Πως έστησε το σκηνικό, ώστε να παρουσιάσει τον φόνο της Καρολάιν σαν ληστεία, περιέγραψε ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος.
«Πήρα το σκυλί και έβαλα στο κολάρο το λουρί του και το έβαλα στο κάγκελο της σκάλας. Την ώρα που διήρκησε ο θάνατος της και έκλαιγε» είπε περιγράφοντας πως κρέμασε τη Ρόξυ, το σκυλάκι της οικογένειας λιγο μετά τη δολοφονία της συζύγου του.
Αναλυτικά η απολογία
«Είχα απέναντι μου τον άνθρωπό μου και ο,τι κάνω με πονάει. Σκέφτηκα να παρουσιάσω σκηνικό ληστείας. Δεν υπήρχε λογική και καθαρό μυαλό…».
Πρόεδρος: Αυτό που παρουσιάσατε έγινε πιστευτό. Εγώ προσωπικά σας πίστεψα. Αυτό το έγκλημα το βιώσαμε όλοι. Η ελληνική αστυνομία επικήρυξε τους ληστές. Πότε άρχισε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και να στήνετε το σκηνικό της ληστείας;
Κατηγορούμενος: Η πρώτη σκέψη είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πιστέψει κανείς ότι έγινε ληστεία χωρίς να πειράξουν τίποτα. Η μόνη απίστευτη σκέψη που έκανα για να το πιστέψουν ήταν να κάνω κακό και στο ζωάκι. Στο απελπισμένο μου μυαλό ήταν η πρώτη σκέψη. Πήρα το σκυλί και έβαλα στο κολάρο το λουρί του και το έβαλα στο κάγκελο της σκάλας. Την ώρα που διήρκησε ο θάνατος της και έκλαιγε, εγώ έφυγα και πήγα στην κουζίνα γιατί δεν μπορούσα να το βλέπω. Είχαν πάρει το μωρό στην αγκαλιά μου για να μη βλέπει όλο αυτό το σκηνικό. Ο,τι θυμάμαι από τις τέσσερις και μετά είναι θολό. Το πρώτο που σκέφτομαι μετά είναι να ανακατέψω τη βιβλιοθήκη. Πέταξα κάτω τη Μονόπολη. Τράβηξα το καλώδιο της κάμερας. Δεν υπήρχε κανένα πλάνο. Έβγαλα την κάρτα μνήμης. Πανικόβλητος έτρεχα στο σπίτι και έκανα ότι είχε τη λογική του παραλόγου.
Πρόεδρος: Γιατί επιλέξατε να βάλετε το βρέφος πάνω στη μητέρα της;
Κατηγορούμενος: Θα ήταν καλύτερα στην κούνια της. Στην κατάσταση που φτάσαμε ήθελα να είναι το παιδί όσο το δυνατόν καλύτερα. Τελευταία κίνηση ήταν να δεθώ με σπάγκο. Έδεσα τα πόδια και τα χέρια μεταξύ τους, ενώ είχα δέσει τα μάτια και το στόμα μου.
Πρόεδρος: Γιατί δεν βρέθηκαν αποτυπώματα στα αντικείμενα που αγγίξατε και συνδέονται με την μετέπειτα συγκάλυψη;
Κατηγορούμενος: Κάποια στιγμή όταν έβγαλα το παράθυρο έβαλα τα γάντια της μηχανής. Ενδεχομένως και την κάμερα να την έβγαλα με τα γάντια. Κάποια στιγμή κατέβηκα στο υπόγειο πήρα τα γάντια για να κάνω τα υπόλοιπα της συγκάλυψης.
Πρόεδρος: Αμέσως μετά το μήνυμα προκύπτει ότι είσαστε στο υπόγειο. Τι δουλειά είχατε στο υπόγειο ενώ είχατε και το παιδί υπό την προστασία σας…
Κατηγορούμενος: Κατά λάθος δεν μπόρεσα να καλέσω με την πρώτη την αστυνομία. Χρησιμοποίησα τα χέρια μου.
