2015:Σύσκεψη αρχηγών πολιτικών κομμάτων: «Τα πρακτικά (ηχητικά και γραπτά) παραδόθηκαν…»

Από το έγγραφο του τότε Γενικού Γραμματέα της Προεδρίας της Δημοκρατίας, προκύπτει ότι τα πρακτικά του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών της 6ης Ιουλίου 2015 παραδόθηκαν μαζί με το ηχητικό στο ιδιαίτερο γραφείο του ΠτΔ.

Αναπάντητα ερωτήματα, αντιφάσεις και ασάφειες συνεχίζουν να σκιάζουν την υπόθεση των πρακτικών του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών της 6ης Ιουλίου 2015. Η συζήτηση περί της πληρότητας ή μη των πρακτικών των 110 σελίδων σε συνδυασμό με την μη ύπαρξη του συνοδευτικού ηχητικού υλικού, έχει αποτελέσει αντικείμενο δηλώσεων και αντιδηλώσεων, διαρροών και εικασιών, σεναρίων και ερμηνειών. Ο πρώην επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης, επιμένει, όπως έγραψε στην «Καθημερινή», ότι οι 110 σελίδες είναι «το 1/3 με το 1/4 της όλης συζήτησης», σύμφωνα με τους δικούς του υπολογισμούς και με βάση την διάρκεια της σύσκεψης καθώς και τις σημειώσεις που κρατούσε ο ίδιος ως συμμετέχων.

Ο ιστορικός του μέλλοντος ίσως κατορθώσει κάποια στιγμή να αποτυπώσει με ακρίβεια την ακολουθία των γεγονότων που αφορούν την κρίσιμη αυτή σύσκεψη των Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών από την οποία κρίθηκε η πορεία της χώρας εντός της ευρωζώνης και της Ε.Ε. και δοκιμάστηκαν οριακά οι αντοχές μιας κοινωνίας καθημαγμένης από τα μνημόνια και τις απαιτήσεις των δανειστών και «ζαλισμένης» από τους αλλοπρόσαλλους χειρισμούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Το έγγραφο Γεννηματά για το ηχητικό αρχείο
Πηγές με τις οποίες είχε συνομιλήσει το «Βήμα» είχαν αναφέρει πως τα πρακτικά δεν συνοδεύονταν από το ηχητικό τους αρχείο. Τις πληροφορίες του «Βήματος» επιβεβαίωσε με δήλωσή της στα «Νέα Σαββατοκύριακο» η πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου αναφέροντας ότι ουδέποτε παρέλαβε ηχητικό υλικό των πρακτικών της 6ης Ιουλίου από τον προκάτοχό της, ενώ το «Βήμα» αποκάλυψε ακολούθως την ύπαρξη εγγράφου του πρώην γενικού γραμματέα της Προεδρίας της Δημοκρατίας επί των ημερών του Προκόπη Παυλόπουλου, πρέσβη ε.τ. Γεώργιου Γεννηματά, στο οποίο ανέφερε ότι η Γενική Γραμματεία της Προεδρίας ουδέποτε παρέλαβε τα πρακτικά στην έντυπη μορφή τους και το ηχητικό υλικό, το οποίο συνοδεύει όλα τα πρακτικά των Συμβουλίων των Πολιτικών Αρχηγών, «μηδέ εξαιρουμένων», όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, και των δυο συμβουλίων που ακολούθησαν εκείνο της 6ης Ιουλίου πάντα υπό τον κ. Παυλόπουλο (του Νοεμβρίου 2015 για το ασφαλιστικό και το προσφυγικό και του Μαρτίου 2016 για το προσφυγικό).

Η διευκρινιστική δήλωση του κ. Παυλόπουλου ότι τα επίμαχα πρακτικά της 6ης Ιουλίου τα οποία τηρήθηκαν από τους υπαλλήλους της στενογραφικής υπηρεσίας της Βουλής «απομαγνητοφωνήθηκαν από την υπηρεσία αυτή και απεστάλησαν, σε γραπτή μορφή, προς φύλαξη στην Προεδρία της Δημοκρατίας, δίχως να συνοδεύονται από αντίστοιχο ηχητικό τεκμήριο», περιέπλεξε την συζήτηση γύρω από την ύπαρξη ή μη του ηχητικού τεκμηρίου των συζητήσεων.

