Θα μπορούσε να αναφωνήσει ενδεχομένως ο Νίκος Ανδρουλάκης, ακούγοντας ακόμη και τον πολύπειρο Κώστα Σκανδαλίδη, ένα ιστορικό στέλεχος, με όλη τη σημασία της λέξης, του ΠΑΣΟΚ. Αποτελούσε κοινό μυστικό ότι ο πρώην υπουργός, αλλά και πρώην γραμματέας του Κινήματος, αποτελούσε τον «πολιτικό μέντορα» του σημερινού προέδρου του ΠΑΣΟΚ, είχε δε στηρίξει την προσπάθεια της ηγεσίας, τόσο στην προηγούμενη περίοδο, όταν μετείχε στη σύνθεση της Βουλής, αλλά και τον τελευταίο χρόνο, ως κομματικό στέλεχος. Εχουμε πάντως την εντύπωση ότι θα έπρεπε σε δεύτερο χρόνο, με νηφάλια ματιά, να σκεφτεί γιατί και ο κος. Σκανδαλίδης, όπως και η πλειονότητα των στελεχών, συμπεριλαμβανομένων και άλλοτε στενών συνεργατών του, του… γυρίζουν την πλάτη. Επειδή δε… ο παλιός είναι αλλιώς, τόσο ο Κώστας Σκανδαλίδης, όσο και άλλοι «βετεράνοι» του Κινήματος, όπως ο Πέτρος Ευθυμίου, με την τεράστια πείρα, «αποκτηθείσα εν τω στρατεύματι», κάτι παραπάνω «οσμίζονται». Τούτο δε καθώς, στη μακρά πολιτική του διαδρομή, από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, το 1974, έχει βιώσει ουκ ολίγες εσωκομματικές κρίσεις. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις, όπως το 1996, στη μάχη της διαδοχής του Ανδρέα Παπανδρέου, κλήθηκε και να τις διαχειριστεί, από τη θέση του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής.
