ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Χώρισαν όταν ήμουν 11 χρονών. Και πήγα να μείνω με τον μπαμπά μου και τον αδελφό μου στις Κροκεές. Έζησα εκεί μέχρι τα 17 μου και μετά επέστρεψα στην Αθήνα για να σπουδάσω. Ο χωρισμός τους έγινε ομαλά, πολύ προσεκτικά και με ωραίο τρόπο, οπότε δεν μας άφησε τραύματα ή το «στίγμα των χωρισμένων γονιών». Έχω πολύ καλή σχέση και με τη μητέρα μου.
Μήπως ο χωρισμός των γονιών σου, όσο πολιτισμένος κι αν ήταν, σε επηρέασε και δεν θέλησες να αποκτήσεις παιδί;
Όχι, καμία σχέση. Έχω μια περίεργη αίσθηση της ανεξαρτησίας, γι’ αυτό και δεν έχω νιώσει την επιθυμία να κάνω παιδί, παρότι αγαπάω πάρα πολύ τα παιδιά. Έχω ανίψια, βαφτιστήρια, χαίρομαι πάρα πολύ και με αγαπάνε και τα αγαπώ κι εγώ πάρα πολύ. Επίσης, είναι και ένα είδος φόβου, αν θα ήμουν καλή εγώ, γιατί για να φέρεις στον κόσμο μια ζωή θα πρέπει να την κάνεις ευτυχισμένη. Η αλήθεια είναι ότι πιο πολύ αυτό σκέφτομαι. Βέβαια, όλοι μου λένε ότι, άμα το κάνεις, βρίσκεις τον τρόπο, αλλά εμένα αυτό με φοβίζει. Και ο Σπύρος έχει την ίδια γνώμη, οπότε γι’ αυτό δεν το έχουμε κάνει.
