. Συνεργάζεται με κανάλια και πλατφόρμες από όλο τον κόσμο, όπως National Geographic, BBC, Netfllix κλπ. www.imdb.com/name/nm1762984/
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=0p-KiQppP60
