Το 1974, στις πρώτες μεταδικτατορικές εκλογές, το ΠΑΣΟΚ δεν εξέλεξε βουλευτή Επικρατείας λόγω του χαμηλού ποσοστού του (13,5%) που αντιστοιχούσαν σε 13 έδρες.
Είναι ενδεικτικό ότι στην Α’ Θεσσαλονίκης, όπου ο Ανδρέας Παπανδρέου έθεσε υποψηφιότητα (το τότε ισχύον εκλογικό σύστημα παρείχε στους επικεφαλής των κομμάτων, τη δυνατότητα επιλογής μιας και μόνης εκλογικής περιφέρειας), το ΠΑΣΟΚ κατέκτησε μια και μόλις έδρα. Άτυχος εν προκειμένω ήταν ο, προερχόμενος από τη Δημοκρατική Άμυνα, αγωνιστής και δικηγόρος Στέλιος Νέστωρ, που είχε έρθει πρώτος σε σταυρούς. Μετά από λίγους μήνες αποχώρησε από το Κίνημα, μαζί με εκατοντάδες άλλα στελέχη και δεν επανήλθε ποτέ, ενώ στη Βουλή εισήλθε το 1989, με τη σημαία του ΣΥΝ, αλλά δεν μακροημέρευσε (ως βουλευτής).
Τρία ακριβώς χρόνια αργότερα, στις εκλογές του 1977, τα πράγματα ήταν ολωσδιόλου διαφορετικά για το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου αξιοποίησε, ουσιαστικά για πρώτη φορά, το ψηφοδέλτιο Επικρατείας, για να στείλει τα δικά του μηνύματα προς τους ψηφοφόρους, ενόψει της δυναμικής που διαφαινόταν για το νεοπαγές Κίνημα.
Από τη μια συμπεριέλαβε λαμπερές προσωπικότητες, που είχαν ενεργό συμμετοχή και στον αντιδικτατορικό αγώνα, όπως ο δικαστικός και λογοτέχνης Σπύρος Πλασκοβίτης και η λαίδη Αμαλία Φλέμινγκ.
Η τελευταία, σημειωτέον, ήταν μεταξύ εκείνων που είχαν διαγραφεί, στη μεγάλη κρίση της άνοιξης του 1975, όπως και η Μελίνα Μερκούρη και ο Χρήστος Ροκόφυλλος, που επανήλθαν και εκλέχθηκαν επίσης βουλευτές, αλλά με σταυροδοσία.
Παράλληλα έκανε άνοιγμα στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα εντάσσοντας, σε εκλόγιμη θέση, έναν από τους εμβληματικούς πρωταγωνιστές του, τον αειθαλή και αείποτε ενεργό Στέφανο Τζουμάκα.
Από την άλλη πλευρά, η ΝΔ, πέραν του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, το ψηφοδέλτιο Επικρατείας πλαισίωσαν, στις λεγόμενες εκλόγιμες θέσεις, ο μέχρι τότε πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου, ο πρώην υπουργός Σπύρος Θεοτόκης, που επανέκαμψε, ο εκ του Κέντρου προερχόμενος, επίσης πρώην υπουργός Ανδρέας Κοκκέβης, αλλά και η τότε ανερχόμενη και με αντιδικτατορικές περγαμηνές, καθηγήτρια Αννα Ψαρούδα-Μπενάκη.
Τον Οκτώβριο του 1981, με το ΠΑΣΟΚ προ των πυλών της εξουσίας, ο Ανδρέας Παπανδρέου, μέλλων πρωθυπουργός πλέον, έκανε επιλογές, στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, που αντικατόπτριζαν το εύρος της πλειοψηφίας, που επιδίωκε το Κίνημα, τοποθετώντας επικεφαλής, τον πρώην αρχηγό της ΕΚΝΔ Γεώργιο Μαύρο.
Για τη δεύτερη θέση προόριζε τον Μανόλη Γλέζο, εμβληματική μορφή της Αριστεράς, στο πλαίσιο της αμφίπλευρης διεύρυνσης, αλλά ο τελευταίος, ανταποκρίθηκε μεν στην πρόσκληση, αλλά ζήτησε να διεκδικήσει την ψήφο των πολιτών, από την κατ’ εξοχήν λαϊκή Β’ Πειραιά. Όπου και σάρωσε με ρεκόρ σταυρών, αφού ψηφίστηκε από 53.000 πολίτες της εν λόγω περιφέρειας.
