Επτά μήνες μετά τη δεύτερη θητεία της επιτελικής κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός προχώρησε να αλλάξει τρεις θέσεις υπουργών που θεώρησε ότι στην κυβέρνηση αποτελούν ισχυρή παραδοχή πως υπήρξαν παραλείψεις κι αστοχίες δυο υπουργών σε κρίσιμα ζητήματα όπως είναι η έξαρση της εγκληματικότητας.
Οι αλλαγές των άλλων δυο υπουργών, υπήρξε διαμάχη του υπουργού Χρυσοχοΐδη και η Αναπληρώτρια στο Υπουργείο Υγείας, Αγαπηδάκη, δεν μπορούσαν να συνεργαστούν. Παρ’ όλα αυτά η κίνηση του πρωθυπουργού έχει το δικό της ξεχωριστό πολιτικό θέμα. Ύστερα από την έξαρση της εγκληματικότητας σε όλα τα επίπεδα και ειδικότερα στον χώρο του αθλητισμού, φαίνεται πως ο ένοικος του Μαξίμου επενδύει και πάλι στο δόγμα του «Νόμος και τάξη» και στη χωρίς όρους και όρια κρατική καταστολή.
Για αυτό και στο επίκεντρο των διορθωτικών αλλαγών στο κυβερνητικό σχήμα βρέθηκε η… προστασία του πολίτη, όπου άλλαξε ολόκληρη η ηγεσία του Υπουργείου «Προστασίας» του Πολίτη. Ο κ. Γεωργιάδης, ως υπουργός Υγείας στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, εφάρμοσε με ιδιαίτερο ζήλο τις πιο ακραίες μνημονιακές πολιτικές, ξεχαρβαλώνοντας το δημόσιο Σύστημα Υγείας. Ποιος δε θυμάται την επιβάρυνση του ασθενούς με το πεντάνευρο για επίσκεψη στα δημόσια νοσοκομεία ή το ένα ευρώ ανά συνταγή;
Αυτή η αλλαγή δεν μπορεί κάποιος πολίτης να θεωρεί ότι είναι μίνι ανασχηματισμός και φυσικά εκτιμά ότι δεν θα υπάρχουν δικά του στελέχη μέσα στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Ίσως λόγω των ευρωεκλογών ο πρωθυπουργός έστρεψε το καράβι στη ακραία δεξιά με την Μιχαηλίδου.
