Ο Αναστάσιος Πεπονής υπέβαλε παραίτηση από τη θέση του υπουργού Προεδρίας -που τότε ήταν το «πρώτο τη τάξει» στην κυβερνητική ιεραρχία, το φθινόπωρο του 1994, προκειμένου να διαφυλάξει το προσωπικό του δημιούργημα, που ήταν ο νόμος για το σύστημα αντικειμενικών προσλήψεων στο δημόσιο.
Νόμος που έμεινε γνωστός ως «νόμος ΑΣΕΠ», από το όνομα της ανεξάρτητης αρχής, που ανέλαβε τις διαγωνιστικές διαδικασίες, για κάθε είδους διορισμό στο δημόσιο, αλλά και σε κάθε εποπτευόμενο από αυτό οργανισμό ή επιχείρηση. Πιο γνωστός βέβαια έχει μείνει ως «νόμος Πεπονή», από το όνομα του δημιουργού του.
Οσοι έζησαν από κοντά τα παρασκήνια γύρω από την ψήφιση του νόμου και το κλίμα στο εσωτερικό της τότε πλειοψηφίας, της δεύτερης και ύστατης φάσης της διακυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου, γνωρίζουν ότι η νομοθετική εκείνη πρωτοβουλία συνάντησε αρκετές αντιδράσεις και εντός των κομματικών τειχών. Βουλευτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, δυσκολεύονταν να προσαρμοστούν στην ιδέα, ότι από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, δε θα μπορούσαν να παρέμβουν, διορίζοντας τα «δικά μας παιδιά».
Η ανένδοτη στάση του τότε υπουργού Προεδρίας, αλλά και η αποφασιστική στήριξη του πρωθυπουργού, έκαμψαν τις όποιες αντιστάσεις και ο νόμος πέρασε, με πεδίο εφαρμογής όλο το δημόσιο, συμπεριλαμβανομένων και των ΔΕΚΟ, για τις οποίες δόθηκαν «μάχες οπισθοφυλακών», από ποικίλα συμφέροντα, με πρόσχημα τη λειτουργία τους ως ανώνυμων εταιρειών, εισηγμένων μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, στο Χρηματιστήριο.
Ο Αναστάσιος Πεπονής αποστόμωσε τους δήθεν καλοπροαίρετους «σκεπτικιστές», με το καταλυτικό επιχείρημα: «Αδυνατώ να φανταστώ ότι οικονομικοί και χρηματιστηριακοί παράγοντες, θα προτιμούσαν σε αυτές τις επιχειρήσεις, να διορίζονται πρόσωπα, με κομματικές επιλογές».
Οι «αρνητές» όμως δεν το έβαλαν κάτω και μετά την ψήφιση του νόμου και την έναρξη εφαρμογής του. Ο δημιουργός του όμως, γνωρίζοντας τους κινδύνους ακύρωσης της πραγματικής εκείνης μεταρρύθμισης στην πράξη, ήταν αποφασισμένος να περιφρουρήσει το δημιούργημά του, με κάθε τρόπο και κάθε κόστος.
Σε πρώτη φάση φρόντισε, με ταχύτατους ρυθμούς, να συγκροτήσει την ανεξάρτητη αρχή, το ΑΣΕΠ, με σύνθεση (υπό τον καθηγητή Γεώργιο Βέη) που θα έπειθε για την αντικειμενικότητα, αμεροληψία και έλλειψη οποιασδήποτε εξάρτησης από κόμματα.
Τόνισε μάλιστα χαρακτηριστικά, για να υπογραμμίσει την ανεξαρτησία της αρχής, απευθυνόμενος προς τα μέλη της, στην τελετή εγκατάστασης και ανάληψης των καθηκόντων τους: «Αυτή είναι η τελευταία φορά που βλέπετε τον υπουργό. Από δω και πέρα θα λειτουργείτε μόνοι σας, χωρίς να έχετε καμιά επαφή με το υπουργείο, παρά μονάχα αν συναντήσετε εμπόδια στο έργο σας».
Αμεσα, δεν προβλήθηκαν εμπόδια, έμμεσα όμως γίνονταν προσπάθειες υπόσκαψης και εκφυλισμού του νέου πλαισίου.
