Θλίψη και οργή για τον μισαναπηρισμό της ελληνικής τηλεόρασης εν έτει 2025 προκαλεί η καταγγελία του γνωστού συγγραφέα Στρατή Γαλανού, εκ γενετής τετραπληγικού, που θέλησε να συμμετάσχει στο γνωστό τηλεπαιχνίδι του ΑΝΤ1 «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος».
Όπως γράφει σε ανάρτησή του στο Facebook, μαζί με μία φίλη του σκέφτηκαν να δηλώσουν συμμετοχή για κάποιο από τα κυριακάτικα επεισόδια του σόου, για δύο συμπαίκτες. Όταν ωστόσο η φίλη του επικοινώνησε με την παραγωγή για να δηλώσει τη συμμετοχή τους, «η υπεύθυνη στράβωσε», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
«“Δεν θέλουμε ΑΜΕΑ στην εκπομπή, δεν είναι ωραίο θέαμα”, αυτή ήταν η απάντησή της. Η φίλη μου αντέδρασε έντονα και διαμαρτυρήθηκε απειλώντας να κοινοποιήσει το θέμα, με αποτέλεσμα οι υπεύθυνοι του σταθμού να υπαναχωρήσουν επιρρίπτοντας την ευθύνη στην συγκεκριμένη υπάλληλο» σημειώνει.
Έτσι, τους κάλεσαν τελικά να δώσουν συνέντευξη και να εξοικειωθούν με τον χώρο των γυρισμάτων. «Αγκαζάρισα τον αδερφό μου να με μεταφέρει ως το στούντιο Kapa στα Σπάτα παίρνοντας άδεια από τη δουλειά του. Φτάνουμε ως εκεί, το πλατό, μια μεγάλη εξέδρα, δεν ήταν ακριβώς προσβάσιμο για αμαξίδια, υπήρχαν πέντε σκαλοπάτια και φυσικά καμία πρόβλεψη για ράμπα. Παρόλα αυτά ο αδερφός μου με ανέβασε και βρεθήκαμε μπροστά στις κονσόλες του παιχνιδιού. Άλλο πρόβλημα παρουσιάστηκε τότε: οι καρέκλες των παικτών είναι υπερυψωμένες και δεν υπήρχε τρόπος να καθίσω σ’ αυτές. Δήλωσα ότι δεν έχω κανένα θέμα να παίξω καθισμένος στο αμαξίδιο. Ούτε αυτό όμως έγινε δεκτό με την αιτιολογία ότι θα χαλούσε το πλάνο. Αντιπρότεινα να τοποθετηθεί το αμαξίδιο σε κάποιο ελαφρά υπερυψωμένο βάθρο ή πόντιουμ ώστε να έρθουμε στο ίδιο ύψος. Το αρνήθηκαν χωρίς κάποιον πειστικό λόγο κι έτσι, με εύσχημο τρόπο με απέκλεισαν από το παιχνίδι» εξιστορεί.
«Αυτά τα ωραία συμβαίνουν στην ελληνική τηλεόραση εν έτει 2025, έχω μάλιστα την εντύπωση ότι μόνο εδώ θα μπορούσε να προκύψει μια τέτοια κατάσταση. Πολύ μελάνι έχει χυθεί στις μέρες μας για την ομοφοβία ή τον μισογυνισμό, και δικαίως, ο αποκλεισμός των αναπήρων όμως θεωρείται περίπου φυσιολογικός και αυτονόητος και κανενός το αυτί δεν ιδρώνει» σημειώνει με πίκρα ο Στρατής Γαλανός.
Ολόκληρη η ανάρτηση του Στρατή Γαλανού
Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος;
Και ποιος δεν θα το ήθελε; Μια φίλη από την Ικαρία, η Μαρία Ράπτη MAria RApti, είχε την ιδέα να πάμε να παίξουμε παρέα στο γνωστό τηλεπαιχνίδι του ΑΝΤ1, σε κάποιο κυριακάτικο επεισόδιο για δύο συμπαίκτες. Όταν όμως επικοινώνησε με την παραγωγή για να δηλώσει τη συμμετοχή μας, η υπεύθυνη στράβωσε. «Δεν θέλουμε ΑΜΕΑ στην εκπομπή, δεν είναι ωραίο θέαμα», αυτή ήταν η απάντησή της. Η φίλη μου αντέδρασε έντονα και διαμαρτυρήθηκε απειλώντας να κοινοποιήσει το θέμα, με αποτέλεσμα οι υπεύθυνοι του σταθμού να υπαναχωρήσουν επιρρίπτοντας την ευθύνη στην συγκεκριμένη υπάλληλο.
Εχθές λοιπόν μας κάλεσαν να δώσουμε συνέντευξη και να εξοικειωθούμε με τον χώρο των γυρισμάτων. Αγκαζάρισα τον αδερφό μου να με μεταφέρει ως το στούντιο Kapa στα Σπάτα παίρνοντας άδεια από τη δουλειά του. Φτάνουμε ως εκεί, το πλατό, μια μεγάλη εξέδρα, δεν ήταν ακριβώς προσβάσιμο για αμαξίδια, υπήρχαν πέντε σκαλοπάτια και φυσικά καμία πρόβλεψη για ράμπα. Παρόλα αυτά ο αδερφός μου με ανέβασε και βρεθήκαμε μπροστά στις κονσόλες του παιχνιδιού. Άλλο πρόβλημα παρουσιάστηκε τότε: οι καρέκλες των παικτών είναι υπερυψωμένες και δεν υπήρχε τρόπος να καθίσω σ’ αυτές. Δήλωσα ότι δεν έχω κανένα θέμα να παίξω καθισμένος στο αμαξίδιο. Ούτε αυτό όμως έγινε δεκτό με την αιτιολογία ότι θα χαλούσε το πλάνο. Αντιπρότεινα να τοποθετηθεί το αμαξίδιο σε κάποιο ελαφρά υπερυψωμένο βάθρο ή πόντιουμ ώστε να έρθουμε στο ίδιο ύψος. Το αρνήθηκαν χωρίς κάποιον πειστικό λόγο κι έτσι, με εύσχημο τρόπο με απέκλεισαν από το παιχνίδι.
Αυτά τα ωραία συμβαίνουν στην ελληνική τηλεόραση εν έτει 2025, έχω μάλιστα την εντύπωση ότι μόνο εδώ θα μπορούσε να προκύψει μια τέτοια κατάσταση. Πολύ μελάνι έχει χυθεί στις μέρες μας για την ομοφοβία ή τον μισογυνισμό, και δικαίως, ο αποκλεισμός των αναπήρων όμως θεωρείται περίπου φυσιολογικός και αυτονόητος και κανενός το αυτί δεν ιδρώνει.
Δεν συνηθίζω να το ζητώ αυτό από τους διαδικτυακούς μου φίλους και το γνωρίζετε όλοι, θα παρακαλούσα όμως κατ’ εξαίρεσιν να το κοινοποιήσετε, ελλείψει φιλότιμου και ευαισθησίας, το κράξιμο είναι το μόνο που μπορεί να αποδώσει καρπούς.
