Η άνοιξη μας έκανε δώρο μετά την καταστροφή που προκάλεσε η φωτιά στην Εύβοια.
«Συγκεντρωθήκαμε από ανάγκη να στηρίξουμε η μια την άλλη, να κρατηθούμε και ψυχολογικά μετά τον εφιάλτη που ζήσαμε. Ταυτόχρονα σκεφτήκαμε ν’ αξιοποιήσουμε τον φυσικό πλούτο της περιοχής μας την εμπειρία που ήδη είχε καθεμιά μας, αφού όλες με κάτι ασχολούμασταν πριν την πυρκαγιά» είπε Στο Κόκκινο η Άννα Χατζηνούσκα μέλος της πρωτοβουλίας για την ίδρυση συνεταιρισμού, υπό την επωνυμία «ΑΜΑΛ».
«Αμάλ θα πει ελπίδα, αλλά για μας έχει ξεχωριστή σημασία. Αμάλ λεγόταν η πρώτη γυναίκα, ο πρώτος άνθρωπος που μας έστειλε βοήθεια, από την Αμερική, μόλις έμαθε την καταστροφή της Βόρειας Εύβοιας. Θελήσαμε να την τιμήσουμε συμβολικά» εξήγησε στην Ευγενία Λουπάκη η κα Χατζηνούσκα.
«Ένα χρόνο μετά, η έλλειψη οποιασδήποτε μέριμνας λίγο έλειψε να μας γονατίσει. Δεν έχουμε πάρει ούτε ευρώ αποζημίωση. Υπάρχουν οικογένειες που κάηκε το σπίτι τους και ζουν ακόμα φιλοξενούμενες. Τα παιδιά μας έχουν συσσωρεύσει πολύ θυμό κι έχουν αρχίσει να φεύγουν από το χωριό.
Δεν βλέπουν μέλλον αφού κάηκαν όλες οι καλλιέργειες και το μόνο που ακούνε είναι τα μεγαλεπήβολα σχέδια του κ. Μπένου. Ούτε το γήπεδο όπου έπαιζαν ποδόσφαιρο, τη μόνη τους διέξοδο άθλησης δεν αποκατέστησε η κυβέρνηση.
Δεν μας επέτρεψαν – φανταστείτε – ούτε τα δικά μας πεύκα να κόψουμε για να ζεσταθούμε το χειμώνα. Αλλά ήρθε η Άνοιξη και μας έκανε μεγάλο δώρο. Η ευλογημένη φύση του τόπου μας οργίασε ξαφνικά, σαν να μας έλεγε “σηκωθείτε!”» κατέληξε η κα Χατζηνούσκα.
«Και όπως τα Βασιλικά τα σώσαμε με τα χέρια μας, γιατί ούτε νερό δεν μας έδινε η Πυροσβεστική, μόνο μας φώναζαν να φύγουμε, έτσι θα σώσουμε και τις ζωές μας με τη βοήθεια της φύσης. Προς το παρόν μπορείτε να μας βρείτε στο Ψαροπούλι στην παραλία των Βασιλικών και να γνωρίσετε τις μαρμελάδες μας, τα βότανα, τα ανθόνερα, τα λικέρ, τα τουρσιά και τα φυσικά καλλυντικά μας» τόνισε μεταξύ άλλων.