Πρόεδρος: Ακολούθως αναφέρετε στις αρχές τα περί ληστείας και επί 37 ημέρες αποκρύψετε το έγκλημα. Αυτό σας ήταν εύκολο;
Κατηγορούμενος: Καθόλου εύκολο. Οι 37 αυτές ημέρες για ο,τι αδικαιολόγητο έγινε δεν ήταν λιγότερο βασανιστικές.
Πρόεδρος: Αν σας βασάνιζε αυτό γιατί δεν πήγατε στις αρχές να πείτε την αλήθεια;
Κατηγορούμενος: Σκέφτομαι ότι το μωρό μου που ήταν όλη μου η ζωή όπως και η μητέρα του, ήμουν στον καναπέ στο πατρικό μου με αγκαλιά το μωρό μου και έκλαιγαν όταν γνώρισα τους ανθρώπους στο Ανθρωποκτονιών. Eιλικρινά πίστευα ότι αργά ή γρήγορα θα εύρισκαν την αλήθεια… Είχα πολλές ευκαιρίες αν ήθελα να έχω φύγει αν η βούληση μου ήταν να παρατήσω τους πιο κοντινούς μου ανθρώπους.
Πρόεδρος: Παραμείνετε εδώ για να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες των πράξεών σας;
Κατηγορούμενος: Εγώ είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα ξαναδώ τη γυναίκα μου. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να έχω αγκαλιά την κόρη μου και ότι δεν θα την αφήσω ποτέ. Έλπιζα ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα το κατάφερνα.
Πρόεδρος: Είχατε το ηθικό ανάστημα να μεγαλώσετε αυτό το παιδί;
Κατηγορούμενος: Εγώ ήμουν διαλυμένος και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν κάθε δευτερόλεπτο να προσπαθώ για εκείνη που δεν θα γνωρίσει τη μητέρα της εξαιτίας μου. Και η Καρολάιν θα έπρεπε να είναι δίπλα μου. Να είμαστε κάπου αλλού. Στο παιδί μου αξίζουν τα πάντα αλλά τα πάντα δεν θα τα έχει ποτέ γιατί δεν έχει τη μανούλα της, την οποία της τη στέρησα εγώ.
Πρόεδρος: Στερήσατε από την πεθερά σας αυτό για το οποίο θρηνούσε.
Κατηγορούμενος: Θρηνούσαμε μαζί. Είστε σε μια δίκη που ο άνθρωπος που δικάζεται θρηνεί κάθε μέρα.
Πρόεδρος: Κερδίσατε την ελευθερία σας για τριάντα επτά ημέρες και μεγαλώνατε το παιδί σας.
Κατηγορούμενος: Η ζωή μου τελείωσε πέρυσι τέτοια μέτρα Όταν έχασα την Καρολάιν.
Για την Ρόξυ
Κατηγορούμενος: Η μόνη απελπισμένη σκέψη που έκανα ήταν να έχουν κάνει οι ληστές κάτι σε ένα ζωάκι μας.
Πρόεδρος: Αποφασίσατε να το κάνετε γιατί κανένας δεν θα σκεφτόταν εσάς γιατί δείχνατε να τα αγαπάτε τα ζώα..
Κατηγορούμενος: Ήταν το μόνο που σκέφτηκα να κάνω… Κατέβηκα στο υπόγειο και την πήρα με το κολάρο της. Ήμουν ένας άνθρωπος που κλαίει και χτυπιέται και σκέφτηκα αυτό το απίστευτο πράγμα. Έβαλα το λουρί της στο κάγκελο και απλά ανασηκώθηκε λίγο πάνω από το έδαφος το σκυλί.
Πρόεδρος: Ήταν ακαριαίος ο θάνατος;
Κατηγορούμενος: Έφυγα, ήταν αδύνατον να κοιτάω τη Ρόξυ. Πήγα στην κουζίνα που όλο αυτό δεν φαίνεται.
