Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΑΝΑ
Ηταν εξ αρχής η μάχη δύσκολη για τον ΣΥΡΙΖΑ, απέναντι σε έναν θηριώδη επικοινωνιακό μηχανισμό, που δεν είχε και ηθικούς φραγμούς.
Όμως εκεί στην Κουμουνδούρου, έκαναν ό,τι μπορούσαν, για να «δυσκολέψουν τη ζωή» τους, για να βάλουν πρόσθετα εμπόδια στην, ούτως ή άλλως, δύσκολη μάχη.
Το νέο πολιτικό τοπίο που εξ αντικειμένου δημιουργήθηκε, μετά το τεράστιο σοκ, από την τραγωδία των Τεμπών, προκάλεσε πρόσκαιρη φθορά στην κυβερνώσα παράταξη.
Μετά την πρόσκαιρη πασχαλινή ανάπαυλα, τα λάθη από την πλευρά της Κουμουνδούρου, διαδέχονταν το ένα το άλλο. Από τις αδιανόητες αναρτήσεις υποψηφίων, για την «υπόθεση Γεωργούλη», τον τουλάχιστον προβληματικό χειρισμό των χυδαιοτήτων του Παύλου Πολάκη, με τα «είπα-ξείπα», τη σύγχυση που προκάλεσαν τα περί «κυβέρνησης ηττημένων», αλλά και περί «ψήφου ανοχής», στην τουλάχιστον άκαιρη ανακίνηση θεωριών περί «τοπικών νομισμάτων» και στην πιθανή «συγκυβέρνηση με τον κο. Βελόπουλο», για να φτάσουμε στη «μοιραία» παρέμβαση του Γιώργου Κατρούγκαλου.
Ένα «αυτογκόλ από τη σέντρα», που αποτέλεσε τη «χαριστική βολή» θέτοντας τέρμα στις όποιες ελπίδες της Κουμουνδούρου, αν μη τι άλλο για μια καταγραφή που να δημιουργούσε προοπτικές ενόψει της, περίπου προεξοφλημένης, «επαναληπτικής» αναμέτρησης.
Την αίσθηση που εξ αρχής δημιουργήθηκε, για την τεράστια ζημιά που προκλήθηκε από το απίστευτο «φάλτσο» ενός έμπειρου πολιτικού, επιβεβαίωσαν οι αναλύσεις των ειδικών. Από τα πρώτα στοιχεία μάλιστα, που έγιναν γνωστά, την ώρα που γράφονταν αυτό το κείμενο, η ζημιά, στον χώρο των μικρομεσαίων, ήταν απείρως μεγαλύτερη, από όσο υπολογιζόταν, με τις πιο απαισιόδοξες εκτιμήσεις.
Βεβαίως για μια τέτοια προβληματική εικόνα, που παρέπεμπε ατυχώς σε αυτό που, στην πολυσυζητημένη δήλωσή του, ο Διονύσης Σαββόπουλος, «φοιτητική ξεγνοιασιά», υπάρχουν ευθύνες και της ηγεσίας, που, αν μη τι άλλο, επέτρεψε να παρουσιάζεται μια χαοτική εικόνα.
Υπό άλλες συνθήκες, μια τέτοιου μεγέθους αποτυχία, θα επέβαλλε μια εις βάθος συζήτηση, κυρίως όμως δραστικές αποφάσεις.
Όμως, έχοντας ως σχεδόν βέβαιη τη νέα εκλογική αναμέτρηση, αυτή η συζήτηση δε μπορεί να γίνει τώρα. Αυτή τη στιγμή, στην Κουμουνδούρου, έχουν καθήκον και υποχρέωση, απέναντι ιδιαίτερα στους πολίτες που έδωσαν εμπιστοσύνη στον ΣΥΡΙΖΑ, παρά όσα εκτέθηκαν, να «μαζέψουν τα κομμάτια» τους και να δώσουν τον «υπέρτατο αγώνα», προκειμένου να περισωθεί ό,τι σώζεται.
Η πρώτιστη ευθύνη βεβαίως πέφτει στους ώμους του Αλέξη Τσίπρα. Αυτόν άλλωστε εμπιστεύονται οι προοδευτικοί πολίτες, που κατέστησαν τον ΣΥΡΙΖΑ κόμμα εξουσίας και απ’ αυτόν έχουν την απαίτηση, σε αυτή την πολύ δύσκολη στιγμή, να πάρει το παιχνίδι πάνω του.
Είναι κρίσιμο να περιοριστεί όσο είναι δυνατό, η διαφαινόμενη παντοδυναμία του Κυριάκου Μητσοτάκη, να «μην περάσει ατουφέκιστος ο Δράμαλης».
Αυτό το αποτέλεσμα, άλλωστε, μετά τα όσα έχουν συμβεί, θα πρέπει να συνεγείρει και τις υπόλοιπες δυνάμεις του προοδευτικού τόξου, πέρα από το βολικό και ανούσιο blame game, που στο «τέλος της μέρας» αποτελεί «βούτυρο στο ψωμί» του κου. Μητσοτάκη και της δεξιάς. Το να πανηγυρίζει κανείς γιατί ευνοήθηκε από τις μεταξύ των κομμάτων του προοδευτικού χώρου μετατοπίσεις, μπορεί ως ένα βαθμό να γίνεται κατανοητό, αλλά χάνεται η μεγάλη εικόνα.
