Συνέντευξη στην ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΑΝΑΓΝΟΥ
«Πάμε να δώσουμε τη μάχη για να κερδίσουμε, για την ολική ανατροπή.
Η πολιτική όμως είναι μία δυναμική διαδικασία.
Έχει σημασία η διαφορά μεταξύ των κομμάτων, σε σύγκριση και με τα δεδομένα των περυσινών εκλογών και το 41%.
Σε κάθε περίπτωση, επιδιώκουμε έναν συσχετισμό που θα επικυρώνει την αλλαγή της πολιτικής δυναμικής, ότι η κυβέρνηση είναι σε αποδρομή και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η επόμενη κυβέρνηση όποτε κι αν γίνουν οι εκλογές» τονίζει στην Κυριακάτικη Kontra news η Δώρα Αυγέρη.
Η υποψήφια ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μεταξύ άλλων, αναφέρεται στις επόμενες ενέργειες που θα προβεί η αξιωματική αντιπολίτευση, προκειμένου να δημιουργήσει ένα ισχυρό κράτος δικαίου ενώ αιτιολογεί την επιλογή της να αφήσει τη θέση της εκπροσώπου Τύπου και να δώσει τη μάχη των ευρωεκλογών.
» Είπατε πριν λίγες μέρες ότι Κυριάκος Μητσοτάκης μετατρέπει τη χώρα σε αυταρχική δημοκρατία τύπου Ερντογάν; Για ποιον λόγο;
Κατ’ αρχήν το λέει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και μία πλειάδα ανεξάρτητων διεθνών οργανισμών. Οι τακτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη μοιάζει να έχουν βγει από το βιβλίο «Πώς πεθαίνουν οι δημοκρατίες», των Steven Levitsky και Daniel Ziblat.
Να σας θυμίσω κάποια από τα πεπραγμένα της κυβέρνησης:
– Μαζικές παρακολουθήσεις δημοσιογράφων και πολιτικών αντιπάλων, ακόμη και υπουργών και της στρατιωτικής ηγεσίας μέσω Predator και ΕΥΠ.
– Ασφυκτικός έλεγχος των ΜΜΕ και απουσία πλουραλισμού. Θυμηθείτε την λίστα Πέτσα και τους αποκλεισμούς πολιτικών και δημοσιογράφων από τα ΜΜΕ -για παράδειγμα τις καταγγελίες του ευρωβουλευτή Γιώργου Κύρτσου για τον αποκλεισμό του από τα δημόσια ΜΜΕ.
– Εκδικητικές αγωγές (SLAPP) κατά δημοσιογράφων που αποκαλύπτουν σκανδαλώδεις υποθέσεις.
-Μη εξιχνίαση της άγριας δολοφονίας του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ τρία χρόνια μετά.
– Εκφοβισμός και πιέσεις σε δικαστικούς και συνολικότερα έλεγχος του δικαστικού συστήματος.
– Ασφυκτικές πιέσεις σε ανεξάρτητες αρχές, όπως η ΑΔΑΕ και η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.
– Προσκόμματα στην έρευνα για τα Τέμπη.
– Διαρροή των προσωπικών στοιχείων των Ελλήνων του Εξωτερικού με συνεργασία κράτους και κόμματος.
Να σας θυμίσω την αυταρχική διακυβέρνηση με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου κατά την πανδημία ή ότι η κυβέρνηση ξεκίνησε με την υπόθεση Ινδαρέ.
Οι μηχανισμοί του βαθέως κράτους διαμόρφωσαν κλίμα παρατεταμένης εχθροπάθειας κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Το Μαξίμου έφθασε να επαίρεται για το πολιτικό σύστημα του ενάμιση πόλου και την απουσία αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφού ο ακροδεξιός Μάκης Βορίδης είχε διακηρύξει να αποκλειστεί θεσμικά η Αριστερά από τη διακυβέρνηση της χώρας, γιατί «οι ιδέες της είναι ελαττωματικές».
Πράγματι οι πολίτες δεν σέρνονται στα κρατητήρια εκτός αν έχουν εμφάνιση αναρχικού σε διαδηλώσεις ή είναι μετανάστες. Για να μην με θεωρήσετε υπερβολική, να σας θυμίσω ότι ο Ερντογάν έχει κερδίσει όλες τις εκλογές και δεν έχει καταδικαστεί από την ΕΕ ή από διεθνείς παρατηρητές για νοθεία. Οι διαφορές με την διακυβέρνηση Μητσοτάκη είναι -ακόμη- διαφορές ποσότητας και όχι ποιότητας. Εάν παραμείνει για μία ακόμη τετραετία, μπορείτε να προβλέψετε την συνέχεια.
» Τι μπορεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για να δημιουργήσει ένα ισχυρό κράτος δικαίου;
Να ενισχυθεί πρώτα ως αξιωματική αντιπολίτευση και μετά ως κυβέρνηση. Δεν είναι ελαττωματικό το θεσμικό πλαίσιο της ελληνικής δημοκρατίας. Το πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που θεωρεί ότι έχει ιδιοκτησιακά δικαιώματα στην άσκηση της εξουσίας και στην χώρα, παραβιάζει τους δημοκρατικούς θεσμούς και το κράτος δικαίου.
Φυσικά μπορούν να γίνουν συμπληρώσεις στο θεσμικό επίπεδο, όπως η αλλαγή του πλαισίου για την ευθύνη των υπουργών που είναι αναχρονιστικό, κάτι για το οποίο ήδη έχουμε δεσμευτεί. Έτσι ώστε ο κοινοβουλευτικός φατριασμός να μην απαλλάσσει, λόγου χάρη, τον Κώστα Αχ. Καραμανλή για τα Τέμπη.
Συνολικά όμως το ζήτημα δεν είναι νομικό, είναι βαθιά πολιτικό. Και εδώ έχει ευθύνες και η ελληνική κοινωνία. Σε μία αναπτυγμένη χώρα του δυτικού κόσμου τέτοια κυβέρνηση θα είχε πέσει πολλές φορές υπό το βάρος των σκανδάλων της. Αλλά ακριβώς αυτός είναι ο κίνδυνος της διολίσθησης στην αυταρχική δημοκρατία, ότι τα θεσμικά αντίβαρα ακυρώνονται και πολλές φορές η κοινωνία δεν την αντιλαμβάνεται ή πείθεται από τους μηχανισμούς προπαγάνδας να αδιαφορεί.
» Θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια για τα Τέμπη; Θα πληρώσουν ποτέ οι υπεύθυνοι; Πώς μπορεί να βοηθήσει η Ευρώπη σε αυτό;
Η Ευρώπη ήδη βοηθά. Οι συγγενείς των θυμάτων μίλησαν στο ευρωκοινοβούλιο και η επιτροπή Libe επιμένει με παρεμβάσεις της να αποδοθεί δικαιοσύνη. Αυτό είναι, αν το θέλετε, ένα από τα καλά της συμμετοχής μας στην ΕΕ. Από την άλλη είναι δυστύχημα ότι πρέπει να καταφεύγουμε στην Ευρώπη, όπως επί Χούντας, για την υπεράσπιση της δημοκρατίας ή για να υπάρχει δικαιοσύνη και δικαίωση για τους 57 νεκρούς των Τεμπών. Όσο για την αλήθεια να είστε σίγουρη ότι θα την μάθουμε όσο και αν προσπαθεί η κυβέρνηση να την κρύψει. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ζητά Προανακριτική για το «μπάζωμα και την μονταζιέρα» με παραπομπή των αρμόδιων υπουργών, ενώ επιμένει να κριθεί από την τακτική δικαιοσύνη ο Κώστας Αχ. Καραμανλής.
» Με ποιο ποσοστό θα είστε ικανοποιημένοι στις ευρωεκλογές; Έχετε βάλει πήχη; Πολλοί π.χ. λένε πως στόχος είναι να ξεπεραστεί το περσινό 17,8%…
Εμείς πάμε να δώσουμε τη μάχη για να κερδίσουμε, για την ολική ανατροπή. Η πολιτική όμως είναι μία δυναμική διαδικασία. Έχει σημασία η διαφορά μεταξύ των κομμάτων, σε σύγκριση και με τα δεδομένα των περυσινών εκλογών και το 41%. Σε κάθε περίπτωση εμείς επιδιώκουμε έναν συσχετισμό που θα επικυρώνει την αλλαγή της πολιτικής δυναμικής, ότι η κυβέρνηση είναι σε αποδρομή και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η επόμενη κυβέρνηση όποτε κι αν γίνουν οι εκλογές.
» Γιατί εσείς επιλέξατε να αφήσετε τη θέση της εκπροσώπου τύπου και να δώσετε τη μάχη των ευρωεκλογών;
Ήμουν βουλευτής στη δύσκολη περίοδο 2019-2023, επανεκλέχτηκα στην αναμέτρηση του Μαΐου του 2023 και ήμουν εκπρόσωπος Τύπου στην πρώτη δύσκολη περίοδο μετά την εκλογή Κασσελάκη όπου έδωσα την μάχη για την ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Η Ευρωβουλή είναι το επόμενο πεδίο προσφοράς στους πολίτες που με εμπιστεύονται, στην Αριστερά και στην προοδευτική παράταξη. Γιατί πολλά από αυτά που αφορούν την καθημερινότητά μας, την ποιότητα ζωής μας, τα δικαιώματα, αλλά και τις περιφερειακές ανισότητες, διαπραγματεύονται στο Ευρωκοινοβούλιο.