Πρόεδρος: Έβγαλε ήχο;
Κατηγορούμενος: Έκλαψε, όπως κλαίνε τα σκυλιά. Είχε διάρκεια λίγα δευτερόλεπτα. Το μωρό ήταν στο δωμάτιο της. Σε ένα μαξιλαράκι στο χαλί που της αρέσει να κοιμάται.
Έτσι σκότωσα την Καρολάιν
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος ξεκινά την περιγραφή από την παραμονή της προηγούμενης ημέρας από τη δολοφονία της Καρολάιν ήταν σαν να είχε μπουχτίσει. Και κανόνισε να βγει με τη φίλη της.
«Γυρίσαμε σπίτι… Το πρώτο κομμάτι ήταν ένα περιστατικό με τη μικρούλα η οποία είχε αρχίσει να κάνει καινούρια πράγματα. Εγώ ήμουν με τη μικρή στον καναπέ. Είχε τάση να σηκώνεται η μπέμπα και υπήρχε ο φόβος… Στην αρχή του κιγκλιδώματος της σκάλας είχε πέσει ένα ρούχο και σηκώθηκα να πάω να το μαζέψουν και η μπέμπα σηκώθηκε μόνη της στον καναπέ. Έτρεξα και την πήρα αγκαλιά άγαρμπα και εκείνη έκλαψε. Ήρθε η Καρολάιν μέσα στα νεύρα και μου είπε δωστή μου να τη ηρεμήσω… αυτό ήταν το συμβάν.
Πρόεδρος: Δεν φαίνεται να ήταν κανένα μεγάλο συμβάν…
Κατηγορούμενος: Μετά μου είπε καλά τάισε την και κάνε ο,τι θέλεις εγώ πάω για ύπνο. Και εγώ έμεινα με τη μικρούλα.
Πρόεδρος: Τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα σοβαρά.
Κατηγορούμενος: Ήταν πρόδρομος ενός ξεσπάσματος. Ξέρω τι θα έρθει. Αυτή η μία ώρα μετά νεύρα.. Ξέρω ότι δεν πρέπει να ρίξω και εγώ λάδι στη φωτιά. Το συνηθισμένο που θα έκανα ήταν να περιμένω και μετά από σαράντα πέντε λεπτά θα μου έστελνε ένα μήνυμα…Δυστυχώς εκείνο το βράδυ δεν έγιναν έτσι τα πράγματα. Πίστευα και ακόμα το πιστεύω ότι περάσαμε πάρα πολλά. Είχαμε απόλυτη ταύτιση από την πιο μικρή λεπτομέρεια μέχρι όλα μας τα όνειρα. Η Καρολάιν είναι αναντικατάστατη και είναι ο άνθρωπος μου.
Κάποια στιγμή μου ήρθαν δύο μηνύματα. Στο ένα μου έλεγε you stupid. Δεν το έκανα ως βρίσιμο…
Πρόεδρος: Βρίσιμο είναι
Κατηγορούμενος: Δεν το παρεξήγησα ούτε το έλαβα σοβαρά υπόψη μου. Μετά μου έστειλε δεύτερο μήνυμα που μου είπε αναφερόμενη στη μικρούλα μη μου τη φέρεις πάνω ή μη του αφήσεις το πρωί. Θεώρησα ότι ήταν ένα μήνυμα για να με πληγώσει… Γιατί δεν τη έδωσα το παιδί που μου το ζήτησε δύο φορές…. Τώρα που ξανακοιτώ αυτή τη μέρα θα έπρεπε να πάρω έναν συνάδελφο να τον βγάλω από το ρεπό του. Εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτηκα έτσι…. Το μήνυμα αυτό ήταν στο πλαίσιο των εξάρσεων. Ηταν ένας άνθρωπος στεναχωρημένος. Είναι ένας καλός άνθρωπος σε σύγχυση, όχι ένας καλός άνθρωπος. Δεν απάντησα στο μήνυμα. Αφησα λίγη ώρα να περάσει. Κάποια στιγμή που δεν θυμάμαι πόσα λεπτά…. Δεν έχει σημασία…
Πρόεδρος: Έχει σημασία. Τα θυμάστε όλα, με ακρίβεια….
