Ηνωμένο Βασίλειο: 1 στα 10 παιδιά έχει πέσει θύμα διαδικτυακού εκβιασμού

Σχεδόν ένας στους δέκα γονείς στο Ηνωμένο Βασίλειο δηλώνει ότι το παιδί του έχει πέσει θύμα διαδικτυακού εκβιασμού, με βλάβες που κυμαίνονται από απειλές δημοσίευσης προσωπικών φωτογραφιών έως αποκάλυψη λεπτομερειών για την προσωπική ζωή κάποιου.

Η φιλανθρωπική οργάνωση προστασίας παιδιών NSPCC διαπίστωσε επίσης ότι ένας στους πέντε γονείς γνωρίζει ένα παιδί που έχει βιώσει διαδικτυακό εκβιασμό, ενώ δύο στους πέντε είπαν ότι σπάνια ή ποτέ δεν μιλούν στα παιδιά τους για αυτό το ζήτημα.

Η Εθνική Υπηρεσία Εγκλήματος (NCA) έχει δηλώσει ότι λαμβάνει περισσότερες από 110 αναφορές τον μήνα για απόπειρες «sextortion» σε παιδιά, όπου εγκληματικές συμμορίες παραπλανούν εφήβους ώστε να στείλουν προσωπικές φωτογραφίες και στη συνέχεια τους εκβιάζουν.

Υπηρεσίες στο Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία έχουν επιβεβαιώσει την αύξηση των περιστατικών sextortion που στοχεύουν έφηβους αγόρια και νεαρούς άνδρες, από συμμορίες κυβερνοεγκληματιών με βάση τη δυτική Αφρική ή τη νοτιοανατολική Ασία — ορισμένα από τα οποία κατέληξαν σε τραγωδία.

Ο Murray Dowey, 16 ετών, από το Dunblane της Σκωτίας, αυτοκτόνησε το 2023 αφού έγινε θύμα sextortion στο Instagram, ενώ ο Dinal De Alwis, 16 ετών, αυτοκτόνησε στο Sutton, στο νότιο Λονδίνο, τον Οκτώβριο του 2022 αφού εκβιάστηκε με γυμνές φωτογραφίες.

Η NSPCC βασίστηκε στα ευρήματά της σε έρευνα περισσότερων από 2.500 γονέων και δήλωσε ότι οι εταιρείες τεχνολογίας εξακολουθούν να «αποτυγχάνουν στο καθήκον τους να προστατεύουν τα παιδιά».

Η Rani Govender, υπεύθυνη πολιτικής της NSPCC, είπε: «Τα παιδιά αξίζουν να είναι ασφαλή στο διαδίκτυο και αυτό πρέπει να είναι ενσωματωμένο στον πυρήνα αυτών των πλατφορμών, όχι να προστίθεται εκ των υστέρων αφού έχει ήδη προκληθεί βλάβη».

Οι ορισμοί της NSPCC για τον εκβιασμό περιλάμβαναν την απειλή δημοσιοποίησης προσωπικής εικόνας ή βίντεο του παιδιού ή κάτι που το θύμα θέλει να κρατήσει ιδιωτικό, όπως η σεξουαλική του ταυτότητα. Οι πληροφορίες θα μπορούσαν να έχουν αποκτηθεί με συναίνεση ή μέσω εξαναγκασμού, χειραγώγησης ή να έχουν δημιουργηθεί με τεχνητή νοημοσύνη.

Οι δράστες μπορεί να είναι άγνωστοι, όπως συμμορίες sextortion, ή άτομα που το παιδί γνωρίζει, όπως φίλος ή συμμαθητής. Ο εκβιαστής μπορεί επίσης να απαιτεί ποικίλα ανταλλάγματα για να μην δημοσιοποιήσει τις πληροφορίες, όπως χρήματα, περισσότερες εικόνες ή τη διατήρηση μιας σχέσης.

Η NSPCC δήλωσε ότι ο ορισμός της για τον εκβιασμό επικαλύπτεται με το sextortion αλλά περιλαμβάνει ευρύτερο φάσμα σεναρίων. «Επιλέξαμε τον όρο “εκβιασμός” στην έρευνά μας επειδή μας επέτρεψε να συμπεριλάβουμε περιπτώσεις εκβίασης με άλλους τύπους πληροφοριών που ένα παιδί μπορεί να θέλει να κρατήσει ιδιωτικές (π.χ. τη σεξουαλική του ταυτότητα, εικόνες που το δείχνουν χωρίς θρησκευτικό ένδυμα), καθώς και μια σειρά από σεξουαλικές και μη σεξουαλικές απαιτήσεις και απειλές», ανέφερε η οργάνωση.

Η έκθεση συμβούλεψε επίσης κατά του «sharenting», του φαινομένου όπου οι γονείς μοιράζονται φωτογραφίες και πληροφορίες για τα παιδιά τους στο διαδίκτυο.

Οι ειδικοί συνιστούν να εξηγούν οι γονείς στα παιδιά πώς μοιάζει μια απειλή sextortion και να γνωρίζουν με ποιους μιλούν αυτά στο διαδίκτυο.

Συμβουλεύουν επίσης τη δημιουργία καθημερινών ευκαιριών για συζητήσεις με τα παιδιά, όπως κατά τη διάρκεια γευμάτων ή συχνών διαδρομών με το αυτοκίνητο, ώστε οι έφηβοι να αισθάνονται ότι έχουν χώρο για να αποκαλύψουν ότι έχουν στοχοποιηθεί από εκβιασμό.

«Το να ξέρουμε πώς να μιλάμε για τον διαδικτυακό εκβιασμό με τρόπο κατάλληλο για την ηλικία και να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον όπου τα παιδιά αισθάνονται ασφαλή να μιλήσουν χωρίς φόβο κρίσης μπορεί να κάνει όλη τη διαφορά», είπε η Govender.

Η NSPCC ρώτησε επίσης νέους για τους λόγους που μπορεί να επιλέξουν να μην αποκαλύψουν μια απόπειρα εκβιασμού σε γονέα ή κηδεμόνα. Οι λόγοι που δόθηκαν περιλάμβαναν το αίσθημα ντροπής, την προτίμηση να μιλήσουν πρώτα σε φίλο και την αίσθηση ότι «μπορούν να το χειριστούν μόνοι τους».

πηγή: The Guardian