Tης ΕΦΗΣ ΜΙΧΕΛΑΚΗ για την Κυριακάτικη Kontranews
Στην εποχή που ζούμε, πολλές φορές αναγκαζόμαστε να επαναπροσδιορίσουμε το νόημα βασικών εννοιών, όπως για παράδειγμα της αριστείας, της ευθύνης ή και της ίδιας της ελευθερίας που αποτελεί συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα. Η συνθήκη της πανδημίας επέβαλλε μια νέα καθημερινότητα, εξαιρετικά δύσκολη ψυχικά και σωματικά ενώ πολλά πράγματα που αφορούν στην διαχείριση της κατάστασης δεν εξηγούνται σε καμία περίπτωση με την λογική.
Σήμερα όμως, μετρώντας τρία χρόνια με τις παρούσες συνθήκες και έχοντας πλήρη εικόνα για την διαχείριση που έγινε, έχουμε βγάλει τα συμπεράσματά μας ως κοινωνία. Το κακό είναι πως είναι πλούσια και ενσωματώνουν αρνητικές επιπτώσεις, κάτι που κανένας υγιής νους από όπου και αν προέρχεται ιδεολογικά δεν ήθελε να πιστέψει. Όσες σελίδες και αν γράψουμε στην προσπάθεια να υπερτονίσουμε λύσεις, η απάντηση παραμένει άκαμπτη και εμμονική από την πλευρά μιας κυβέρνησης η οποία το μόνο που καταφέρνει αναμφίβολα είναι ο διχασμός της κοινωνίας την στιγμή που θα έπρεπε να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας καταρρέει μέρα με την ημέρα ενώ αφέθηκε αποκλειστικά στα χέρια του υπάρχοντος προσωπικού για ακόμη μια φορά. Επαγγελματίες από όλους τους κλάδους φτάνουν μέρα με την μέρα να ανακαλύπτουν νέα όρια, γεγονός που συνεπάγεται πως έχουν ξεπεράσει τα προηγούμενα. Ο τομέας της παιδείας απαξιώνεται όλο και περισσότερο στο σύνολο του. Από την μία τα δημόσια σχολεία όλων των βαθμίδων, τα οποία δεν στηρίχθηκαν ουσιαστικά για να λειτουργούν σε καιρό πανδημίας, ενώ παράλληλα δεν υπήρξε καμία πρωτοβουλία ενίσχυσης της επιβαρυμένης ψυχολογίας των παιδιών. Από την άλλη τα πανεπιστήμια τα όποια βάλλονται συνεχώς από την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας.
Μείναμε να μετράμε αντικοινωνικά και αντιδημοκρατικά νομοθετήματα από τους υπέρμαχους των ιδιωτικών κολλεγίων που δυστυχώς αφορούν στα πανεπιστήμια της χώρας μας. Την στιγμή που μιλάμε έχουν περάσει ήδη τρεις χρονιές παιδιών, και δεν είναι άλλες από αυτές της πρώτης δημοτικού, που το καλωσόρισμα στην κοινωνική τους ζωή συνέβη, μόνο που ήταν εμπλουτισμένο με απαγορεύσεις οι οποίες συνεχίζονται χωρίς την παραμικρή πρόληψη σε ό,τι αφορά στην ψυχολογία τους. Όλα τα παιδιά σε αυτήν την τόσο ευαίσθητη ηλικία καλούνται να αποκτήσουν δεξιότητες ενώ την ίδια στιγμή στερούνται το άγγιγμα και το μόνο στοιχείο που κρατάνε είναι οι αποστάσεις πάντα με την χρήση μάσκας, η οποία φεύγει όταν ο τουρισμός έρχεται. Αναμφίβολα πολλά πράγματα δεν μπορούσαν να αποφευχθούν, αλλά ποιος μπήκε στη διαδικασία να δημιουργήσει ένα αντίβαρο που θα λειτουργούσε ευεργετικά στην ψυχολογία τους; Θα μπορούσα να γράφω ώρες για την ανεπάρκεια μιας ανάλγητης κυβέρνησης και ο αναγνώστης να βρει ένα αντιπολιτευτικό κείμενο.
Πιστεύω όμως πως είναι τόσο εμφανή τα σημάδια σε κάθε κύτταρο όλης της κοινωνίας, οπότε θα αποτελούσε πλεονασμό. Το σημαντικότερο που έχουμε να κάνουμε ως κοινωνία αυτήν την στιγμή είναι πάρα τα προβλήματα να εστιάσουμε στις λύσεις που υπάρχουν για να διατηρήσουμε την ψυχική και σωματική μας υγεία. Το σημαντικότερο που πρέπει να γίνει από την πλευρά της κυβέρνησης είναι να προσφύγει στις κάλπες έτσι ώστε ο ελληνικός λαός να δώσει την απάντηση. Σήμερα χρειαζόμαστε ένα ουμανιστικό πολιτικό σχέδιο που οι σελίδες του θα ξεχειλίζουν ανθρωπιά κόντρα στην πρωτοφανή συγκυρία.
Αντίθετα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε την απόλυτη απαξίωση σε όλα τα επίπεδα. Αυτό ίσως να αποτελεί το βασικό πρόβλημα όχι μόνο σε ό,τι αφορά στη διαχείριση της κατάστασης αλλά χαρακτηρίζεται και ως βασική απειλή για την ίδια την Δημοκρατία. Ο ελληνικός λαός όμως διατηρώντας τα ισχυρά αντανακλαστικά του θα δώσει την απάντηση, για να κρατήσει και πάλι στα χέρια του όλα όσα με τόσο κόπο και αγώνες αποκτήθηκαν.
* Υπεύθυνη του τμήματος Παιδείας της Νομαρχιακής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