Κατηγορούμενος: Μετά τις δώδεκα ανέβηκα στο δωμάτιο μαζί με το δωμάτιο. Είχε περάσει λίγη ώρα και ανέβηκα για να κοιμηθούμε όλοι μαζί. Εκείνη αρνήθηκε. Δεν θυμάμαι αυτολεξεί τι μου είπε. Οι λέξεις δεν έχουν σημασία…
Πρόεδρος: Τα πάντα έχουν σημασία από αυτό το χρονικό σημείο.
Κατηγορούμενος: Ανεβαίνοντας τις σκάλες είχε πει δεν πάτε να ψηφίσετε και οι δύο δεν με νοιάζει. Οταν ανεβήκαμε στο δωμάτιο μου είπε πάρε παιδί και αφήστε με ήσυχη. Μετα ανέβηκα με την μικρή άλλες δύο φορές.Η πιο σοφή απόφαση θα ήταν να είχα κοιμηθεί με την μικρή στον καναπέ… Την επόμενη φορά άφησα τη μπεμπούλα δίπλα της και πήγα και εγώ να ξαπλώσω. Ήταν ήδη 1.30 ….Ξύπνησε έντονα ….Και αυτό την εξόργισε .Δεν το περίμενα… Δεν της είχε περάσει ο θυμός. Άρχισε να φωνάζει δυνατά… Τις βρισιές σαν λέξεις δεν έχουν σημασία .Προφανώς με επηρέασαν στην ψυχολογία μου. Αλλά δεν μπορώ να πω άσχημες λέξεις για την Καρολάιν. Μου είναι πολύ δύσκολο να πω οτιδήποτε άσχημο για εκείνη..Ήταν μια στιγμή εκτός ελέγχου. Άσχημες λέξεις…. Και πάνω στην ένταση της στιγμής η μικρή ξύπνησε…. Ανασηκώθηκε και αυτό την έβγαλε εκτός εαυτού. Απώθησε το παιδί . Ήταν η πρώτη φορά που οι εκρήξεις αυτές ,τις οποίες είχαν αποδεχθεί, πήρε η μπάλα και τη μικρή.
Πρόεδρος: Εσείς θεωρούσατε ότι η σύζυγός σας θα κάνει κακό στο παιδί σας;
Κατηγορούμενος: Όχι δεν το θεωρούσα, ήταν μια τέλεια μητέρα, υπέροχη. Η κόρη της ήταν η ζωή της. Την αγαπούσε πιο πολύ από εμένα, πιο πολύ από τη ζωή της. Ταυτόχρονα τη στιγμή εκείνη τη στιγμή δεν ξέρω αν θόλωσε τόσο αν άθελα της έκανε κακό στη μικρή
Πρόεδρος: Τι σκέψεις κάνατε για τη σύζυγο σας;
Κατηγορούμενος: Μέσα στις στιγμές αυτές της έντασης δεν σκέφτομαι αν οι εκρήξεις αυτές είναι εντός ορίων. Έχει θολώσει σε τέτοιο σημείο που λέει ότι δεν θέλω το παιδί.
Πρόεδρος: Σκεφτήκατε εκείνη τη στιγμή ότι είναι επικίνδυνη για το παιδί;
Κατηγορούμενος: ότι σε μια έκρηξή της έκανε άθελά της κακό στο παιδί, με διέλυσε ότι είδα τη μικρή σε έναν υποτυπώδη κίνδυνο…
Πρόεδρος: Φοβηθήκατε;
Κατηγορούμενος: Πάρα πολύ. Φοβήθηκα πάρα πολύ για τη μικρή όχι για τον εαυτό μου. Φοβήθηκα ότι δεν μπορώ να προβλέψω την επόμενη κίνησή της
Πρόεδρος: Φοβάστε ότι θα κάνει κακό στο παιδί δηλαδή;
Κατηγορούμενος: Τη στιγμή της έκρηξης έκανε κακό στο παιδί, άθελα της. Σκέφτηκα ότι οι εντάσεις επηρεάζουν πλέον και τη μικρή. Εμένα με χτυπούσε και να με χτυπήσει 500 φορές δεν με πειράζει.
