Το πρώτο ρήγμα στη σχέση του Γιώργου Καρατζαφέρη με το νέο
πρόεδρο της ΝΔ, Κώστα Καραμανλή, σημειώθηκε στη διάρκεια της
προεκλογικής περιόδου, στις εκλογές της 9ης Απριλίου 2000, όταν μια
αναφορά του, σε αθρόες προσλήψεις «δικών μας παιδιών» στο
Δημόσιο, προκάλεσε αναταράξεις.
Κρίθηκε ότι έκανε ζημιά στην παράταξη, αναζωπύρωνε αντιδεξιά
αντανακλαστικά και ακύρωνε τη στρατηγική της ηγεσίας, περί «μεσαίου
χώρου».
Το επεισόδιο ξεχάστηκε (κάτι ανάλογο υπήρξε και στις εκλογές του
2004, με τον Βύρωνα Πολύδωρα) μέσα στην ένταση της εκλογικής
μάχης.
Κανείς δε μπορούσε να φανταστεί τι θα ακολουθούσε, μετά τις εκλογές.
Η οριακή ήττα της ΝΔ, υπό το νέο της αρχηγό, σε συνδυασμό με τη
σημαντική αύξηση του ποσοστού της, εκμηδένισαν σχεδόν τις
εσωκομματικές αναταράξεις, που συνήθως ακολουθούν μετά από ένα
ανεπιτυχές αποτέλεσμα.
Για να διαταράξει, από το πουθενά, αυτό το κλίμα εσωκομματικής
νηνεμίας, ο μετέπειτα πρόεδρος του ΛΑΟΣ. Σε συνέντευξή του, άσκησε
δριμεία κριτική στην ηγεσία της συντηρητικής παράταξης, αλλά δεν
περιορίστηκε εκεί. Αφησε αιχμές για εσκεμμένη ολιγωρία, σε ό,τι
αφορά την καταγγελία και την απαίτηση διερεύνησης, για τις αθρόες
ελληνοποιήσεις ομογενών από τον Πόντο και άλλες πρώην σοβιετικές
δημοκρατίες, που πολλές απ’ αυτές η ΝΔ τις θεωρούσε παράνομες.
Το «κερασάκι στην τούρτα», που «ξεχείλισε» όμως το ποτήρι, ήταν η
αναφορά στον τότε εκπρόσωπο Τύπου της συντηρητικής παράταξης,
Αρη Σπηλιωτόπουλο, τον οποίο παρομοίασε με τη «Σαλώμη».
Η προσβολή ήταν πολύ βαριά, για να αντέξει ένας ηγέτης και ειδικά
ένας άνθρωπος της ιδιοσυγκρασίας του Κώστα Καραμανλή.
Που έκπληκτος ωστόσο διαπίστωσε ότι η πρόθεσή του, για παραπομπή
του Γιώργου Καρατζαφέρη στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του κόμματος, με
το ερώτημα της διαγραφής, κατά το προηγούμενο του 1998 με τα έξι
κορυφαία στελέχη, προσέκρουσε στην απροθυμία των «βαρόνων» της
παράταξης, που αποτελούσαν το Πειθαρχικό Συμβούλιο (Βαρβιτσιώτης,
Κεφαλογιάννης κ.α.).
Αποφασισμένος όμως να ξεκαθαρίσει την κατάσταση, ο πρόεδρος της
ΝΔ, προχώρησε στη διαγραφή του βουλευτή από την Κοινοβουλευτική
Ομάδα και την απομόνωση του από τον κομματικό οργανισμό,
εξωθώντας τον προς την έξοδο.
Ούτε ο ίδιος, όμως, μπορούσε να φανταστεί ότι εκείνη η διαγραφή, για
τη «Σαλώμη», θ’ αποτελούσε τη «ληξιαρχική πράξη» δημιουργίας ενός
κόμματος στα δεξιά του, που θα του δημιουργούσε αρκετά
προβλήματα στην πορεία.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές που ακολούθησαν έστειλαν ένα πρώτο
προειδοποιητικό «σήμα» και μάλιστα στην τότε υπερνομαρχία Αθηνών-
Πειραιώς, που σχεδόν κινούνταν στα όρια της σημερινής Περιφέρειας
Αττικής.
Βοήθησε βέβαια και η ατυχής επιλογή, στο πρόσωπο του
δημοσιογράφου Γιάννη Τζαννετάκου, που αποτέλεσε «δώρο» στους
αντιπάλους.
