Κύριε Πρόεδρε της Διακυβέρνησης,
Σε άλλες εποχές ίσως η προτροπή σας προς τους νέους, να μην κοιτάνε μόνο το ύψος της αμοιβής τους, αλλά να βλέπουν την ζωή συνολικά, να ήταν μια χρήσιμη συμβουλή.
Μόνο που η εποχή μας είναι πολύ σκληρή ειδικά για τους νέους. Οι οποίοι δεν μπορούν να κοιτάνε ανέμελα και να… φιλοσοφούν τα όσα συμβαίνουν.
Η προτροπή σας έγινε σε μια στιγμή που η πλειοψηφία των νέων δεν μπορεί καν να δει ορίζοντα, να δει πώς θα επιβιώσει, για να έχει στην συνέχεια την πολυτέλεια να διαχειριστεί με φιλοσοφική διάθεση την ζωή της.
Η πλειοψηφία δεν μπορεί να φύγει από το πατρικό σπίτι, δεν μπορεί να βρει δουλειά και, όταν βρει, το εισόδημα είναι χαρτζιλίκι.
Οι συνθήκες εργασίας είναι κάκιστες, ενίοτε απάνθρωπες ή τραγικές. Γι’ αυτό και τα όσα είπατε για την ποιότητα ζωής είναι μάλλον κάτι που δεν αφορά στην εποχή μας:
«Η Ελλάδα, θα επιμείνω σε αυτό, μπορεί να προσφέρει μία εξαιρετική ποιότητα ζωής και σε ένα κόσμο όπου τα ζητήματα αυτά αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία. Όπου ο σκοπός πλέον δεν είναι απλά πόσα λεφτά θα βγάλω, είναι πολύ σημαντικό αυτό, αλλά δεν είναι το μοναδικό κίνητρο, το να βγάζει κανείς ολοένα και περισσότερα λεφτά, αλλά να βλέπουμε τη ζωή μας λίγο πιο σφαιρικά, λίγο πιο ολιστικά».
ΥΓ: Αλήθεια, οι άριστοι στους οποίους αναφέρεστε, έτσι σκέφτονται;