Από τη στιγμή που είδα μια φορά να επηρεάζεται η μικρή, σκέφτηκα ότι μπορεί να ξαναγίνει.
Πρόεδρος: Δηλαδή, θεωρούσατε ότι η βία μπορούσε να φτάσει και στο παιδί
Κατηγορούμενος: Μέσα μου είναι τελείως διαχωρισμένα τα δυο της κομμάτια, οι εξάρσεις της και ο γενικότερος χαρακτήρας. Σαν μητέρα δεν υπήρχε σκοπό να τη βλάψει. Προσπαθώ να δικαιολογήσω τη Καρολάιν στα πάντα γιατί πιστεύω ότι η στιγμή της έκρηξης της δεν είναι ο εαυτός της. Και ότι τη μικρή τη λατρεύει.
Πρόεδρος: Νιώσατε θυμό για αυτό το περιστατικό;
Κατηγορούμενος: Λύπη και στεναχώρια. Εγώ ήμουν το κόκκινο πανί εκείνη τη στιγμή .
Πρόεδρος: Φοβηθήκατε ότι η σύζυγός σας θα ήταν επικίνδυνη για το παιδί; Μια υπέροχη μητέρα δεν μπορεί να είναι επικίνδυνη για το παιδί της.
Κατηγορούμενος: Όταν είχε την έξαρση του θυμού, θεωρώ ότι δεν ήταν ο εαυτός της…
Πρόεδρος: Η εικόνα της συζύγου σας δεν είναι μόνο η ιδεατή αλλά και η τραυματική. Και βλέπετε ένα κομμάτι που δεν σας άρεσε κι ας μας την περιγράφετε τόσο υπέροχη και εκείνη μέσα από το ημερολόγιο της φαίνεται ότι έβλεπε σε εσάς πράγματα που δεν της άρεσαν.
Κατηγορούμενος : Πιθανότατα να έχω εξιδανικεύσει πολλά πράγματα στη σύζυγό μου.. Δεν θυμάμαι τι ώρα ανέβηκα ξανά για τέταρτη φορά. Την ρώτησα κατάλαβες τι έκανες; Ήταν μεγάλο λάθος να ανέβω ξανά. Εχασα την υπομονή μου . Ήθελα να ακούσω ένα δεν το εννοούσα, ένα συγγνώμη. Μου είπε φύγε… Κατέβηκα ξανά στο σαλόνι. Στο μυαλό μου υπάρχει χάος… Είναι δύο τα ξημερώματα .Εγώ είμαι με το παιδί. Είχε προηγηθεί επεισόδιο με τη σύζυγό μου που λατρεύω. Και δεν ήξερα τι να κάνω με τη δουλειά μου….
Πρόεδρος: Έγινε κάτι άλλο;
Κατηγορούμενος: Σκεφτόμουν ότι έπρεπε να κοιμηθεί η μικρή. Την είχα στην αγκαλιά μου… Αυτό δεν με ηρέμησε γιατί σκεφτόμουν ότι το παιδί το είχαν διώξει από το κρεβάτι του. Όλα ξεκίνησαν με ένα περιστατικό ήσσονος σημασίας. Ανέβηκα για μια ακόμα προσπάθεια για να κοιμηθούμε όλοι μαζί. Το είχα ανάγκη να λήξει το επεισόδιο. Ήταν λίγο μετά τις τέσσερις. Η Καρολάιν ήταν με κλειστά τα μάτια . Δεν ξέρω αν κοιμόταν. Κατάλαβε ότι ήμουν εκεί όταν έκατσα δίπλα της στο κρεβάτι.
