Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς

Πού να το φανταζόταν ο, απερχόμενος πλέον, περιφερειάρχης Αττικής, ότι το πεδίο της επικοινωνίας, που αποτελούσε το δυνατό (κατά τους κακεντρεχείς, το μόνο) του χαρτί, θα γινόταν ο «τάφος» των θηριωδών φιλοδοξιών του. Γιατί και χωρίς καμιά διάθεση επιείκειας, το μοιραίο «ζεϊμπέκικο» εντασσόταν κι αυτό στην επικοινωνιακή τακτική του κ. Πατούλη.

Οσο για τις φιλοδοξίες; Αυτές πράγματι δεν είχαν όρια. Να θυμίσουμε ότι εκτός από περιφερειάρχης, παραμένει και πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας, ενώ όπως χαρακτηριστικά έχει λεχθεί, αν δεν υπήρχε «κώλυμα», θα ήταν ικανός να διεκδικήσει ακόμη και τον τίτλο του Αρχιεπισκόπου, από τη Σύνοδο της Ιεραρχίας. Γιατί όχι; Η συνταγή ήταν απλή. Αρκούσε ένας «φαραωνικός» μηχανισμός προπαγάνδας, για να καλύπτει τα κραυγαλέα κενά στη διαχείριση, στην προκλητική απουσία από το πεδίο, στις μεγάλες κρίσεις. Πάντα όμως θα υπάρχει το απρόβλεπτο, που θα αποκαλύπτει ότι ο «βασιλιάς είναι γυμνός». Αρκούσε η απλή δήλωση άρσης της στήριξης, από το Μαξίμου, για να καταρρεύσει με πάταγο.