Παρ’ ότι στο Μέγαρο Μαξίμου, επιχείρησαν να «κόψουν τον γόρδιο δεσμό», με την ανακοίνωση ότι ο πρωθυπουργός θα παραστεί και στις δυο εκδηλώσεις, για τον Κώστα Σημίτη και τη Μαριέττα Γιαννάκου, το θέμα εξακολουθεί να προκαλεί διχασμό, στο εσωτερικό της κεντροδεξιάς παράταξης. Οι αντιδράσεις βέβαια αφορούν στην εκδήλωση, ακριβέστερα στο πρόσωπο του Κώστα Σημίτη, που, τουλάχιστον για την «καραμανλική» πτέρυγα, αποτελεί «κόκκινο πανί». Θυμίζουν επί παραδείγματι, όσοι αντιδρούν, την «έκρηξη» σκανδάλων, στην περίοδο της διακυβέρνησης, του «τιμώμενου», που έφερε κορυφαίους υπουργούς του, αντιμέτωπους με τη δικαιοσύνη και με καταδίκες και φυλακίσεις, για ορισμένους εξ αυτών. Κάποιοι όμως πάνε ακόμη πιο πέρα, υπενθυμίζοντας σε όσους προσπαθούν να εμφανίσουν την ευρωπαϊκή πολιτική του, ως συνέχεια εκείνης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, πως την περίοδο ένταξης της χώρας μας στην τότε ΕΟΚ, ο Κώστας Σημίτης, ως στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, με την αντίστοιχη αρμοδιότητα, ήταν λάβρος κατά της ένταξης. Επαναφέρεται μάλιστα ένα άρθρο του, δημοσιευμένο τον Γενάρη του 1981, σε εξειδικευμένο περιοδικό, με το οποίο ο μετέπειτα πρωθυπουργός εξηγούσε γιατί η ένταξη είναι βλαπτική για τη χώρα, ειδικά την οικονομία, επιχειρηματολογώντας υπέρ της τότε θέσης του Κινήματος, για «ειδική σχέση». Τότε μάλιστα, για λόγους που δεν είναι της παρούσης, ο Κώστας Σημίτης είχε απομακρυνθεί από καθοδηγητικές θέσεις, στο Κίνημα, κάτι που δίνει και έναν προσωπικό τόνο στη συγκεκριμένη τοποθέτησή του. Θα πείτε πως από τότε πέρασαν πάνω από 40 χρόνια και έχουν αλλάξει πολλά, έχει αλλάξει ο κόσμος ολόκληρος, αλλά κάποιοι επιμένουν να θυμούνται. Τα γραπτά άλλωστε μένουν.