Πρόεδρος: Και;
Κατηγορούμενος: Ξάπλωσα για να την πάρω αγκαλιά. Αντέδρασε απότομα. Με απωθούσε με το χέρι της. Τινάχτηκε και μου είπε πάλι Φύγε… Περίμενα ότι θα είχε καταλάβει … Αν είχε γίνει μια άλλη στιγμή θα είχα σηκωθεί να φύγω. Αλλά είχα μεγάλη θολούρα.
Πρόεδρος: Το είχατε ζητάει αυτό και άλλη φορά και το είχατε διαχειριστεί διαφορετικά.
Κατηγορούμενος: Ήθελα περισσότερο να μου ζητήσει μια συγγνώμη για το παιδί. Περίμενα να λήξει…
Πρόεδρος: Γιατί αυτό σας θύμωσε τόσο πολύ αυτή τη φορά;
Κατηγορούμενος: Είμαι μέσα έτσι για το περιστατικό που έγινε με το παιδί. Περίμενα όπως όλα τα περιστατικά βίας της προηγούμενης ζωής μας θα περνούσε και αυτό.
Πρόεδρος: Αλίμονο αν ξεφύγουμε από τα όρια μας για τέτοια συμβάντα.
Κατηγορούμενος: Ανέβηκα πάνω της γιατί όπως αντιδρούσε δεν ήθελα να την αγκαλιάσω. Μην προσπαθείτε να βρείτε λογική στη ψυχολογική μου κατάσταση. Είναι ένα κράμα θυμό θλίψη αγανάκτηση και όλα αυτά πολλαπλασιάστηκαν στη διάρκεια που εμένα με το παιδί τόση ώρα στον καναπέ. Ηταν η πρώτη φορά που το ξέσπασμα της άθελά της πήρε το παιδί.. .Προσπαθούσα να βρω λύση και να κατευνάσει τα πνεύματα. Τελικα έχασα τον έλεγχο.
Πρόεδρος: Όταν ανεβήκατε στο σώμα της τι σκοπό είχατε;
Κατηγορούμενος: Να με ακούσει και να ηρεμήσει… Η συγκεκριμένη φορά ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Πρόεδρος: Η εξαίρεση όμως δεν σας δίνει το δικαίωμα να αφαιρείτε μια ζωή.. Αληθινά πιστεύατε ότι θα την κατευνάζατε;
Κατηγορούμενος: Ήταν μια εντελώς θολωμένη στιγμή. Δεν λέω ότι ήταν σωστός τρόπος. Και εγώ λέω ότι ήταν λάθος. Σας λέω ποια ήταν η πρόθεση μου. Το τι έγινε με το πόσο θολωμένος είμαι… δεν θα βρω λογική γιατί δεν υπάρχει λογική σε ένα θολωμένο μυαλό… Ίσως έφτασα στα όρια μου…. Ένα εκατομμύριο φορές έκανα πίσω και το ένα εκατομμύριο ένα έκανε κάτι που θα μετανιώνω κάθε λεπτό για το υπόλοιπο της ζωής μου.
Πρόεδρος: Ποτέ το συναίσθημα αυτό καθίσταται ανεξέλεγκτο;
Κατηγορούμενος: Ήταν λάθος να πάω ξανά την ώρα που κοιμόταν και να την ξυπνήσω. Έμεινα πάνω στο σώμα της τέσσερα πέντε λεπτά.
Πρόεδρος: Τι έκανε το θύμα;
Κατηγορούμενος: Μετά ένα χάος… Χρησιμοποίησα ένα μαξιλάρι. Πήγαινε να μου φωνάξει… Δεν θέλω να πω τι έλεγε.
Πρόεδρος: Υπερασπίζεστε τον εαυτό σας, άλλος ήταν ο επικίνδυνος αυτή τη στιγμή όχι εκείνη.
Κατηγορούμενος: Σωστά.
