Φιλικές χώρες, με αδελφικούς δεσμούς, προς την Τουρκία γυρίζουν την πλάτη στα σχέδια του Ερντογάν για αναγνώριση του ψευδοκράτους των κατεχομένων αναγνωρίζοντας την Κυπριακή Δημοκρατία, ανοίγοντας μάλιστα στα ελεύθερα εδάφη και πρεσβείες. Το χαρτί με την Ρωσία προσπαθεί να παίξει ο Ερντογάν.Του Χρήστου Μαζανίτη
Η κυβέρνηση Ερντογάν έπεσε από τα σύννεφα από την ξαφνική αναγνώριση τριών χωρών, που ανήκουν στην σφαίρα της στενής επιρροής του, της Κυπριακής Δημοκρατίας, προχωρώντας μάλιστα στο άνοιγμα και πρεσβειών.
Η έκπληξη του Ak Saray (Λευκό Παλάτι) αποτυπώθηκε και σε δημοσιεύματα των τουρκικών μέσων ενημέρωσης, που δεν μπορούσαν να κρύψουν όχι μόνο την έκπληξή τους αλλά και την απογοήτευσή τους σχετικά με την πολυδιαφημιζόμενη επιρροή της Άγκυρας στην ευρύτερη περιοχή, που τελικά δεν είναι τόσο ισχυρή όσο πίστευαν.
Πρώτον, τα σχέδια για τη δημιουργία στρατιωτικών βάσεων στη Συρία και την εκπαίδευση και εξοπλισμό ενός νέου στρατού αντιμετωπίστηκαν με πρωτοφανή επίπεδα ισραηλινής επιθετικότητας, ισοπεδώνοντας με μπαράζ βομβαρδισμών βάσεις, στρατόπεδα ακόμη και την μοναδική αεροπορική βάση. Ουσιαστικά η Ισραηλινή αεροπορία άφησε πίσω της καμένη γη.
Δεύτερον, η νέα διοίκηση της Δαμασκού συνειδητοποίησε, ή αναγκάστηκε να συνειδητοποιήσει, ότι θα υπήρχε ένα τίμημα για την αντιμετώπιση του δυτικού άξονα που στηρίζει τους Ελληνοκύπριους στην Ανατολική Μεσόγειο. Έτσι, η επιδιωκόμενη συμφωνία για τη θαλάσσια δικαιοδοσία Τουρκίας-Συρίας στα πρότυπα του παράνομου και ακυρωθέν πλέον τουρκολιβυκού μνημονίου δείχνει να καθυστερεί προς το παρόν και κανείς δεν φαίνεται να βιάζεται.
Τρίτον, τα αδέρφια της Τουρκίας στον τουρκικό κόσμο, το κόμμα του ΟΤΚ, έχουν εξομαλύνει τις σχέσεις τους με την ‘ελληνοκυπριακή διοίκηση’, δείχνοντας ότι δεν εμπίπτουν στο αγωνιστικό πλάνο της Άγκυρας. Όλα αυτά, όπως επισημαίνουν τουρκικά μέσα ενημέρωσης, καταδεικνύουν ότι τα σχέδια της Τουρκίας στη Συρία και την Ανατολική Μεσόγειο βρίσκονται σε κίνδυνο.
Είναι γεγονός ότι το Ισραήλ, οι ΗΠΑ και η ΕΕ, καθώς και αραβικές χώρες του Κόλπου, αντιτίθενται στη μονομερή υπογραφή από τη Συρία συμφωνίας θαλάσσιας δικαιοδοσίας με την Τουρκία. Ως γνωστόν, η Τουρκία αποκλείστηκε από το υποστηριζόμενο από την ΕΕ έργο EASTMED και το Ενεργειακό Φόρουμ της Ανατολικής Μεσογείου, το οποίο συμπεριλαμβάνει τις Κύπρο, Ελλάδα, Αίγυπτο και Ισραήλ. Σε αυτό το φόρουμ, οι θέσεις της Ελλάδας έρχονται στο προσκήνιο υπέρ της Κύπρου.
Ως γνωστόν, η Άγκυρα είδε την αποχώρηση του Άσαντ ως ευκαιρία να κάνει συμφωνία με τη Δαμασκό και να διαταράξει τη γεωπολιτική εξίσωση στην Ανατολική Μεσόγειο. Αμέσως μετά την πτώση του καθεστώτος Άσαντ, ο υπουργός Μεταφορών και Υποδομών, Abdülkadir Uğuroloğlu, έκανε δήλωση, στις 24 Δεκεμβρίου, λέγοντας ότι θα μπορούσαν να υπογράψουν συμφωνία θαλάσσιας δικαιοδοσίας με τη Συρία. Το ‘ισχυρό χέρι’ της Τουρκίας στη Συρία είχε αλλάξει ελαφρώς τη διεθνή διάθεση προς όφελος της Άγκυρας.
Ωστόσο, οι ΗΠΑ και η ΕΕ ανησυχούν για τον ρόλο της Τουρκίας στη νέα Συρία. Και όταν αυτός ο ρόλος κινείται προς τη στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία και την αλλαγή της εξίσωσης στην Ανατολική Μεσόγειο, τα πράγματα μεταβάλλονται γρήγορα.
Τα τουρκικά ΜΜΕ επισημαίνουν: «Η άλλη πλευρά ανησυχεί. Όσοι βλέπουν το θέμα από την ελληνο-ελληνοκυπριακή σκοπιά, λένε ότι η Δαμασκός πρέπει να προσέχει. Υπάρχουν προειδοποιήσεις: Αν συμφωνήσετε μονομερώς με την Τουρκία, οι πύλες της Ευρώπης θα κλείσουν για τη Συρία. Οι κυρώσεις έχουν ήδη αποδυναμώσει τη Συρία και για να σταθεί ξανά στα πόδια της πρέπει, φυσικά, πρώτα να αρθούν αυτές οι κυρώσεις. Επιπλέον, η ‘Νότια Κύπρος’ έχει γίνει το νέο εφαλτήριο για τις δυνάμεις που προστατεύουν το Ισραήλ. Για το Ισραήλ, υπάρχει από τη μια πλευρά η ενεργειακή σύμπραξη στην Ανατολική Μεσόγειο και από την άλλη η αυξανόμενη αμυντική συνεργασία με τον ελληνοκυπριακό άξονα. Σε αυτόν τον άξονα βέβαια θα πρέπει να συνυπολογίζονται και οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί. Στο ενεργειακό παιχνίδι, η πλευρά των ΗΠΑ είναι πάντα ξεκάθαρη: ξέρουμε ότι δεν είναι στο πλευρό της Τουρκίας. Το Ισραήλ και οι εταίροι του μπορούν να σαμποτάρουν τη συνεργασία Τουρκίας – Συρίας στον τομέα της ενέργειας και της άμυνας. Εάν όμως διαχωριστεί το θέμα της άμυνας, είναι δυνητικά πιθανό να μπουν στο παιχνίδι άλλες φόρμουλες που θα φέρουν εν τέλει κοντά τα συμφέροντα Τουρκίας και Ισραήλ στο θέμα της ενέργειας».
ΠΗΓΗ: enikos.gr
