Επίθεση στην κυβέρνηση από 6 γυναικείες οργανώσεις για την αρπαγή του μικρού Ράινερ

Τις ευθύνες του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Τάκη Θεοδωρικάκου και της υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων αρμόδια για θέματα Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Δόμνας Μιχαηλίδου, καταγγέλλουν έξι γυναικείες οργανώσεις αναφορικά με την υπόθεση απαγωγής του 6χρονου παιδιού στην Κηφισιά, από τον Νορβηγό πατέρα του.

«Τι είναι ένα παιδί για να περνάει από χώρα σε χώρα σαν φτερό στον άνεμο; Και μάλιστα όταν έχει γίνει τόση κινητοποίηση για την ανεύρεσή του; Τι ασφάλεια έχουν οι πολίτες της χώρας αυτής για την φύλαξη των συνόρων και τον εντοπισμό των διακινητών και απαγωγέων; Τι ασφάλεια έχουν οι γονείς που ζουν σε συγκρουσιακές συνθήκες, υπάρχει περίπτωση να βγουν για δουλειά και να μην τα ξαναδούν;» σημειώνουν μεταξύ αλλων.

Οι έξι γυναικείες οργανώσεις και συλλογικότητες υπενθυμίζουν στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη ότι η Διεθνής Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού ορίζει ότι πρέπει να λαμβάνονται «μέτρα εναντίον των αθέμιτων μετακινήσεων των παιδιών στο εξωτερικό».

Παράλληλα απευθυνόμενες στη γγ αρμόδια για θέματα Κοινωνικής Πρόνοιας και Αλληλεγγύης, ρωτούν τι μέριμνα έχει ληφθεί για περιπτώσεις όπως αυτή του 6χρονου.

Καλούν, ακόμα, το υπουργείο Δικαιοσύνης, «που γνωρίζει ότι ένα παιδί ζει σε καθεστώς διαμάχης μεταξύ των γονέων του» να απαντήσει «τι υπηρεσίες πρόσφερε για το δικαίωμα του 6χρονου να αναπτύσσεται με ισορροπία και γαλήνη».

Αναλυτικά το κείμενο:

«Ένα ανήλικο παιδί 6 ετών απήχθη πριν από λίγες ημέρες κάτω από τρομαχτικές συνθήκες και, αφού απομακρύνθηκε από την οικογενειακή του εστία και το οικείο του περιβάλλον, μεταφέρθηκε σε άλλη χώρα.

Ας υποτεθεί ότι, τουλάχιστον σ’ αυτή τη φάση, οι γονείς δεν ήταν σε θέση να προστατέψουν τη ζωή, την ακεραιότητα, τη σωματική και ψυχική του υγεία. Αυτή η πολιτεία, μέσα στην οποία ζούσε αυτό το παιδί, δεν έχει καμία ευθύνη; Τι είναι ένα παιδί για να περνάει από χώρα σε χώρα σαν φτερό στον άνεμο; Και μάλιστα όταν έχει γίνει τόση κινητοποίηση για την ανεύρεσή του; Τι ασφάλεια έχουν οι πολίτες της χώρας αυτής για την φύλαξη των συνόρων και τον εντοπισμό των διακινητών και απαγωγέων; Τι ασφάλεια έχουν οι γονείς που ζουν σε συγκρουσιακές συνθήκες, υπάρχει περίπτωση να βγουν για δουλειά και να μην τα ξαναδούν;

Κύριε υπουργέ Προστασίας του Πολίτη μήπως έχετε διαβάσει τη Διεθνή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού, της οποίας το άρθρο 11 ορίζει ότι πρέπει να λαμβάνονται “μέτρα εναντίον των αθέμιτων μετακινήσεων των παιδιών στο εξωτερικό”; Η Γενική Γραμματεία αρμόδια για θέματα Κοινωνικής Πρόνοιας και Αλληλεγγύης, τι μέριμνα έχει λάβει για τέτοιες περιπτώσεις; Το υπουργείο Δικαιοσύνης, που γνωρίζει ότι ένα παιδί ζει σε καθεστώς διαμάχης μεταξύ των γονέων του, τι υπηρεσίες πρόσφερε για το δικαίωμα αυτού του παιδιού να αναπτύσσεται με ισορροπία και γαλήνη;

Αν η ζωή κάποιων παιδιών γεμίζει από τραυματικές εμπειρίες, δεν φταίνε μόνο οι γονείς τους. Φταίει και αυτή η πολιτεία που επιτρέπει την αυθαιρεσία, συντηρεί την εγκληματικότητα και γίνεται συνένοχη σε καθημερινά θρίλερ που σημαδεύουν την ψυχή τους».

Οι γυναικείες οργανώσεις/συλλογικότητες:

• Δίκτυο Γυναικών ΚΕΔΕ – KEDE women’s network
• ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΡΓΟΝ Σύλλογος Πολύτεκνων Μητέρων
• Οι μαμάδες Mother’s Wings Greece Mother’s Wings
• Πρωτοβουλία Γυναικών Πειραιά
• Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων «ΤΟ ΜΩΒ»
  Χ.Ε.Ν. Ελλάδος