Πρόεδρος: Ποιος ήταν ο σκοπός σας;
Κατηγορούμενος: Συνέβη κάτι τέτοιο… Δεν θα το συγχωρήσω ποτέ στον εαυτό μου και μέσα μου δεν ξέρω πως σκέφτηκα. Προφανώς δεν έφταιγε.. Ήταν τόσο θολωμένο το μυαλό μου… Δεν υπάρχει λογική. Εγώ δεν μπορώ να το εξηγήσω στον εαυτό μου που ρωτάω τον εαυτό μου κάθε μέρα πεντακόσιες φορές.
Πρόεδρος: Δεν καταλαβαίνετε την ένταση του κορμιού της; Ότι οδηγείτε την κοπέλα αυτή στο θάνατο…
Κατηγορούμενος: Τη λάτρευα και θα την λατρεύω για πάντα.
Πρόεδρος: Δεν σκεφτήκατε τον έρωτα σας για την κοπέλα αυτή, τη γυναίκα της ζωής σας, είχατε τη ζωή της στα χέρια της. Το παιδί σας δεν το σκεφτήκατε;
Κατηγορούμενος: Όλο αυτό είναι ξεκάθαρο λάθος. Τίποτα δεν έγινε σωστά.
Πρόεδρος: Σε αυτά τα πέντε λεπτά δεν σκεφτήκατε ότι αυτή είναι η γυναίκα της ζωής μου, η μητέρα του παιδιού μου…
Κατηγορούμενος: Δεν μπορούσα να σκεφτώ ότι θα μεγάλωνε η μικρή χωρίς τη μητέρα της.
Πρόεδρος: Δεν σκεφτήκατε Πώς θα μεγαλώσει το παιδί αυτό χωρίς τη μητέρα του και τον πατέρα του;
Κατηγορούμενος: Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να το σκεφτώ λογικά και να το αποδεχτώ. Ποτέ…
Πρόεδρος: Έχετε γίνει εσείς ο βίαιος και οδηγείτε έναν άνθρωπο στο θάνατο. Τη μάνα του παιδιού σας. Τι σκεφτόμασταν εκείνη τη στιγμή που σας απέκλεισε τη λογική;
Κατηγορούμενος: Ο,τι είχε προηγηθεί. Η έκρηξη μου δεν είχε λογική. Φυσικά και δεν έπρεπε να είχα κάνει όλα αυτά. Είναι σίγουρο ότι έχω ευθύνη και σε πράγματα που μπορεί να οδήγησαν. Μέσα σε μια σχέση τεσσάρων ετών έχω κάνει πολλά λάθη. Θεώρησα ότι έχει λιποθυμήσει. Είμαι σε κατάσταση που αφήνω την Καρολάιν και βλέπω κάτι που δεν μπορώ να πιστέψω. Λέω λιποθύμησε… Και πλησιάζω…
Πρόεδρος: Είσαστε πέντε λεπτά πάνω της με τα μαξιλάρια, βλέπετε ότι έχει χάσει τις αισθήσεις της και λέτε ότι έχει λιποθυμήσει; Πότε αντιλαμβάνεστε ότι είναι νεκρή;
Κατηγορούμενος: Όταν την είδα στο πρόσωπο.
Πρόεδρος: Δηλαδή την γυρίσατε.
Κατηγορούμενος: Προσπαθώ να περιγράψω κάτι πάρα πολύ οδυνηρό. Δεν την γύρισα. Είδα το προφίλ της, το μισό πρόσωπό της. Είδα σφυγμούς και πριν από αυτό είδα τα μάτια ανοιχτά..
Πρόεδρος: Πως αντιδράσατε;
Κατηγορούμενος: Άρχισα να κλαίω, να τραβάω τα μαλλιά μου και να πηγαίνω πάνω κάτω στο δωμάτιο. Χαοτικό το μυαλό μου και μετά. Δεν χώρα στο μυαλό μου το τι έχει συμβεί. Σκέφτηκα αμέσως το παιδί.Τι θα κάνει…
