«Ο Χ μάς άνοιξε πρώτη φορά τα μάτια για συγκεκριμένα πρόσωπα που είχαν συμμετοχή στη 17Ν», αναφέρει μεταξύ άλλων ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, στο βιβλίο του με τίτλο «Στον ίδιο δρόμο» (εκδόσεις «Πατάκη»), σχετικά με την εξάρθρωση της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη».
Ακόμα, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης γράφει για τον εν λόγω πληροφοριοδότη: «Μας μίλησε αρχικά για τον άνθρωπο με το κουλό χέρι, όπως τον έλεγε – μιλούσε για τον Παύλο Σερίφη, όπως διαπιστώσαμε αργότερα, που είχε συμμετάσχει στη δολοφονία του Γουέλς». Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης περιγράφει άγνωστες λεπτομέρειες για το πώς η Αστυνομία προχωρούσε στη συμπλήρωση ενός συγκλονιστικού παζλ που έφερε στο κάδρο για πρώτη φορά τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο από τον περίφημο «κύκλο των εξαφανισμένων του Παρισιού» μέχρι και τον διαβόητο τρομοκράτη, Κάρλος το Τσακάλι.
Εν συνεχεία, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη τονίζει: «Όμως, οι συνθήκες άλλαξαν άρδην το βράδυ τους Σαββάτου της 28ης Ιουνίου, όταν έσπασε μια βομβα. Η βόμβα εξερράγη κατά λάθος στα χέρια του ανθρώπου που επιχειρούσε να την τοποθετήσει στα εκδοτήρια της εταιρείας των Flying Dolphins στον Πειραιά. Το όνομά του ήταν Σάββας Ξηρός».
Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, στη συνέχεια, περιγράφει τα τηλεφωνήματα με τον Φώτη Νασιάκο, τότε αρχηγό της Αστυνομίας, ώσπου σε ένα από αυτά τον άκουσε να λέει για τον τραυματία: «Ο Σύρος (διοικητής της Αντιτρομοκρατικής) και εγώ πιστεύουμε ότι είναι πολύ πιθανό να έχουμε εδώ “17 Νοέμβρη”». Η επιβεβαίωση της υποψίας ότι επρόκειτο για 17 Νοέμβρη ήρθε από τα Εγκληματολογικά Εργαστήρια: Το περίστροφο που είχε βρεθεί πάνω στον Ξηρό, ήταν αυτό που αστυφύλακα Χρήστου Μάτη, που είχε σκοτώσει η τρομοκρατική οργάνωση στη διάρκεια ληστείας. Από εκεί και μετά, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ανέλυσε την εξάρθρωση της «17 Νοέμβρη».
«Ήμουν διακηρυγμένος οπαδός του “αριστερού ΠΑΣΟΚ”»
Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης αναφέρθηκε και στην εκλογή του ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ για πρώτη φορά, τονίζοντας πως «ήταν διακηρυγμένος οπαδός του “αριστερού ΠΑΣΟΚ”».
Χαρακτηριστικά, ο ίδιος αναφέρει στο βιβλίο του: «Στις εκλογές του 1989, βγήκα θριαμβευτικά πρώτος βουλευτής Ημαθίας με μεγάλο ποσοστό. Τότε πρωτοκατέβηκα ως πολιτικό πρόσωπο στην Αθήνα. Ήμουν ο νεότερος βουλευτής του Κοινοβουλίου. Επιπλέον ήμουν διακηρυγμένος οπαδός αυτού που χαρακτηριζόταν ως “αριστερό ΠΑΣΟΚ” και η εικόνα μου ταίριαζε απόλυτα με το στιλ των ιδρυτών του ‘74. Είχα μακριά κατσαρά μαλλιά, κυκλοφορούσα χωρίς γραβάτα, και έτσι ανέβηκα για πρώτη μου φορά στο προεδρείο της Βουλής, ως ο νεότερος βουλευτής, για την ορκωμοσία.
Επίσης, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης σημειώνει: «Θυμάμαι ότι μπροστά μου, στα πρώτα έδρανα κάθονταν ο Ευάγγελος Αβέρωφ με τον Γεώργιο Ράλλη, δίπλα δίπλα. Έσκυψε τότε ο Αβέρωφ και του είπε χαμηλόφωνα, αλλά όχι τόσο χαμηλόφωνα, ώστε να μην ακούω, δείχνοντάς με με το βλέμμα του “Κοίτα, κοίτα εδώ χάλια…”. Ομολογώ πως ντράπηκα πολύ, δεν ήμουν ποτέ θρασύς, θεωρούσα τον εαυτό μου σεμνό και δεν περίμενα ότι η εικόνα μου θα έδειχνε κάτι άλλο. […] Η αντίδραση του Αβέρωφ στην εμφάνισή μου με χάραξε βαθιά τότε και δεν ξέχασα ποτέ τη φράση που ψιθύρισε».
«Συνάντησα για πρώτη και τελευταία φορά τον αείμνηστο Παύλο Μπακογιάννη»
Πάντως, σε άλλο σημείο του βιβλίου του με τίτλο «Στον ίδιο δρόμο», ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης θυμάται τη συνάντησή του με τον Παύλο Μπακογιάννη.
Αναλυτικά, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη γράφει: «Άρχισα να πηγαίνω και στο καφενείο της Βουλής, να συναντώ συναδέλφους και να ανταλλάσσουμε γνώμες για το φλέγον θέμα της επικείμενης παραπομπής του Ανδρέα στο Ειδικό Δικαστήριο. Εκεί συνάντησα για πρώτη και τελευταία φορά τον αείμνηστο Παύλο Μπακογιάννη. Κάποια στιγμή, βρεθήκαμε πρόσωπο με πρόσωπο, αρχές Σεπτεμβρίου πρέπει να ήταν. Μου είπε με μια άνεση που δεν την περίμενα ένα απλό “Γεια σου Μιχάλη”. Αιφνιδιάστηκα, πού με ξέρει εμένα; Αμήχανος και εντελώς απροετοίμαστος, του απάντησα σαν να γνωριζόμασταν χρόνια “Γειά σου Παύλο” και έστριψα να φύγω. Όταν το αναλογίστηκα ψυχραιμότερα, μετά το πρώτο ξάφνιασμα, φαντάστηκα ότι ίσως επειδή ήμουν ο νεότερος βουλευτής να ρώτησε κάποια στιγμή ποιος είμαι, τι μέρος του λόγου είναι αυτός ο νεαρός με τα μακριά μαλλιά ή κάτι σχετικό και έτσι να έμαθε το όνομά μου. Δύο εβδομάδες αργότερα, στις 26 Σεπτεμβρίου, ο Παύλος Μπακογιάννης δολοφονήθηκε».