Και αυτό καθώς σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, στο ίδιο έγγραφο του πρώην γενικού γραμματέα της Προεδρίας μεταξύ των άλλων αναφέρεται και κάτι ακόμα: ότι «τα πρακτικά (γραπτά και ηχητικά) που τηρήθηκαν, παραδόθηκαν από τους αρμόδιους της καταγραφής (σ.σ. δηλαδή τους στενογράφους της Βουλής) στο Ιδιαίτερο Γραφείο (σ.σ. του Προέδρου)». Ποια από τις δυο εκδοχές ισχύει; Τελικώς εστάλη (και) το ηχητικό από τους αρμόδιους για την καταγραφή των συνομιλιών στην Προεδρία ή ισχύει αυτό που δηλώνει ο κ. Παυλόπουλος, ότι δηλαδή έλαβε μόνο τα πρακτικά στην έντυπη μορφή τους και όχι το αντίστοιχο ηχητικό τεκμήριο; Βεβαίως έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε και είναι πιθανόν κάπου να συγκρούονται οι μνήμες των πρωταγωνιστών.

Τα ερωτήματα, το χαμένο ηχητικό και η ψηφιοποίηση
Προκύπτει, πάντως, πως ηχητικό υπήρξε. Το θέμα είναι αν εστάλη όντως στην Προεδρία, όπως προκύπτει από το έγγραφο Γεννηματά, ή δεν εστάλη, όπως δήλωσε ο κ. Παυλόπουλος: «Τηρήθηκαν πρακτικά και διαβιβάσθηκαν γραπτώς στην Προεδρία της Δημοκρατίας , όχι όμως συνοδευόμενα, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, από αντίστοιχο ηχητικό τεκμήριο», ανέφερε στη δήλωσή του ο πρώην πρόεδρος. Και αν υπήρξε ηχητικό, υπάρχει ακόμα, όπως διερωτάται ο κ. Θεοδωράκης; Και σε κάθε περίπτωση, πού «χάθηκε» στον δρόμο;

Το μυστήριο γίνεται ακόμη μεγαλύτερο (ή σκοτεινότερο) εάν λάβει υπόψη του κανείς πως ηχητική καταγραφή και φύλαξη των συζητήσεων των πολιτικών αρχηγών υφίσταται από την εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Κασέτες «ατάκτως ερριμμέναι» βρίσκονταν στο χρηματοκιβώτιο που διατηρείται στο γραφείο του γενικού γραμματέα της Προεδρίας μαζί με τα γραπτά πρακτικά. Χρόνια αργότερα, μάλιστα, αποφασίστηκε να ψηφιοποιηθούν προκειμένου να διαφυλαχτεί το περιεχόμενό τους. Όλα, λοιπόν, είναι εκεί, εκτός από το συνοδευτικό ηχητικό αρχείο των επίμαχων συζητήσεων για το οποίο όλοι δηλώνουν άγνοια.

Τι λέει σήμερα η Βουλή
Αρμόδιοι κύκλοι της Βουλής οι οποίοι ρωτήθηκαν σχετικά, στον βαθμό που οι στενογράφοι που κατέγραψαν την συζήτηση είναι υπάλληλοί της, σχολίαζαν ότι «τουλάχιστον επί των ημερών μας καμία απολύτως γνώση έχει η Βουλή ούτε για το τι ζητήθηκε από τους στενογράφους ούτε για το τι παρέδωσαν αυτοί και δεν θα μπορούσε να έχει».

Και αυτό καθώς, όπως μας διευκρινίστηκε, οι στενογράφοι που ζητεί από την Βουλή η Προεδρία (είτε η γενική γραμματεία της κυβέρνησης για την κάλυψη των υπουργικών συμβουλίων), δεν δίνουν λόγο στην Βουλή αλλά στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. «Η Βουλή δεν έχει καμία απολύτως ανάμειξη», σημειώνεται αρμοδίως, και τονίζεται πως οι στενογράφοι τελούν υπό τις εντολές εκείνου που τους προσκάλεσε, με απόλυτη εμπιστευτικότητα. «Δίνουν λόγο μόνο σε εκείνον, ούτε καν στον Πρόεδρο της Βουλής», τονίζεται.

