Χριστούγεννα: Έθιμα που υπάρχουν ανά τον κόσμο – Ανταλλαγή δώρων με νόημα

Αν νιώθετε κι εσείς ότι το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων θάφτηκε κάτω από βουνά χαρτιού περιτυλίγματος, ίσως το να δείτε πώς γιορτάζουν σε άλλες χώρες σας προκαλέσει μια αναπάντεχη αίσθηση επαφής με την ουσία των εορτών. Οι παραδόσεις διαφέρουν σημαντικά από τόπο σε τόπο καθώς αυτές διαμορφώνονται από την ιστορία, τις αξίες και το κλίμα κάθε χώρας. Παρόλο που σε πολλούς τόπους ανταλλάσσουν δώρα, το πνεύμα γύρω από αυτή την τελετουργία διαφέρει σημαντικά. Από το τραγούδι σε εκκλησίες φωτισμένες με κεριά και τη σιωπηλή τιμή προς την οικογένεια μέχρι την «εκτίμηση» στις αράχνες, τα έθιμα μας δείχνουν ότι τα Χριστούγεννα μπορούν να είναι δημιουργικά και συλλογικά.

Από τη μνήμη των αγαπημένων που έχουν φύγει μέχρι τη συμμετοχή σε ένα παιχνίδι που ενώνει πολλές γενιές, παρακάτω υπάρχουν επτά χριστουγεννιάτικες παραδόσεις που μπορείτε να υιοθετήσετε όπου κι αν βρίσκεστε.

Ισλανδία: Διάβασμα υπό το φως των κεριών μετά το Χριστουγεννιάτικο δείπνο

Στη χώρα των πάγων, οι εκδότες επιλέγουν να κυκλοφορούν καινούργια βιβλία στη διάρκεια της Χριστουγεννιάτικης περιόδου. Αυτό το εποχικό φαινόμενο είναι γνωστό ως «jólabókaflóð», «Χειμωνιάτικος χείμαρρος βιβλίων», τα Χριστούγεννα. Η παράδοση χρονολογείται από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Επειδή υπήρχε έλλειψη πολλών αγαθών, οι κυβερνήσεις εφάρμοζαν το λεγόμενο «δελτίο», δηλαδή οι πολίτες μπορούσαν να αγοράσουν συγκεκριμένη ποσότητα από τα βασικά προιόντα. Από αυτόν τον περιορισμό εξαιρούνταν το χαρτί και έτσι τα βιβλία έγιναν το πιο πρακτικό και εύκολο δώρο για τα Χριστούγεννα. Στη σημερινή εποχή, αυτή η παράδοση συμβάλλει στη στήριξη της ισλανδικής εκδοτικής βιομηχανίας. Παράλληλα, αυτό το έθιμο ενισχύει την αγάπη της ισλανδικής γλώσσας η οποία κινδυνεύει να χαθεί και χαροποιεί τους βιβλιοφάγους σε όλη την χώρα.

Στις 24 Δεκεμβρίου, οι οικογένειες ανταλλάσσουν δώρα, τρώνε Χριστουγεννιάτικο δείπνο και έπειτα παιρνούν το βράδυ τους διαβάζοντας βιβλία υπο το φως αναμμένων κεριών, με ένα κουτί σοκολάτες και πίνοντας κάτι.

Ιαπωνία: Κακομαθαίνοντας το ταίρι σου

Ως μια χώρα που στο μεγαλύτερό της μέρος δεν είναι Χριστιανική, η Ιαπωνία γιορτάζει τα Χριστούγεννα με το δικό της ξεχωριστό τρόπο.

Αντί για μια γιορτή επικεντρωμένη στην οικογένεια, η παραμονή των Χριστουγέννων μοιάζει περισσότερο με την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, δηλαδή είναι ένα ρομαντικό δείπνο για ζευγάρια. Οι Χειμωνιάτικοι δρόμοι φωτίζονται με τα Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια, τα εστιατόρια προσφέρουν ξεχωριστό μενού και τα πολυτελή ξενοδοχεία είναι γεμάτα.

Το Χριστουγεννιάτικο φαγητό είναι εντελώς διαφορετικό: Οι Ιάπωνες γιορτάζουν τρώγοντας kurisumasu keki, το οποίο είναι ένα ελαφρύ παντεσπάνι σε στρώσεις με κρέμα και φράουλες.

Αυστραλία: Παίζοντας κρίκετ ως οικογένεια

Η ημέρα των Χριστουγέννων στην Αυστραλία είναι γεμάτη απο φαγητό, ήλιο και οικογένεια. Παράλληλα, είναι η στιγμή για να πάρεις μια μπύρα σε κουτάκι, ένα ρόπαλο και μερικά παλούκια για κρίκετ και να υποκύψεις σε μια ωραία Χριστουγεννιάτικη, Αυστραλιανή παράδοση που περιλαμβάνει την οικογένεια: Έναν Χριστουγεννιάτικο αγώνα κρίκετ. Όλοι είναι προσκεκλημένοι και όλες οι ηλικίες καλοδεχούμενες. Οι κανόνες διαφέρουν από σπίτι σε σπίτι με μερικούς να είναι περισσότερο «αδίστακτοι» με τους άλλους. Όσοι μένουν σε ψυχρότερο κλίμα ελπίζουν για καλό καιρό αλλιώς παίζουν ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, αντί για κρίκετ.

