Η κλιματική κρίση αποτελεί μια επιταχυνόμενη παγκόσμια έκτακτη ανάγκη με βαθιές περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Απαιτεί συντονισμένη διεθνή δράση και ισχυρή εφαρμογή των δεσμεύσεων για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη και τη διασφάλιση μιας δίκαιης μετάβασης. Σε αυτό το πλαίσιο, οι ετήσιες Διασκέψεις των Μερών (COP) χρησιμεύουν ως καίριες στιγμές για την παγκόσμια κλιματική διπλωματία. Η COP29, που πρόκειται να πραγματοποιηθεί στο Μπακού, θα επικεντρωθεί στην επιχειρησιακή εφαρμογή μηχανισμών χρηματοδότησης για το κλίμα και στη δημιουργία των βάσεων για έναν νέο συλλογικό ποσοτικοποιημένο στόχο για τη χρηματοδότηση. Ένα ουσιαστικό ζήτημα για τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ φιλοδοξίας και εφαρμογής, ιδίως για τα ευάλωτα έθνη. Κοιτάζοντας μπροστά, η COP30 στη Βραζιλία θα σηματοδοτήσει μια ορόσημο ως η πρώτη COP στην περιοχή του Αμαζονίου, η οποία αναμένεται να δώσει έμφαση στη βιοποικιλότητα, στις λύσεις που βασίζονται στη φύση και στην προστασία των δασικών οικοσυστημάτων.
Αυτή η εκδήλωση στοχεύει να διερευνήσει πώς τα εξελισσόμενα αποτελέσματα αυτών των COP επηρεάζουν τις εθνικές και περιφερειακές πολιτικές για το κλίμα, με ιδιαίτερη έμφαση σε χώρες όπως η Ελλάδα. Βρισκόμενη στη συμβολή των ευρωπαϊκών ενεργειακών δικτύων και των κλιματικών ευπαθειών, η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίσει τη διπλή πρόκληση της ευθυγράμμισης με τις φιλοδοξίες της ΕΕ για την Πράσινη Συμφωνία, διαχειριζόμενη παράλληλα τις τοπικές ενεργειακές απαιτήσεις, τους οικονομικούς περιορισμούς και τους περιβαλλοντικούς κινδύνους, όπως οι πυρκαγιές και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας. Μέσω μιας πολυμερούς συζήτησης με τη συμμετοχή εκπροσώπων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, εθνικών αντιπροσωπειών και της κοινωνίας των πολιτών, η εν λόγω ομάδα θα ασχοληθεί με τα κενά εφαρμογής, θα αξιολογήσει τον ρόλο των κρατών μελών στη διαμόρφωση της ηγεσίας της ΕΕ για το κλίμα και θα προσδιορίσει συγκεκριμένα βήματα για τη μετατροπή των διεθνών δεσμεύσεων σε εθνική δράση.
Σκοπός της είναι να θέσει και να επισημάνει τρέχοντα προβλήματα που δεν έχουν αντιμετωπιστεί επαρκώς, να προσδιορίσει την τρέχουσα στρατηγική της ΕΕ, καθώς και να προτείνει κατάλληλες λύσεις για την προστασία των εθνικών, αλλά και πανευρωπαϊκών συμφερόντων.
Ευρωβουλευτής Νικόλας ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗΣ
