Στην Πορτογαλία, το Chega (“Αρκετά”), χωρίς ακόμη να έχουν καταμετρηθεί τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας των Πορτογάλων της Διασποράς, οι οποίοι εκλέγουν τέσσερις βουλευτές, βρίσκεται στην τρίτη θέση με 22,56% και έχει τον ίδιο αριθμό βουλευτών με το Σοσιαλιστικό Κόμμα, 58.
Το κόμμα, το οποίο ξεκίνησε εκλέγοντας μόλις έναν βουλευτή (André Ventura) στις βουλευτικές εκλογές του 2019, είχε πλέον 12 βουλευτές το 2022. Στις βουλευτικές εκλογές του 2024, αυξήθηκε σε 50 αντιπροσώπους και τώρα έχει 58.
Η ακροδεξιά στην εξουσία
Στην Ουγγαρία, ο υπερσυντηρητικός Βίκτορ Όρμπαν, πρωθυπουργός από το 2010, επανεξελέγη τον Απρίλιο του 2022 για τέταρτη συνεχή θητεία, μετά τη σαρωτική νίκη του κόμματός του Fidesz στις βουλευτικές εκλογές. Στον κυβερνητικό συνασπισμό συμμετέχει και το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα KDNP.
Ο Όρμπαν ετοιμάζεται να διεκδικήσει γενικές εκλογές την άνοιξη του 2026, με αντίπαλο έναν πρώην συνεργάτη του που αποσκίρτησε, τον Πέτερ Μαγιάρ του κόμματος Tisza.
Στην Ιταλία, η Τζόρτζια Μελόνι, της οποίας το μεταφασιστικό κόμμα Fratelli d’Italia κέρδισε μια ιστορική νίκη στις γενικές εκλογές του 2022, ηγείται της κυβέρνησης από τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.
Η Μελόνι κυβερνά σε συνασπισμό με ένα άλλο ακροδεξιό κόμμα, τη Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι, και το συντηρητικό κόμμα Forza Italia.
Η Ιταλίδα πρωθυπουργός ήταν η μόνη Ευρωπαία ηγέτης που παρέστη στην ορκωμοσία του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στις 20 Ιανουαρίου.
Στις Κάτω Χώρες, ο ακροδεξιός ηγέτης Geert Wilders, του οποίου το Κόμμα της Ελευθερίας (PVV) ήρθε πρώτο στις εκλογές του Νοεμβρίου 2023, υπέγραψε συμφωνία συνασπισμού με τρία δεξιά κόμματα τον Μάιο του 2024.
Ως αποτέλεσμα, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες του να γίνει πρωθυπουργός, με ορισμένα κόμματα να απειλούν να αποχωρήσουν εξαιτίας της διαβόητης αντι-ισλαμικής και ευρωσκεπτικιστικής του στάσης. Επικεφαλής της κυβέρνησης ανέλαβε ο πρώην επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών, Ντικ Σούφ.
Στη Σλοβακία, ο εθνικιστής πρωθυπουργός Ρόμπερτ Φίτσο (κόμμα Smer-SD) επέστρεψε στην εξουσία τον Οκτώβριο του 2023.
Ο Φίτσο, ένας από τους λίγους ηγέτες της ΕΕ που διατηρεί δεσμούς με τη Ρωσία, όπως και ο Όρμπαν, έχει συμμαχήσει με το κεντρώο κόμμα Hlas-SD και το ακροδεξιό κόμμα SNS.
Στη Φινλανδία, το ακροδεξιό Κόμμα των Φινλανδών ήρθε δεύτερο στις βουλευτικές εκλογές του Απριλίου 2023 και είναι μέλος του κυβερνητικού συνασπισμού που σχημάτισε ο συντηρητικός Petteri Orpo, του οποίου ο κεντροδεξιός Εθνικός Συνασπισμός κέρδισε τις εκλογές.
Στη Σουηδία, οι ακροδεξιοί Σουηδοί Δημοκράτες (SD), που ήρθαν δεύτεροι στις γενικές εκλογές του 2022, δεν έχουν εκπροσώπους στην κυβέρνηση, αλλά συμμετέχουν στενά στις εκτελεστικές αποφάσεις.
Ο ηγέτης των Συντηρητικών, Ulf Kristersson, έγινε επικεφαλής της κυβέρνησης σχηματίζοντας ένα πλειοψηφικό μπλοκ με την υποστήριξη της SD, με βάση ένα πρόγραμμα συνασπισμού που περιλάμβανε μια ισχυρή μείωση της μετανάστευσης.
Κοντά στην εξουσία
Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, η ακροδεξιά φαίνεται να βρίσκεται στα πρόθυρα της εξουσίας, αλλά δεν έχει φτάσει ακόμη εκεί.
Μετά την ιστορική νίκη του στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2024, το Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας (FPO), το οποίο ιδρύθηκε από πρώην ναζί και σήμερα διοικείται από τον Χέρμπερτ Κικλ, άρχισε τον Ιανουάριο διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης με το συντηρητικό OVP.
Οι διαπραγματεύσεις απέτυχαν, κυρίως επειδή η ακροδεξιά ήθελε να στρέψει τη χώρα προς μια ευρωσκεπτικιστική κατεύθυνση, αλλά το OVP και το FPO έχουν πλέον ενώσει τις δυνάμεις τους για να κυβερνήσουν πέντε από τις εννέα περιφέρειες της Αυστρίας.
Στη Γαλλία, ένα Ρεπουμπλικανικό Μέτωπο που σχηματίστηκε για τις βουλευτικές εκλογές του καλοκαιριού του 2024 απέτρεψε την ανάληψη της εξουσίας από το Rassemblement National (RN).
Ωστόσο, το ακροδεξιό κόμμα – η ηγέτης του οποίου Μαρίν Λεπέν ηττήθηκε στις δύο τελευταίες προεδρικές εκλογές – είναι σήμερα το μεγαλύτερο κόμμα.
Στη Γερμανία, το AfD, το οποίο υποστηρίζεται από την ομάδα του Ντόναλντ Τραμπ, διπλασίασε το αποτέλεσμά του στις βουλευτικές εκλογές του Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους στο 20,8%, πίσω από τους Χριστιανοδημοκράτες υπό την ηγεσία του Φρίντριχ Μερτς.
Στο Βέλγιο, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου 2024, οι δημοσκοπήσεις προέβλεπαν νίκη του ακροδεξιού κόμματος Vlaams Belang (VB) στη Φλάνδρα, την πολυπληθέστερη περιφέρεια.
Όμως το N-VA, το κόμμα του σημερινού πρωθυπουργού, Bart De Wever, διατήρησε την πρωτιά.
Ωστόσο, το VB αύξησε τα αποτελέσματά του τόσο στο φλαμανδικό κοινοβούλιο (31 έδρες από τις 124) όσο και σε ομοσπονδιακό επίπεδο, όπου είναι η μεγαλύτερη ομάδα της αντιπολίτευσης με 20 βουλευτές.
Στις γενικές εκλογές του Ιουλίου 2024 στο Ηνωμένο Βασίλειο, το αντιμεταναστευτικό κόμμα Μεταρρύθμιση του Ηνωμένου Βασιλείου του Νάιτζελ Φάρατζ κέρδισε περίπου το 14% των ψήφων και μπήκε στο Κοινοβούλιο με πέντε έδρες.
Οι εκλογές επέτρεψαν στο Εργατικό Κόμμα του Keir Starmer να έρθει στην εξουσία μετά από 14 χρόνια συντηρητικών κυβερνήσεων.
