Είναι γελασμένοι στο κυβερνητικό επιτελείο αν πιστεύουν πως το σκάνδαλο των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων θα περάσει, άντε με κάποιους «μώλωπες».
Το ότι σταδιακά θα περιορίζεται η ένταση και έκταση της προβολής είναι λογικό και αναμενόμενο κι αυτό επιβάλλει ανάγκη αναπροσαρμογής και στα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι κάτι παραπάνω από προφανές. Αναφερθήκαμε ήδη σε μια τέτοια προσαρμογή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με αφορμή κατά τη διήμερη παρουσία του στη συμπρωτεύουσα.
Κάτι που κατέστη εμφανέστερο με τις πρωτοβουλίες στο πεδίο της καθημερινότητας, όπως η ακρίβεια στα καύσιμα ή τα κενά στα νοσοκομεία.
Όμως, ας μην έχει αυταπάτες κανείς. Όπως και από το χώρο της κυβερνώσας παράταξης έχει αναδειχθεί, το ηθικό τραύμα που προκάλεσε η υπόθεση αυτή, στο σώμα της ίδιας της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας θα παραμείνει σαν ανεξίτηλη κηλίδα στο δημόσιο βίο. Μέχρι τουλάχιστον τις επόμενες εκλογές, αν όχι και μετά.
Συντείνει δε σε αυτό το πασίδηλο πλέον γεγονός, πως από το Μαξίμου, όχι μόνο δεν υπάρχει ανταπόκριση στο αίτημα της κάθαρσης, αλλά επιχειρείται και μια συγκάλυψη, με τέτοιους τρόπους και μεθόδους, αλλά και αντίστοιχη επιχειρηματολογία, που κλονίζει τα βάθρα του αντιπροσωπευτικού μας συστήματος.
Απαξιώνονται τα αρμόδια όργανα της Βουλής, επιδεικνύεται θεσμική ασέβεια προς ανεξάρτητες αρχές, στις οποίες η ίδια η Πολιτεία έχει προσδώσει Συνταγματική περιωπή.
Αναγορεύεται μια δημόσια υπηρεσία, στο όνομα της ιδιαίτερης εθνικής της αποστολής, ως στεγανό εκτός του κοινοβουλευτικού, αλλά και κυβερνητικού ελέγχου. Διακινείται και το ανήκουστο, ότι ένας πρωθυπουργός δεν επιτρέπεται καν να ενημερώνεται από τον διοικητή της ΕΥΠ, γιατί κάτι τέτοιο θα καθίστατο ως και ύποπτο.
Δε θεωρείται όμως «ύποπτο» να υπάγεται η ΕΥΠ στο γραφείο του πρωθυπουργού, ούτε ο κος. Μητσοτάκης να ενημερώνεται, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Δεν είναι τυχαίο ότι, ανεξάρτητα από την κατάταξη στον «κατάλογο» των προβλημάτων, που απασχολούν κατά προτεραιότητα τους πολίτες, το περιώνυμο σκάνδαλο αξιολογείται ως αρκούντως σοβαρό, ακόμη και στις τελευταίες μετρήσεις, από τους μισούς περίπου πολίτες.
Οσο λοιπόν η σκιά παραμένει, όσο η κάθαρση μετατρέπεται σε εξευτελισμό των θεσμών, τίποτα δεν ξεπερνιέται και δεν ξεχνιέται. Αλλωστε, η υπόθεση έχει ακόμη δρόμο.
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
