Ξέρετε τι είναι ένα stablecoin; Αν όχι, θα έπρεπε

Σύμβουλος του σοσιαλιστή Γάλλου προέδρου Φρανσουά Μιττεράν τη δεκαετία του 1980, ο οικονομολόγος και πολυγραφώτατος συγγραφέας Ζακ Ατταλί, κάποτε στη Γαλλία θεωρείτο «παιδί-θαύμα». Διότι ήταν εξίσου καλός πιανίστας και οικονομολόγος ή τραπεζίτης. Εξάλλου, με αυτή την τελευταία ιδιότητά του, από το 2010 και μετά ασχολείται με την προώθηση του θεσμού των μικροπιστώσεων στην Αφρική και στον  αναπτυσσόμενο κόσμο.

Υπό αυτή την έννοια έχει τεράστια εμπειρία και γνώση γύρω από το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα, το οποίο κατά την εκτίμηση του έχει μπει σε φάση ριζικού μετασχηματισμού του και στο επίπεδο αυτό σημαντικός θα είναι ο ρόλος των κρυπτονομισμάτων. Ανάμεσα σε αυτά, λοιπόν, τι είναι τα stablecoins, για τα οποία πολύς λόγος γίνεται εσχάτως στις ΗΠΑ.

Κατά τον Ζακ Ατταλί, ανάμεσα σε όλα τα κρυπτονομίσματα, που έχουν γίνει πρωτοσέλιδα, υπάρχει και μια κατηγορία που ξεχωρίζει ιδιαίτερα και θα μπορούσε πολύ σύντομα να φέρει επανάσταση στην παγκόσμια οικονομία. Ας θυμηθούμε πρώτα ότι τα κρυπτονομίσματα είναι ιδιωτικά νομίσματα, καταγεγραμμένα σε απαραβίαστα ψηφιακά αρχεία, ασφαλισμένα σε ένα blockchain χρησιμοποιώντας tokens (που ονομάζονται έτσι επειδή αναπαριστούν ψηφιακά ένα token) και εκδίδονται από εξειδικευμένες εταιρείες.

Δεν πρόκειται εδώ για κερδοσκοπικά κρυπτονομίσματα, τα οποία έχουν προκαλέσει ηχηρές πτωχεύσεις και έχουν οδηγήσει χρηματοδότες στη φυλακή· ούτε για αυτό που εξέδωσε ο πρόεδρος Τραμπ.

Πρόκειται για ένα φαινομενικά εντελώς άχρηστο είδος κρυπτονομίσματος, καθώς η αξία του δεν υποτίθεται ότι κυμαίνεται, αλλά έχει σχεδιαστεί για να διατηρεί μια σταθερή αξία, συνδεδεμένη με ένα fiat (παραστατικό) νόμισμα, όπως το δολάριο ή το ευρώ, ή ακόμα και τον χρυσό. Αυτά τα stablecoins (π.χ., Tether, USD Coin, True USD, Paxos και πολλά άλλα) εκδίδονται από εξειδικευμένες εταιρείες.

Για κάθε stablecoin αξίας ενός δολαρίου, το ισοδύναμο ενός δολαρίου τηρείται σε αποθεματικό από την εκδούσα εταιρεία και επενδύεται σε ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου ή σε ευρώ ή χρυσά ομόλογα. Ο εγγυητής της αξίας του stablecoin δεν είναι πλέον η κεντρική τράπεζα, αλλά η αξιοπιστία της αποπληρωμής των ομολόγων του δημοσίου της χώρας. Αυτά τα stablecoins μπορούν να αγοραστούν σε αντάλλαγμα για bitcoins, τα οποία είναι αντικείμενο συναλλαγών  σε πολλά μέρη.

Αυτά τα stablecoins, εκ πρώτης όψεως, δεν εξυπηρετούν κανέναν συγκεκριμένο σκοπό, καθώς δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο κερδοσκοπίας και είναι απλώς το ισοδύναμο του fiat νομίσματος. Ο όγκος τους δεν θα έπρεπε επομένως να έχει αυξηθεί. Κι όμως, αυτός ο όγκος συνέχισε να αυξάνεται, ακόμη και όταν η αγορά κρυπτονομισμάτων κατέρρευσε εν μέσω σκανδάλων.

Στην πραγματικότητα, τα πρώτα stablecoins χρησιμοποιήθηκαν αρχικά για την οργάνωση ανταλλαγών μεταξύ εμπόρων με σταθερή αξία ή ως εγγύηση κατά τη διάρκεια των ανταλλαγών τους για την προσωρινή προστασία τους σε περιόδους διακυμάνσεων της αγοράς.

Στη συνέχεια, σιγά σιγά, άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, σε όλους τους κοινωνικούς κύκλους, κατάλαβαν ότι τα stablecoins ήταν πολύ περισσότερo από ένα είδος ψηφιακού δολαρίου. Κατάλαβαν ότι μπορούσαν να αποκτηθούν χωρίς να έχουν τραπεζικό λογαριασμό και επομένως χωρίς να χρειάζεται να παρέχουν τις απαραίτητες πληροφορίες για το άνοιγμα ενός· και ότι μπορούσαν επίσης να αποκτηθούν σε χώρες με λίγα ή καθόλου αποθέματα δολαρίων και στη συνέχεια να μεταφερθούν οπουδήποτε, μέσω μιας εικονικής συναλλαγής, για δωρεάν χρήση.