Nα θυμίσουμε πως απόσπασμα των πρακτικών δημοσιεύθηκε για να δουν το φως της δημοσιότητας ορισμένες παρεμβάσεις του ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρη Κουτσούμπα, στη διάρκεια της σύσκεψης και μέχρι τη στιγμή που αποχώρησε από αυτήν.

Τα μεταφέρουμε για εσάς εδω:

Στο ξεκίνημα της σύσκεψης, και με αφορμή το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος έχει κάνει συνεχείς αναφορές στη θέση του ΚΚΕ, λέει ο Δ. Κουτσούμπας:

«Ζήτησα τον λόγο περισσότερο – γιατί βεβαίως δεν έχουμε μπει στην ουσία της συζήτησης ακόμα, αφού δεν έχουμε ακούσει τον κύριο πρωθυπουργό – επειδή κάνατε αναφορές στο ΚΚΕ και ερμηνεία του χαρακτήρα του δημοψηφίσματος και της θέσης του ΚΚΕ. Βέβαια, τώρα πλέον είναι παρελθόν από χθες το βράδυ το δημοψήφισμα αυτό. Ολα θα τα γράψει η Ιστορία και ο καθείς θα απολογηθεί εκεί περισσότερο.

Ομως είμαι υποχρεωμένος να πω, επειδή βρισκόμαστε σήμερα εδώ, ότι το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή πήρε αυτήν τη θέση και στη Βουλή για το τι χαρακτήρα έχει αυτό το δημοψήφισμα. Θα σας θυμίσω ότι το χαρακτηρίσαμε παγίδα για τον λαό μας, για τη χώρα, και το εξηγήσαμε. Δεν το κάναμε για μικροκομματικούς λόγους αντιπαράθεσης με την κυβερνητική επιλογή, ούτε μόνο για τους θεωρητικούς και ιδεολογικούς λόγους που είμαστε μέρα με τη νύχτα στην αντίληψή μας για τον δρόμο ανάπτυξης που ακολουθεί είτε για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας ή για τις ενώσεις».

Αμέσως μετά γίνεται συζήτηση για τα διαδικαστικά ζητήματα, κατά την οποία ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τοποθετείται ως εξής: «Μπορεί να διευκρινιστεί πώς θέλετε να γίνει η συζήτηση, απλά και μόνο ήθελα να διευκρινίσω αυτό (…) Και για το διαδικαστικό νομίζω – το ξεκαθαρίζω από την αρχή δηλαδή – ότι το ΚΚΕ δεν θα υπογράψει κάποια κοινή ανακοίνωση από το σημερινό συμβούλιο, με την έννοια ότι υπάρχουν διαφορετικές θέσεις. Επειδή από την αρχή ειπώθηκε εισηγητικά από τον κύριο Πρόεδρο. Καταλαβαίνω τώρα το πνεύμα βεβαίως που το θέσατε. Αλλωστε, θεσμικά ερχόμαστε εδώ, δεν υπάρχει κανένα άλλο ζήτημα. Ομως και οι θέσεις θα πρέπει να αναπτυχθούν στην πορεία και εκεί να καταλήξουμε αν θα υπάρξει κάτι, αν δεν θα υπάρξει, ή τι διατυπώσεις θα κάνει κάθε κόμμα. Να μην το θεωρήσουμε δηλαδή δεδομένο, αυτό λέω».

Στη συνέχεια, ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας περιγράφει αναλυτικά την κατάσταση και τις επιδιώξεις από τη συγκεκριμένη σύσκεψη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακριβώς σε αυτό το σημείο ο Αλ. Τσίπρας ομολογεί ουσιαστικά πως το «όχι» του δημοψηφίσματος το είχε κάνει «ναι» πολλές μέρες πριν από αυτό, όταν είχε στείλει στους θεσμούς την πρόταση της κυβέρνησής του, που είναι ίδια με αυτήν του Γιούνκερ, εκτός από 5 σημεία. Επίσης εξελίσσεται ένα παζάρι σε σχέση με τα προαπαιτούμενα, και είναι προφανές ότι όλα τα αστικά κόμματα έχουν συμφωνήσει στο μνημόνιο και μια σειρά αντιλαϊκές ρυθμίσεις, προκειμένου να βγει από την κρίση αλώβητο το μεγάλο κεφάλαιο. Ακολουθούν οι τοποθετήσεις των πολιτικών αρχηγών Μεϊμαράκη και Θεοδωράκη.

