Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΑΝΑ
Είχαμε σε ανύποπτο χρόνο επισημάνει, ειδικά προς την πλευρά της Κουμουνδούρου, να προσέξουν τις «μπανανόφλουδες», θυμίζοντας μια ακόμη εμβληματική ρήση του Ηλία Ηλιού.
Φαίνεται όμως πως η ευφορία που επικράτησε, μετά το πλήγμα που υπέστη η κυβέρνηση, με την τραγωδία των Τεμπών, οδήγησε σε μια ανεμελιά ή και μια «ασυγκράτητη» αισιοδοξία.
Πολλοί έσπευσαν να προεξοφλήσουν το «τέλος» του κου. Μητσοτάκη, επαναλαμβάνοντας το ίδιο λάθος που είχε διαπράξει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, όταν ήταν πρωθυπουργός.
Για να έρθει η «ανώμαλη προσγείωση» μετά τη σύντομη πασχαλιάτικη ανάπαυλα. Στην αρχή είχαμε την «υπόθεση Γεωργούλη», που ναι μεν δεν είχε επιπτώσεις (απ’ ότι φαίνεται) για τον ΣΥΡΙΖΑ, εξαιτίας και της ακαριαίας αντίδρασης της ηγεσίας, όμως συνέβαλε στη διεύρυνση του χάσματος με το ΠΑΣΟΚ.
Ο καιρός θα δείξει αν αυτό οφείλεται σε υπεραντίδραση ή αποτέλεσε την αφορμή…
Για να έρθει μετά ο κος. Βαρουφάκης και να «τινάξει στον αέρα» την προοπτική μιας προοδευτικής κυβέρνησης.
Από την άλλη μεριά, στην πέραν της ΝΔ «δεξιά πολυκατοικία», ο κος. Μητσοτάκης, δίνοντας δείγματα «δεινού τακτικιστή», έχει καταφέρει καίρια πλήγματα στην όποια προοπτική εκλογικής δυναμικής ή ενότητας του χώρου, αξιοποιώντας και την αφέλεια ή μωροφιλοδοξία πολλών εκ των εκπροσώπων του.
Τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στην «Ελληνική Λύση» του Κυριάκου Βελόπουλου -που ξεκίνησαν από την αποκάλυψη της KONTRA news- δείχνουν ότι ο κος. Μητσοτάκης δεν έχει τον παραμικρό ηθικό ενδοιασμό, ακολουθώντας και την οικογενειακή παράδοση, να μετέλθει οποιουδήποτε μέσου, προκειμένου να «παραμερίσει» οποιονδήποτε και οτιδήποτε στέκεται εμπόδιο στην προσπάθειά του να παραμείνει στην εξουσία.
Το απέδειξε και με την πρωτοφανή παρέμβαση στη λειτουργία της δικαστικής εξουσίας, σε συνέχεια της τουλάχιστον αμφιλεγόμενης νομοθετικής ρύθμισης, προκειμένου να αποκλειστεί η εκλογική κάθοδος του Ηλία Κασιδιάρη, μόνο και μόνο γιατί φαινόταν να έχει εξασφαλισμένη την είσοδό του στη Βουλή.
Να μην ξεχνάμε και την επιστράτευση του κου. Καρατζαφέρη, που φαίνεται πως δεν ήταν… μιας χρήσης.
Αλλά και προς τα αριστερά, ακριβέστερα στα κεντροαριστερά του, ο κος. Μητσοτάκης φαίνεται πως έχει κάνει «χειρουργική» δουλειά. Η αποκάλυψη του Μανόλη Κοττάκη, για τέσσερις βουλευτές, από την απερχόμενη Βουλή, του ΠΑΣΟΚ, που φέρονται διατεθειμένοι να στηρίξουν τον σημερινό πρωθυπουργό μετεκλογικά, εφόσον χρειαστεί, ερήμην των όποιων επιλογών της ηγεσίας του, πέρασε στη σιωπή, αλλά και δε διαψεύστηκε.
Αλλωστε, όλοι έχουμε «μάτια και βλέπουμε» κι «αυτιά κι ακούμε».
Αν , λοιπόν, εξαιρέσουμε την «περίπτωση Βαρουφάκη», που αποτέλεσε «μάννα εξ ουρανού», σε όλα τα άλλα που ακροθιγώς περιγράψαμε είναι ευχερώς ανιχνεύσιμη η «αόρατος χειρ» του Μαξίμου.
Που, εκτός από το παρασκήνιο, όπου αποδεικνύονται «μανούλες», πέραν της επικοινωνιακής υπεροπλίας, αλλά και δεινότητας, το «σύστημα εξουσίας» διαθέτει αξιοσημείωτη ικανότητα προσαρμογής και διορθωτικών κινήσεων.
Όπως η προσπάθειας απορρόφησης της οργής, που εκλύθηκε μετά την τραγωδία των Τεμπών, με τη μετατόπιση του κέντρου βάρους, στα κινδυνολογικά διλήμματα και τη μεταφορά της συζήτησης, στο πρώτο εξάμηνο του 2015. Να είναι καλά και ο κος. Βαρουφάκης…
Αλλά και η διόρθωση του αρχικού «σνομπαρίσματος» των εκλογών της 21ης Μαΐου. Αναζητούνται πλέον τα «αντίδοτα», ενώ ο χρόνος στενεύει.