Φινλανδία: Επίσκεψη στους προγόνους

Η τιμή προς τους αποθανόντες συγγενείς είναι κεντρικό στοιχείο των Χριστουγέννων στη Φινλανδία. Την παραμονή των Χριστουγέννων οι οικογένειες επισκέπτονται τα νεκροταφεία για να ανάψουν τα κεριά για τα αγαπημένα τους πρόσωπα που έχουν φύγει από τη ζωή. Τα τρία τέταρτα των Χριστουγεννιάτικων κατοικιών παίρνουν μέρος κάνοντας τα νεκροτομεία να μοιάζουν με ήρεμα τόπια καλυμμένα με χιόνι και φωτισμένα από τρεμοπαίζοντα κεριά.

Τα νεκροταφεία μπορεί να γεμίζουν αλλά εκείνη τη στιγμή είναι μια σπάνια -μέσα σε μια απαιτητική περίοδο- στιγμή ηρεμίας και περισυλλογής. Μετά τις επισκέψεις στα νεκροταφεία, όλα τα μέλη της οικογένειας πηγαίνουν για σάουνα.

Ουκρανία: Γιορτάζοντας τις αράχνες

Στη δυτική Ουκρανία η πιο συνηθισμένη Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση είναι ένας στολισμένος με κοσμήματα ιστός αράχνης. Η παράδοση πηγάζει από τον Θρύλο της Χριστουγεννιάτικης Αράχνης, ένα ανατολικοευρωπαϊκό λαϊκό παραμύθι, όπου μια αράχνη στολίζει το χριστουγεννιάτικο δέντρο μιας γυναίκας που δεν είχε τα χρήματα να αγοράσει στολίδια. Αυτή ξύπνησε το πρωί και βρήκε το χριστουγεννιάτικο δέντρο να έχει ασημένιους ιστούς και να λάμπει. Από εκείνη τη μέρα και έπειτα η γυναίκα και η οικογένεια της δεν στερήθηκαν ποτέ ξανά τίποτα.

Στην Ουκρανία, οι άνθρωποι δημιουργούν λεπτούς ιστούς από χαρτί και σύρμα και τους στολίζουν γύρω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, σαν γιρλάντα. Το να βρεις μια αράχνη ή έναν ιστό σε ένα δέντρο θεωρείται τυχερό σημάδι. Ο πιο απλός τρόπος να ακολουθήσεις την παράδοση είναι να αφήσεις τους ιστούς στη θέση τους.

Δανία: Φτιάχνοντας χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις

Μια μέρα kliple klistre -κυριολεκτικά κόβω και κολλάω– είναι μια σημαντική δανέζικη τελετουργία. Σπίτια, σχολεία και χώροι εργασίας σε όλη τη χώρα διοργανώνουν συναντήσεις χειροτεχνίας για να φτιάξουν περίτεχνες γιρλάντες, αστέρια και καρδιές από χαρτί για να φέρουν τη χριστουγεννιάτικη χαρά στη τάξη, το γραφείο ή το σαλόνι του σπιτιού.

Μετά από χρόνια εξάσκησης, οι Δανοί φαίνεται να μπορούν να μετατρέψουν ακόμη και την πιο λεπτή λωρίδα χαρτιού σε κάτι πραγματικά μαγικό, αλλά ακόμα και μια απλή χάρτινη γιρλάντα μπορεί να φέρει μια πινελιά σκανδιναβικής δεξιοτεχνίας στο σπίτι σας.

Βενεζουέλα: Κινηθείτε γρήγορα

Οι χριστουγεννιάτικες εκκλησιαστικές λειτουργίες στη Βενεζουέλα είναι χαρούμενες, συλλογικές και συνοδεύονται από καμπάνες, κροτίδες και πυροτεχνήματα. Το πιο χαρακτηριστικό έθιμο είναι ο τρόπος που φτάνουν οι άνθρωποι: Με πατίνια.

Η παράδοση επικεντρώνεται στο να πηγαίνουν με πατίνια στην πρωινή Misa de Aguinaldo (Πρωινή Λειτουργία) που τελείται μεταξύ 16 και 24 Δεκεμβρίου γύρω στις 05:00 ή 06:00. Τα παιδιά συχνά πηγαίνουν νωρίς για ύπνο ώστε να είναι έτοιμα για τη λειτουργία της αυγής και πολλοί ενήλικες πατινάρουν όλη τη νύχτα για να φτάσουν μαζί στην εκκλησία. Πρόκειται για ένα αγαπημένο τελετουργικό που μετατρέπει μια σοβαρή στιγμή σε κάτι ελαφρύ και συλλογικό, με τους γείτονες να γλιστρούν παράλληλα στους ήσυχους δρόμους.

Ακόμα και αν τα πατίνια δεν είναι επιλογή, η συμμετοχή σε μια τοπική λειτουργία ή σε μια κοινοτική εκδήλωση φέρνει ένα παρόμοιο αίσθημα κοινής χαράς.