Κύριε Πρόεδρε της Διακυβέρνησης,
Η υπόθεση Καϊλή έδωσε την ευκαιρία στην κυβέρνησή σας να αλλάξετε και πάλι το πραγματικό ερώτημα στο οποίο καλείστε να απαντήσετε σε ό,τι αφορά στις υποκλοπές. Η ΕΥΠ κάνει την εργασία του πράκτορα ή τη δουλειά του χαφιέ; Γι’ αυτό κρίνεστε και επικρίνεστε και σ’ αυτό αποφεύγετε να απαντήσετε. Το ερώτημα δεν είναι αν θέλουμε την ΕΥΠ, αν μπορεί να κάνει λίγες ή πολλές παρακολουθήσεις. Φυσικά και θέλουμε ΕΥΠ, φυσικά και θα κάνει (και) παρακολουθήσεις. Το θέμα δεν είναι αν η ΕΥΠ είναι μυστική υπηρεσία, αλλά το αν η κυβέρνηση από μυστική υπηρεσία, την μετέτρεψε σε χαφιέ της «γειτονιάς». Όχι με τις καμπαρντίνες παλαιών δεκαετιών, αλλά με σύγχρονα μηχανήματα και ηλεκτρονικές συσκευές. Γι’ αυτό κρίνεται η κυβέρνηση. Και είναι αυτό στο οποίο δεν απαντά η κυβέρνηση, προσπαθώντας να στρέψει την συζήτηση σε άλλο θέμα. Αυτό ουσιαστικά είπε εμμέσως και ο Κώστας Καραμανλής με την φράση «εμένα τουλάχιστον με παρακολουθούσαν σοβαρές υπηρεσίες». Ναι, φυσικά υπάρχει η ΕΥΠ, φυσικά την θέλουμε, βεβαίως κάνει παρακολουθήσεις, και επί ΣΥΡΙΖΑ, και επί ΝΔ και με κάθε κυβέρνηση. Μόνο που δεν είναι η δουλειά της να παρακολουθεί τους μη αρεστούς ή υποψήφιους μη αρεστούς της κάθε κυβέρνησης. Η μετατροπή της σε μηχανισμό εξυπηρέτησης μιας κυβέρνησης ή ενός πρωθυπουργού, για λόγους μικροκομματικούς και ιδιοτελείς, είναι παρανομία. Όταν οι πράκτορες της ΕΥΠ γίνονται χαφιέδες, η Πολιτεία, το ελληνικό κράτος, έχει πρόβλημα. Πρόκειται για αλλοίωση του ρόλου, της σπουδαιότητας, της αποτελεσματικότητας της σημαντικής αυτής υπηρεσίας.