Ο Δ. Κουτσούμπας σε αυτήν τη φάση της συζήτησης παίρνει τον λόγο και τοποθετείται ως εξής:

«Καταρχήν, όλοι σας ξέρετε ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας πάντα μιλάει καθαρά. Γενικώς δεν ήμασταν ποτέ οπαδοί του “ήξεις – αφήξεις”, των “ντεμί” καταστάσεων ή συμβιβασμών. Αλλο οι συμβιβασμοί που μπορεί να είναι απαραίτητοι όταν προάγουν το εργατικό – λαϊκό συμφέρον, τα δικαιώματα του λαού μας.

Ετσι καθαρά μιλάμε, και έτσι ειλικρινά θα μιλήσω. Δεν σας κρύβω ότι είχα ανησυχίες ερχόμενος στη σύσκεψη, όχι για τη σύσκεψη την ίδια, αλλά με όλες αυτές τις εξελίξεις που συμβαίνουν. Μετά την ενημέρωση του κυρίου πρωθυπουργού ενισχύθηκαν αυτές οι ανησυχίες ακόμα περισσότερο.

Από μία άποψη, ή αν θέλετε από πολλές απόψεις, στην καλύτερη περίπτωση είμαστε στο ίδιο σημείο με πριν το δημοψήφισμα και στην πιο απαισιόδοξη – που μάλλον είναι και η πιο ρεαλιστική ως αποτύπωση της πραγματικότητας – είμαστε σε χειρότερη.

Και αυτό δεν το λέω με την έννοια ότι ο λαός μας εκφράστηκε. Και εμείς θέλουμε λαϊκή συμμετοχή. Δημοψηφίσματα και τέτοια, εκλογές, πρέπει να γίνονται, να εκφράζεται ο λαός. Ομως, αυτό το δημοψήφισμα – παγίδα ή ό,τι άλλες εκφράσεις χρησιμοποιήσαμε, δείτε και τα πρακτικά της Βουλής, και δημόσια έχουμε πει διάφορα πράγματα – είναι πραγματικά παγίδα για τον λαό μας. Δεν έδινε καμία λύση, καμία διέξοδο, ακόμα κι αν ξεκινήσουμε από τα ίδια τα ερωτήματα που τίθονταν για απάντηση στον ελληνικό λαό.

Και, βεβαίως, εδώ δεν μπορώ παρά να υπενθυμίσω, και το θεωρούμε – γι’ αυτό το θέτω ως ζήτημα – ότι είναι αντιδημοκρατική ερμηνεία, αυταρχική ερμηνεία του Κανονισμού της Βουλής, του Συντάγματος κ.λπ. να αρνείται το προεδρείο της Βουλής, και η κυβέρνηση φυσικά, η κυβέρνηση κυρίως, να θέσει σε ονομαστική ψηφοφορία, έστω κι αν δεν περνούσε από τη Βουλή – αλλά αυτή είναι κυρίαρχο Σώμα με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους μας – την πρόταση του ΚΚΕ να τεθεί και ως ερώτημα, εκτός από την πρόταση των εταίρων, των συμμάχων, της τρόικας, των τριών θεσμών κ.λπ. -όπως θέλετε πείτε τους – και το ερώτημα για την πρόταση της κυβέρνησης η οποία υπήρχε μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Αυτό θέσαμε, και γι’ αυτό το ΟΧΙ το δικό μας καταγραφόταν με αυτόν τον τρόπο. Δεν ήταν επειδή είμαστε από θέση αρχής υπέρ του άκυρου, του λευκού, της αποχής – τα ξέρετε όλα αυτά – αλλά διότι δεν θέλαμε να μετρηθεί αυτό το ΟΧΙ το δικό μας με το ΟΧΙ της κυβέρνησης, με το ΟΧΙ του ΣΥΡΙΖΑ, με το ΟΧΙ των Ανεξάρτητων Ελλήνων, με το ΟΧΙ της Χρυσής Αυγής, με το ΟΧΙ άλλων εξωκοινοβουλευτικών δυνάμεων κ.λπ., που ο καθένας έδινε το δικό του νόημα, και γι’ αυτό επιλέξαμε αυτήν την τακτική.

