“Ζούσαμε με τον φόβο εάν θα ρίξουν χημικά, το ένα, το άλλο. Δηλαδή ήταν μια άρρωστη ιστορία. Έφυγαν τότε πάρα πολλοί συνάδελφοι αλλά εγώ ήμουν από αυτούς, μαζί με άλλους 10 συναδέλφους, που μείναμε. Θέλω να πω πως ενώ υπήρχε μια προπαγάνδα φόβου, στην πραγματικότητα πρέπει να μην φοβάσαι”.
“Εάν περάσει ο φόβος από το μυαλό σου, εκεί τελείωσε. Πρέπει να φύγεις, γιατί κάνεις το ένα λάθος μετά το άλλο. Εμένα η κατάθλιψη με είχε πιάσει γιατί έλεγα “δεν θα φύγω ποτέ από εδώ, θα πεθάνω εδώ”. Είχα αρχίσει να συμβιβάζομαι δηλαδή με ένα τέτοιο συναίσθημα” πρόσθεσε, εν συνεχεία, η Ελένη Καλογεροπούλου στη νέα τηλεοπτική της συνέντευξη.
