Όσο και αν εμμονικά επιμένουν κάποιοι εγχώριοι «φωταδιστές», αυτό που συντελείται στη Λωρίδα της Γάζας, δεν είναι η εξόντωση της Χαμάς, αλλά του Παλαιστινιακού λαού. Δεν ξέρουμε πού βρήκαν οι της πειθήνιας ΕΡΤ, τις… στοχευμένες επιθέσεις, αλλά τα στοιχεία που ανθρωπιστικές οργανώσεις αλλά και η UNICEF θεωρούν ως ακριβή: το 65% σχεδόν των θυμάτων είναι άμαχοι και εξ αυτών το 40% παιδιά! Παρεμπιπτόντως δεν έχουμε στοιχεία, που να μπορούν να διασταυρωθούν, ποιο είναι το κόστος για το ίδιο το Ισραήλ, τόσο σε πολίτες, όσο και σε στρατιώτες επί του πεδίου, καθώς δε φαίνεται η επιχείρηση να εξελίσσεται σε περίπατο.
Είναι γι’ αυτό άλλωστε που ακόμη και η αμερικανική κυβέρνηση, μετά τον αρχικό «εναγκαλισμό» με τον κ. Νετανιάχου, αρχίζει να παίρνει αποστάσεις, όπως έδειξε και η περιοδεία του υπουργού Εξωτερικών της πάλαι ποτέ υπερδύναμης, σε σειρά αραβικών κρατών, αλλά και στην έδρα της Παλαιστινιακής Αρχής, στη Δυτική Όχθη. Σε αντίθεση δε με τους γνωστούς από τον πόλεμο στην Ουκρανία, «μπαρουτοκαπνισμένους» των Αθηνών, κοινό σημείο και τελικό στόχο όλης αυτής της διπλωματικής κινητικότητας είναι η αναζήτηση τρόπων, για κατάπαυση του πυρός, έστω και προσωρινή.
Στόχος δεν είναι μόνο το άνοιγμα των περίφημων ανθρωπιστικών διαδρόμων, αλλά και η είσοδος του Ερυθρού Σταυρού στη μαρτυρική πόλη, τόσο για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, καθώς λείπουν και τα πλέον απαραίτητα, αλλά και να διαπιστωθεί το μέγεθος της καταστροφής. Αν δεν το κατάλαβαν ορισμένοι, στη Γάζα δε διεξάγεται μια στρατιωτική επιχείρηση, για κάποιο δίκαιο σκοπό, αλλά συντελούνται εγκλήματα πολέμου.