Για παράδειγμα, σε πολλά μέρη του κόσμου σήμερα, μπορείτε να αγοράσετε tokens σε μετρητά από ένα τοπικό νόμισμα σε ένα ATM και στη συνέχεια να τα μετατρέψετε σε stablecoins που αγοράζονται online από μία από τις εταιρείες έκδοσης που αναφέρονται παραπάνω. Στη συνέχεια, μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε με αυτά.

Έτσι, έχουμε δει, σιγά σιγά, τους τελευταίους μήνες, την εμφάνιση τέτοιων σταθερών κρυπτονομισμάτων (stablecoins) μεταξύ των φτωχότερων ανθρώπων σε χώρες με υψηλό πληθωρισμό και όπου είναι πολύ δύσκολο να αποκτήσει κανείς ξένο νόμισμα, είτε επειδή η κεντρική τράπεζα της χώρας δεν έχει αρκετό, είτε επειδή το νόμισμα δεν είναι μετατρέψιμο, είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο.

Ορισμένες από τις εταιρείες έκδοσης απάτησαν και δεν αγόρασαν τα υποσχεμένα δολάρια, καταστρέφοντας όσους νόμιζαν ότι έπαιρναν εικονικά δολάρια. Πτώχευσαν. Οι άλλες φαίνεται να έχουν πάρει το μάθημά τους, παρόλο που δεν έχουν ακόμη θεσπιστεί παγκόσμιοι κανονισμοί.

Έτσι, έχει ξεκινήσει μια ακόμη διστακτική χρήση των stablecoins. Όχι για εγκληματικές δραστηριότητες, καθώς αυτά τα tokens καταγράφονται τέλεια και μπορούν να παρακολουθούνται σε ψηφιακά δίκτυα, αλλά για την προστασία της αξίας των αποταμιεύσεων και για απλές συναλλαγές, πιο συγκεκριμένα για τη μεταφορά εισοδήματος από μετανάστες στις χώρες προέλευσής τους.

Μπορούμε να φανταστούμε ότι αυτό θα μπορούσε να προχωρήσει πολύ περισσότερο και ότι εκατομμύρια άνθρωποι σε μια χώρα θα μετέφεραν σταδιακά το εμπόριο τους μεταξύ τους και με άλλες χώρες στο δολάριο, χωρίς οι κυβερνήσεις τους να μπορούν να κάνουν πολλά γι’ αυτό. Έτσι, θα γινόταν μάρτυρες μιας δολαριοποίησης της οικονομίας από κάτω προς τα πάνω, χωρίς καμία κεντρική απόφαση.

Μπορούμε ακόμη και να φανταστούμε ότι σιγά σιγά ένα πολύ μεγάλο μέρος του εμπορίου της  παγκόσμιας οικονομίας θα οργανωνόταν σε σταθερά κρυπτονομίσματα, δηλαδή σε εικονικά δολάρια που υποστηρίζονται από αμερικανικά ομόλογα. Ορισμένες μεγάλες χώρες θα μπορούσαν να δουν τα εθνικά τους νομίσματα να εξαφανίζονται: η Βραζιλία, η Νιγηρία, η Ινδονησία, η Τουρκία, η Ινδία, είναι φυσικοί υποψήφιοι για έναν τέτοιο μετασχηματισμό.

Οι χώρες που έχουν προχωρήσει περισσότερο στην ψηφιοποίηση των νομισμάτων τους, οι ΗΠΑ και η Κίνα, θα είναι οι πρώτες που θα τα προσφέρουν σε άλλους. Η αμερικανική κυβέρνηση θα απελευθερωθεί έτσι από την δυσκίνητη εποπτεία της κεντρικής της τράπεζας και οι Κινέζοι θα παρακάμψουν τις απαιτήσεις του ενιαίου κόμματος. Είναι πιθανό το ευρώ να συμμετάσχει στη διαμάχη, επειδή είναι τουλάχιστον τόσο σταθερό όσο το δολάριο.

Μπορούμε επίσης να φανταστούμε ότι αυτές οι εκδότριες εταιρείες θα επένδυαν με διαφάνεια μόνο ένα μέρος των εσόδων τους σε ομόλογα του Δημοσίου και θα γίνονταν επίσης δανειστές, δημιουργώντας ένα τεράστιο φαινόμενο μόχλευσης, εντελώς εξωτερικό προς το τρέχον παγκόσμιο νομισματικό σύστημα. Θα είχαμε μεταβεί από το τρέχον φανταστικό τραπεζικό σύστημα σε ένα φανταστικό νομισματικό σύστημα.

«Είμαι πεπεισμένος ότι τέτοια μέσα μπορούν να γίνουν σημαντικοί παράγοντες στην παγκοσμιοποίηση των αγορών, παρά τις προσπάθειες κατακερματισμού τους· ότι μπορούν να δώσουν στους φτωχότερους τα μέσα για να προστατεύσουν και να ενισχύσουν τις αποταμιεύσεις τους και να κάνουν όλες τις ανταλλαγές να λειτουργήσουν, μέσω μικροπληρωμών μεταξύ πολύ μικρών επιχειρήσεων με μέσα που είναι αδιανόητα σήμερα»,προσθέτει ο Ζάκ Ατταλί.

Πηγή: euro2day.gr