Μετά από 37 χρόνια «καθήλωσης» στον βυθό της Ανταρκτικής, το μεγαλύτερο παγόβουνο του κόσμου βρίσκεται σε κίνηση πάλι
Το A23a, όπως ονομάζεται, είχε αποκολληθεί από την Ανταρκτική το 1986, ωστόσο σχεδόν αμέσως «προσάραξε» στη Θάλασσα Γουέντελ, μετατρεπόμενο, στην ουσία, σε ένα νησί πάγου.
Ο όγκος αυτός πάγου έχει έκταση 4.000 τ. χλμ., διπλάσιο από το ευρύτερο Λονδίνο. Ομως, δεν είναι μόνο η έκτασή του εντυπωσιακή, αλλά και η μάζα του, η οποία είναι περίπου 400 μέτρα.
Τον περασμένο χρόνο, άρχισε να κινείται με σχετική ταχύτητα και σύντομα αναμένεται να βγει εκτός υδάτων Ανταρκτικής.
Το ερώτημα που προκύπτει όμως είναι, γιατί κινείται τώρα, ύστερα από σχεδόν 40 χρόνια;
«Ρώτησα μερικούς συναδέλφους γι’ αυτό, διερωτώμενος αν υπήρχε κάποια πιθανή αλλαγή στις θερμοκρασίες του νερού της υφαλοκρηπίδας που θα μπορούσε να το έχει προκαλέσει, αλλά η συναίνεση είναι ότι απλά ήρθε η ώρα», δήλωσε στο BBC ο δρ Άντριου Φλέμινγκ, ειδικός σε θέματα τηλεπισκόπησης από το British Antarctic Survey.
Η συρρίκνωση του παγόβουνου
Το παγόβουνο είχε αρχίσει να συρρικνώνεται σε μέγεθος, χάνοντας την πρόσφυσή του και να μετακινείται, οδηγούμενο από ανέμους και ρεύματα. Πλησιάζει στο βόρειο άκρο της χερσονήσου της Ανταρκτικής και είναι πιθανό να εισέλθει στο κυκλικό πολικό ρεύμα της Ανταρκτικής, το οποίο θα το εκτοξεύσει στον Νότιο Ατλαντικό κατά μήκος ενός μονοπατιού που είναι γνωστό ως «δρομάκι των παγόβουνων».
Εάν σταθεροποιηθεί στην περιοχή της Νότιας Γεωργίας, θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα στα εκατομμύρια φώκιες, πιγκουίνους και άλλα θαλασσοπούλια που αναπαράγονται στο νησί. Ο μεγάλος όγκος του A23a θα μπορούσε να διαταράξει τις κανονικές διαδρομές σίτισης των ζώων, εμποδίζοντάς τα να ταΐσουν σωστά τα μικρά τους.
Οι επιστήμονες παρακολουθούν από κοντά την πορεία του.
