Τουρκία, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ

Tου ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΡΚΌΠΟΥΛΟΥ για την Κυριακάτικη Kontranews

Μια πτυχή που έχει λιγότερο αναπτυχθεί συγκριτικά με άλλες σε ό,τι αφορά την τουρκική προκλητικότητα είναι αυτή της επίθεσης που προκύπτει παράλληλα και κατά των ΗΠΑ. Λογικό είναι οι Έλληνες να στεκόμαστε στα δικά μας προβλήματα και στην από την πλευρά μας αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής. Όμως αν δει κανείς προσεκτικά, θα διαπιστώσει πως η κλιμακούμενη ρητορική των Τούρκων αφορά και τις ΗΠΑ.

Με κραυγές του τύπου «η Ελλάδα αποτελεί το μακρύ χέρι των ΗΠΑ στην περιοχή» και με κατηγορίες περί «απόπειρας στραγγαλισμού της Τουρκίας», οι ισλαμιστές του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιδιώκουν κάτι βαθύτερο. Επαναπροσδιορίζουν τη σχέση τους όχι απλά με τη χώρα μας αλλά συνολικά με τον δυτικό κόσμο. Θεωρούν ξεκάθαρα πως η υπερδύναμη λειτουργεί εναντίον τους και πως η πατρίδα μας αποτελεί το Μέσο. Και φυσικά δίχως στοιχεία, εξακολουθούν να χρεώνουν στην Ουάσινγκτον το αποτυχημένο εις βάρος τους πραξικόπημα του καλοκαιριού του 2016 και τη φιλοξενία του Φετουλάχ Γκιουλέν. Προφανώς αυτές οι παροξυσμικές αντιλήψεις βρίσκονται μακριά από την πραγματικότητα.

Η τοποθέτηση όμως της τουρκικής –ισλαμιστικής επαναλαμβάνω- ηγεσίας σε θέση Ρωσίας, προκαλεί συζητήσεις. Ποιος ξεχνάει εξάλλου πως και η Μόσχα τα ίδια έλεγε πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία; Πως δηλαδή το Κίεβο αποτελεί το μακρύ χέρι του ΝΑΤΟ και πως «κινδυνεύουν τα σύνορά της»;

Φυσικά η Τουρκία δεν είναι Ρωσία ούτε η Ελλάδα είναι Ουκρανία. Οι στρατιωτικές της δυνατότητες είναι ακόμη μικρότερες ενώ και το παράδειγμα των αποτυχιών της Μόσχας λειτουργεί ως αντίβαρο σε κάθε επιθετικό προσανατολισμό. Επίσης η χώρα μας έχει τη δική της βαρύτητα ως πλήρες μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις ονειρώξεις της Άγκυρας. Όμως είναι σαφές πως τα σημεία ταύτισης Ερντογάν και Πούτιν είναι
πολλά και πως η διεθνής κοινότητα οφείλει να αντιληφθεί πως η Τουρκία εδώ και καιρό έχει ξεμακρύνει από τις αρχές των διεθνών οργανισμών στους οποίους συμμετέχει.

Η δε πάγια θέση πως «η Τουρκία είναι πολύ σημαντική για το ΝΑΤΟ» τίθεται εν αμφιβόλω από την ίδια την Άγκυρα καθώς η υπονόμευση της διεύρυνσής του με τη Σουηδία και τη Φιλανδία, οι μονομερείς επιθετικές της ενέργειες σε τρίτα κράτη όπως στη Συρία, η ρητορική κατά της Ελλάδος και των ΗΠΑ και η ισλαμική φιλοξενία που παρέχει σε κάθε ακραία-ριζοσπαστική τζιχαντιστική ομάδα, κάθε άλλο παρά μπορούν να θεωρηθούν ως νατοϊκές στάσεις και τοποθετήσεις. Κοινώς δεν είναι δυνατό να αλλάξει ένας πολυεθνικός σχηματισμός δυνάμεων για την Τουρκία. Η Τουρκία είναι που αν θέλει να συνεχίσει να είναι μέλος του ΝΑΤΟ θα πρέπει να αλλάξει.

Η ομιλία του Έλληνα Πρωθυπουργού στο Αμερικανικό Κογκρέσο και θερμή υποδοχή της από το σύνολο των βουλευτών και των γερουσιαστών των ΗΠΑ, ήταν πέραν πάσης αμφιβολίας
μία ιστορική ομιλία, μία τοποθέτηση σταθμός στην ιστορία της διεθνούς διπλωματίας και δη των διμερών σχέσεων Ελλάδας – ΗΠΑ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιβεβαίωσε εκ νέου την θέση της Ελλάδας στο διεθνές στερέωμα, αφήνοντας οριστικά πίσω της
το μίζερο παρελθόν της εσωστρέφειας. Ταυτόχρονα, αποτέλεσε ένα ακόμα καίριο πλήγμα στο γόητρο του Τούρκου προέδρου, το οποίο εσχάτως έχει τρωθεί από αλλεπάλληλα χτυπήματα.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν λοιπόν κατανοεί πως δεν μπορεί να είναι και με το ακραίο Ισλάμ, και με τον Πούτιν και με τις ΗΠΑ και με την Ευρώπη. Κατανοεί πως η περίοδος κατά την οποία έβγαζε λαγούς από το διπλωματικό του καπέλο εκπνέει. Κατανοεί πως η ισχυρή αμερικανο-γαλλική αγκαλιά προς την Αθήνα, δείχνει τα σημάδια και αποδίδει τον τόνο της νέας εποχής. Και γνωρίζει βαθιά μέσα του, πως τα περιθώρια ελιγμών που έχει είναι μικρά. Η διπλωματία του «κάνω ό,τι θέλω» τελειώνει. Προφανώς το θηρίο είναι επικίνδυνο όταν είναι ζαλισμένο. Προφανώς μια Τουρκία απομονωμένη (όσο κι αν θέλουν κάποιοι να την παρουσιάζουν
ως υπερδύναμη) θα πρέπει να προσεχτεί.

Όμως οφείλουμε να μη φοβηθούμε. Οφείλουμε να δούμε τη μεγάλη εικόνα. Και αυτή δείχνει πως η κυβέρνηση έχει πράξει το καθήκον της θωρακίζοντας την πατρίδα με εξοπλισμούς και –κυρίως– με διεθνείς συμμαχίες. Και φυσικά η κυβέρνηση και όλοι οι Έλληνες είναι έτοιμοι να πράξουν οτιδήποτε άλλο χρειαστεί αν υπάρξουν προκλήσεις στο μέλλον.

* Βουλευτής Β’ Πειραιώς με τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