Και από αυτήν την άποψη, αυτή η αντίδραση σε όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην Ευρωζώνη, με την απαράδεκτη πραγματικά στάση και τους απαράδεκτους εκβιασμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, απέναντι στον ελληνικό λαό πρώτα απ’ όλα, όπως και οι απαράδεκτοι εκβιασμοί – από τη δική της μεριά – της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στον λαό με τέτοια διλήμματα που έθετε στο δημοψήφισμα, δεν δίνουν λύσεις, οδηγούν σε αδιέξοδο και οδηγούν σε μία κατάσταση όπου βρισκόμαστε και σήμερα και για την οποία, ξαναλέω, δεν είμαστε αισιόδοξοι ότι θα έχει και το καλύτερο τέλος, τουλάχιστον με βάση αυτά που μας ενημέρωσε ο κύριος πρωθυπουργός εδώ σήμερα».

Η παρέμβαση με τη διακοπή της σύσκεψης

Η σύσκεψη διεκόπη λίγο αργότερα, προκειμένου να γίνουν κάποιες τηλεφωνικές επικοινωνίες του τότε πρωθυπουργού με αρχηγούς άλλων κρατών. Μετά τη διακοπή, και αφού προηγουμένως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει αναφερθεί πολλές φορές στο ΚΚΕ, ο Δ. Κουτσούμπας ζητά τον λόγο και αναφέρει τα εξής:

«Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα εντός πρακτικών να κάνω μια τοποθέτηση, γιατί επανειλημμένα έχετε τοποθετηθεί και έχετε πει “εκτός του ΚΚΕ” (…) Είναι πολλή ώρα τώρα. Εγινε και ενημέρωση για τις τηλεφωνικές συνομιλίες.

Εγώ θα ήθελα να επισημάνω ότι γενικά η όλη συζήτηση δείχνει όλη αυτήν την αντίφαση – κατά τη γνώμη του ΚΚΕ – μιας αδιέξοδης πολιτικής που ακολουθείται όλα αυτά τα χρόνια και συνεχίζεται και το τελευταίο διάστημα. Είναι η πολιτική σας αδιέξοδη συνολικά. Οδηγεί, με βάση και τις προτάσεις που έγιναν σήμερα, είτε σε μία επώδυνη συμφωνία το επόμενο διάστημα, σε ένα μνημόνιο κατά τη γνώμη μας – άσχετα πώς ονομάζεται – με νέα σειρά μέτρα και βεβαίως στην άλλη περίπτωση, εάν δεν υπάρξει συμφωνία, σε ενδεχόμενη κρατική χρεοκοπία με Grexit – σύμφωνοι – με ευθύνη των τριών θεσμών ή όποιων άλλων, ανάλογα τις εξελίξεις. Αυτό που θέλουμε να πούμε, ότι και στις δύο περιπτώσεις θα την πληρώσει ο ελληνικός λαός.

Να διευκρινίσουμε εδώ ότι το ΚΚΕ, όταν μιλάει για ρήξη, δεν εννοεί μια ρήξη με το νόμισμα μόνο, μια έξοδο από το ευρώ μόνο και να πάμε σε κάποιο άλλο νόμισμα ή σε ένα διπλό νόμισμα, τέλος πάντων όλα τα σενάρια που ακούγονται και γράφονται ή και που υπάρχουν στην οικονομία. Εμείς εννοούμε μια συνολική αντιπαράθεση, σύγκρουση και ρήξη που συνιστά μια συγκροτημένη πρόταση αποδέσμευσης, κοινωνικοποίησης, διαγραφής του χρέους με εργατική – λαϊκή εξουσία και κεντρικό σχεδιασμό, δηλαδή μια πρόταση για μια άλλη κοινωνία, μια άλλη οικονομία. Και σε αυτήν την κατεύθυνση παλεύουμε. Αλλιώς θα είναι όχι μόνο δώρον άδωρον, αλλά θα την πληρώνει συνεχώς ο λαός, που θα είναι το μόνιμο υποζύγιο.

Και, φυσικά, από αυτήν την άποψη και από τις προτάσεις που έγιναν και τις παρεμβάσεις για το κοινό ανακοινωθέν στον προηγούμενο κύκλο συζήτησης, θα ήθελα να πω ότι διαφωνούμε κάθετα με το να ερμηνεύουμε εδώ σε αυτήν τη σύσκεψη ή γενικότερα την ετυμηγορία του ελληνικού λαού, το πώς εξηγείται ένα αποτέλεσμα για παράδειγμα ενός δημοψηφίσματος – παγίδα, το ξαναλέμε, που είναι για να υποτάξει έναν λαό, σε τελευταία ανάλυση, ώστε να αποδεχτεί μια σειρά ζητήματα.

