Ο γεννημένος στο Φουρτ (Βαυαρία) της Γερμανίας, Χάιντ Άλφρεντ Κίσινγκερ και η οικογένειά του, ήταν μεταξύ των Εβραίων που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους και διέφυγε από το ναζιστικό καθεστώς πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτό έγινε το 1938, όταν ο Κίσινγκερ ήταν 15 ετών. Το 1943 πολιτογραφήθηκε Αμερικανός και υπηρέτησε στο Σώμα Αντικατασκοπείας του Στρατού των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Από το 1973 έως το 1977υπηρέτησε ως επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Έπαιξε βασικό ρόλο σε σχεδόν κάθε σημαντικό ζήτημα της αμερικανικής διπλωματίας, από το 1969-1974 με τον Ρεπουμπλικάνο Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον και από τον Αύγουστο 1974 στον Πρόεδρο Τζέραλντ Φορντ μέχρι το 1977.
Το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του 1973 -που του απονεμήθηκε από κοινού με τον Λε Ντουκ Θο, του Βορείου Βιετνάμ, ο οποίος θα το απέρριπτε- ήταν ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα. Δύο μέλη της επιτροπής Νόμπελ παραιτήθηκαν λόγω της επιλογής, ενώ εγέρθηκαν ερωτήματα σχετικά με τον μυστικό βομβαρδισμό των ΗΠΑ στην Καμπότζη. Ο Χένρι Κίσινγκερ είχε στα χέρια του το αίμα τουλάχιστον 3.000.000 ανθρώπων.
Μεταξύ τους και τα θύματα της Χούντας και της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Ο Βετεράνος εισαγγελέας «Κυνηγός Δικτατόρων» Ριντ Μπρόντι, είχε ζητήσει τη δίωξή του για εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αδικήματα κατά του κοινού ή του εθιμικού ή του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένων της συνωμοσίας για διάπραξη φόνου, της απαγωγής και των βασανιστηρίων. Ουδέποτε κατηγορήθηκε ή διώχθηκε για τους θανάτους, για τους οποίους έφερε ευθύνη. Μεταξύ τους ήταν και η παράνομη της Τουρκικής εισβολή στην Κύπρο του 1974. Ο Κίσινγκερ δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη για τίποτα.
