Οι αναλυτές επισημαίνουν, αλλά και η πείρα το επιβεβαιώνει, πως οι κοινωνικές εκρήξεις καμιά φορά προκαλούνται από αίτια, που δε σχετίζονται άμεσα με την καθημερινότητα των πολιτών, τους όρους διαβίωσής τους, αλλά από «εξωγενή» συμβάντα, που αγγίζουν το βαθύτερο υπόστρωμα των κοινά παραδεδεγμένων αρχών και αξιών.
Εχουν καταλάβει κάποιοι και ειδικά οι κυβερνητικοί παράγοντες και παρατρεχάμενοι, πως η «υπόθεση Λιγνάδη» αγγίζει ευαίσθητες χορδές, θεμελιώδεις παραδοχές της κοινωνικής μας συμβίωσης, περισσότερο και από την «υπόθεση Φιλιππίδη».
Εδώ μιλάμε για ανήλικα παιδιά. Οπου ακόμη και αν δεχθούμε, για την οικονομία της συζήτησης, ότι υπήρξε κάποιου είδους συναίνεση, δεν παύει να υπάρχει το στοιχείο του εκμαυλισμού, ανεξάρτητα από το νομικό χαρακτηρισμό, που άλλωστε δε διαφέρει και πολύ από τον ανοιχτό χρηματισμό.
Ετσι είναι όταν η συναίνεση εκβιάζεται με την υπόσχεση κάποιας ανέλιξης ή εξόδου από το περιθώριο. Κάτι τέτοιο προκύπτει και από την απολογία του συγκεκριμένου κατηγορούμενου.
Εν προκειμένω δεν είναι μόνο αυτή καθαυτή η απόφαση, ως προς το σκέλος της αναστολής έκτισης της ποινής, όσο η εμφανής προσπάθεια παροχής ενός πέπλου προστασίας. Νομίζουν οι κυβερνητικοί παράγοντες, πως αυτό δεν προσλαμβάνεται από τους πολίτες;
Κατ’ αρχήν από τους «έχοντες έννομο συμφέρον» καλλιτέχνες, καθώς από τους κόλπους τους προήλθε τούτο το κακό και δεν αναφερόμαστε μόνο στην «υπόθεση Λιγνάδη». Είναι δε γελοίο να υποστηρίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποκίνησε όλες αυτές τις «παραστάσεις διαμαρτυρίας» σε όλες τις θεατρικές σκηνές της χώρας, το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ ελέγχει και το ΣΕΗ, που πήρε ξεκάθαρη θέση από την αρχή και οργάνωσε την πρώτη συλλογική αντίδραση;
Αλήθεια, δεν κυκλοφορούν στις γειτονιές, τις καφετέριες, τις πλατείες; Συλλαμβάνουν τα μηνύματα του κόσμου; Που αντιλαμβάνεται και αυτά που δεν είναι άμεσα ορατά; Ακούν τους ψιθύρους, τους υπαινιγμούς;
Τι τους απαντούν; Οτι η διάταξη που κατέστησε δυνατή τη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση, ως προς το συγκεκριμένο σκέλος, θεσπίστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ; Αυτή είναι η έγνοια τους;
Αφήστε που δεν είναι ακριβής, αφού και με τα προ του 2019 ισχύοντα, υπήρχε ανάλογη δυνατότητα. Υπάρχει όμως και αυτό που ονομάζουμε περί «δικαίου αίσθημα».
Ειδικά όταν μιλάμε για ορκωτό δικαστήριο…
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