Τα εκλογικά αποτελέσματα μπορούν να εξηγηθούν με διαφορετικό τρόπο. Επιμένω σε αυτό που είπα στην αρχή, ότι και στην αποχή και στο άκυρο – λευκό και στους ψηφοφόρους του ΟΧΙ και του ΝΑΙ υπάρχει σημαντική αμφισβήτηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης και συνολικά της πολιτικής που ακολουθείται όλα αυτά τα χρόνια, που μπορεί να μην είναι κυρίαρχη σήμερα, αλλά είναι ισχυρή.

Αρα, από αυτήν την άποψη δεν νομίζω ότι πρέπει να δέσουμε χειροπόδαρα τον λαό μας λέγοντας “ΝΑΙ στην Ευρωζώνη, ΝΑΙ στην Ευρωπαϊκή Ενωση”. Εμείς πιστεύουμε το αντίθετο, και μάλιστα εξέφρασε και μια δυναμική αυτή η τοποθέτηση.

Και, βεβαίως, σχετικά με τη διατύπωση για το κοινό ανακοινωθέν, την πρόταση που γίνεται και από τον πρωθυπουργό και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να συμφωνήσει το συμβούλιο εδώ, θεωρούμε ότι πρέπει να καταγραφεί στα πρακτικά η άποψή μας: Διαφωνούμε συνολικά με το κοινό ανακοινωθέν. Και η συνολική αυτή διαφωνία μας – να την εξηγήσω – αφορά τόσο την ερμηνεία της ψήφου των Ελλήνων πολιτών στο χθεσινό δημοψήφισμα, όσο και την διαπραγματευτική τακτική και τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης που εξέθεσε σήμερα εδώ και πιο αναλυτικά ο πρωθυπουργός.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας θεωρεί ότι στα πλαίσια αυτά, σε αυτόν τον δρόμο εξέλιξης που ακολουθείται σε αυτές τις διακρατικές συμμαχίες στις οποίες συμμετέχουμε, σε αυτές τις ενώσεις, δεν μπορεί να υπάρξει γνήσια φιλολαϊκή – φιλεργατική διαπραγμάτευση και λύση.

Από αυτήν την άποψη, θεωρούμε ότι καλώς καταχωρείται στα πρακτικά αυτή η διαφωνία μας. Βεβαίως, και δημόσια θα την εκθέσουμε στους εργαζόμενους, στον λαό μας.

Και να πω μια άποψη που είναι η πάγια θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας. Εθνική ομοψυχία και εθνική ενότητα δεν μπορεί να υπάρξει με την έννοια που δίνεται από άλλες πολιτικές δυνάμεις, όχι μόνο λόγω των διαφορετικών ιδεολογικών ή πολιτικών θέσεων κάθε φορά, αλλά γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι αλλιώς εννοεί και αλλιώς στην πραγματικότητα είναι αυτό που εννοεί καθένας ως ενότητα και εθνική συνείδηση και συνεννόηση για τον εργάτη, τον άνεργο, τον αυτοαπασχολούμενο, τον φτωχό αγρότη, που είναι το 95% της ελληνικής κοινωνίας, και διαφορετικό για κάποιους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, για το μεγάλο κεφάλαιο, γι’ αυτούς που δεν έχουν πατρίδα στην ουσία. Γιατί το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και, βεβαίως, για τα κέρδη του υπονομεύει ακόμα και τα απλά δικαιώματα των εργαζομένων.

Αυτήν τη διευκρίνιση θέλω να κάνω. Είναι γνωστή άλλοτε η ιδεολογική – πολιτική θέση μας γι’ αυτό το ζήτημα. Τη λέω απλά και μόνο για να καταγραφεί και να είναι καθαρό, μιας και πάντα το ΚΚΕ μιλά ειλικρινά σε όλες τις περιπτώσεις, και μπροστά στον λαό και όταν γίνονται τέτοιες συσκέψεις ή συμβούλια αρχηγών».

Μετά από αυτήν την παρέμβαση, ο Δημήτρης Κουτσούμπας αποχώρησε από τη σύσκεψη.

πηγή το Βήμα, Ριζοσπάστης κτλ.