Tης ΓΕΩΡΓΙΑΣ Μ. ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΥ για την Κυριακάτικη Kontranews
Ο χρόνος για την διεξαγωγή των εκλογών έχει ξεκινήσει να μετράει αντίστροφα, είτε αυτές προκηρυχθούν πρόωρα, όπως πολλά κυβερνητικά στελέχη και βουλευτές αφήνουν να εννοηθεί δημόσια, είτε γιατί έχουμε ήδη μπει στον τέταρτο χρόνο της θητείας της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη οπότε και θα διεξαχθούν όπως ορίζει το Σύνταγμα. Ο Πρωθυπουργός, διαψεύδει με κάθε τρόπο και σε κάθε τόνο, το σενάριο της προσφυγής σε πρόωρες κάλπες. Το ίδιο έκανε και στην τελευταία ομιλία του στη Βουλή, στη συζήτηση που διεξήχθη σε επίπεδο αρχηγών για την κοινωνική πολιτική, παρόλο που το τελευταίο διάστημα φαινόταν να αφήνει ένα παράθυρο ανοιχτό.
Σε συνεντεύξεις του μάλιστα αναφέρει πως, αρχική του πρόθεση ήταν και παραμένει η εξάντληση της τετραετίας, όμως η πολιτική αστάθεια θα είναι εκείνη που θα καθορίσει τελικά τις εξελίξεις, αφού η χώρα δεν χρειάζεται μία παρατεταμένη προεκλογική περίοδο σε μεγάλη ένταση αντιπαράθεσης. Το σύστημα της απλής αναλογικής έχει θέσει ένα βασικό δίλημμα ενόψει των δύο εκλογικών αναμετρήσεων: Σταθερότητα ή ακυβερνησία. Φαίνεται δύσκολος ο σχηματισμός κυβέρνησης πλειοψηφίας –ο Νίκος Ανδρουλάκης δείχνει «απρόθυμος» κυβερνητικός εταίρος τόσο της Νέας Δημοκρατίας όσο και του ΣΥΡΙΖΑ– με συνέπεια να ελλοχεύει ο κίνδυνος κυβερνητικής αστάθειας. Η μάχη ωστόσο δεν θα είναι ιδεολογική αλλά μάχη αντιλήψεων για το τι θεωρείται προοδευτικό και τι συντηρητικό.
Για τον Πρωθυπουργό πρόοδος είναι οι μεταρρυθμίσεις όπως το gov.gr, η δημιουργία βιβλιοθήκης στο ΑΠΘ και συντήρηση ο λαϊκισμός. Από την άλλη για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πρόοδος είναι η Αριστερά και συντήρηση η Δεξιά και ο φιλελευθερισμός. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο κλείσιμο του συνεδρίου της ΝΔ έθεσε το διακύβευμα της κάλπης «Σταθερότητα – Συνέχεια – Συνέπεια». Ο ίδιος επιδιώκει την σύγκριση, τόσο με τον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά όσο και με τα πεπραγμένα της δικής του κυβέρνησης με εκείνη των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, βασιζόμενος στην μνήμη του παρελθόντος. Οι πολίτες θα κληθούν να αξιολογήσουν τα πρόσωπα και τα κόμματα με βάση την αξιοπιστία, τη συνέπεια και την διαχειριστική τους αποτελεσματικότητα.
Τι θα συνέβαινε πχ. αν υπουργός Άμυνας ήταν ο Πάνος Καμμένος, πως θα αντιμετώπιζε την πανδημία ο Παύλος Πολάκης; Επιθυμούν ενδεχομένως μία νέα κυβέρνηση Τσίπρα – Βαρουφάκη, όπως προτείνει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, που παραπέμπει στο πρώτο εξάμηνο του 2015 ή μία αυτοδύναμη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος μπορεί να αξιοποιεί στελέχη κι εκτός ΝΔ. Από την πλευρά του, ο ΑλέξηςΤσίπρας θέτει το δίλημμα «πολιτική αλλαγή και εφιάλτης τέλος ή εφιάλτης δίχως τέλος», στην προσπάθειά του να περιγράψει την κυβέρνηση ως την χειρότερη και την πιο καταστροφική στην δεδομένη χρονική στιγμή. Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, διατηρεί τη ρητορική της αυτονομίας του κόμματος, αρνούμενος τη συμμετοχή σε πιθανή συνεργασία με τον νυν ή τον τέω.
Επιμένει στη σοσιαλδημοκρατία και στον πρωταγωνιστικό ρυθμιστικό ρόλο της επόμενης ημέρας. Σε κάθε περίπτωση οι εκλογές θα γίνουν στον χρόνο που θα αποφασίσει ο πρωθυπουργός και όχι επειδή το ζητάει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ –κάτι σύνηθες στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Με την απλή αναλογική, τα ποσοστά των κομμάτων στην πρώτη αναμέτρηση θα επηρεάσου σε μεγάλο βαθμό την συμπεριφορά των ψηφοφόρων στην αμέσως επόμενη. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε τι συνέβη πριν λίγο καιρό στη Γαλλία. Τα διλήμματα όμως παραμένουν όποτε και αν αυτές διεξαχθούν.
* Σύμβουλος Στρατηγικής Επικοινωνίας & Τύπου
