Μηχανικοί σχεδιάζουν αερόσακο που ενεργοποιείται με τεχνητή νοημοσύνη σε περίπτωση αεροπορικού ατυχήματος

Μία ομάδα μηχανικών από το πανεπιστήμιο της BITS Pilani στο Ντουμπάι παρουσίασε το Project REBIRTH, ένα σύστημα επιβίωσης σε περίπτωση αεροπορικής σύγκρουσης με τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης, σχεδιασμένο για να προστατεύει τους επιβάτες σε αναπόφευκτες συγκρούσεις.

Το σχέδιο χρησιμοποιεί εξωτερικούς αερόσακους που φουσκώνουν γύρω από το αεροσκάφος για να μειώσουν την πρόσκρουση κατά την απότομη προσγείωση.

Το σύστημα που δημιουργήθηκε από τους Έσελ Ουασίμ και Ντάρσαν Σρινιβασάν, χρησιμοποιεί τεχνητή νοημοσύνη και αισθητήρες για να ανιχνεύσει πότε μία σύγκρουση είναι επικείμενη και ενεργοποιείται αυτόματα αν το αεροπλάνο βρίσκεται κάτω από τα 3.000 πόδια. Οι πιλότοι μπορούν επίσης να παρακάμψουν χειροκίνητα το σύστημα, εφόσον χρειαστεί.

Η λειτουργία του Project REBIRTH

Το σύστημα παρακολουθεί την κατάσταση του κινητήρα, την κατεύθυνση, την ταχύτητα, το υψόμετρο τη θερμοκρασία και τη δραστηριότητα του πιλότου πριν λάβει αποφάσεις. Εάν η συντριβή είναι αναπόφευκτη, οι αερόσακοι ανοίγουν από το ρύγχος, την κοιλιά και την ουρά σε λιγότερο από δύο δευτερόλεπτα.

Οι αερόσακοι απορροφούν την πρόσκρουση και μειώνουν τις ζημιές στο αεροσκάφος και στους επιβάτες, καθώς είναι κατασκευασμένο από στρώματα Kevlar, TPU, Zylon και μη-Νευτώνεια έξυπνα υγρά.

Εάν οι κινητήρες λειτουργούν, η αντίστροφη ώθηση επιβραδύνει το αεροσκάφος. Εάν οι κινητήρες παρουσιάσουν βλάβη, ενεργοποιούνται προωθητήρες αερίου για τη μείωση της ταχύτητας και τη σταθεροποίηση του αεροσκάφους. Μετά την προσγείωση, η φωτεινή πορτοκαλί βαφή, οι υπέρυθροι φάροι, το GPS και τα φώτα που αναβοσβήνουν βοηθούν.

Το πρωτότυπο και οι δοκιμές

Η ομάδα των μηχανικών έχει κατασκευάσει ένα πρωτότυπο κλίμακας 1:12, το οποίο συνδυάζει αισθητήρες, μικροελεγκτές και φιάλες διοξειδίου του άνθρακα που ελέγχονται από λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης.

Οι προσομοιώσεις υπολογιστή δείχνουν ότι αυτό το σχέδιο μπορεί να μειώσει την πρόσκρουση κατά περισσότερο από 60%. Οι μηχανικοί θα συνεργαστούν με κατασκευαστές αεροσκαφών και εργαστήρια για να δοκιμάσουν μοντέλα πραγματικού μεγέθους. Προετοιμάζονται επίσης να καταστήσουν το σύστημα συμβατό τόσο με τα νέα όσο και με τα υπάρχοντα αεροσκάφη.

Ένα σύστημα γεννημένο από μία τραγωδία

Η ιδέα για το έργο προέκυψε έπειτα από ένα θανατηφόρο αεροπορικό δυστύχημα της Air India που συνέβη στις 12 Ιουλίου 2025. Η πτήση έχασε ισχύ λίγα δευτερόλεπτα μετά την απογείωση, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν όλοι οι επιβάτες εκτός από έναν.

Οι μηχανικοί επικεντρώθηκαν σε τρεις στόχους: να επιβραδύνουν το αεροσκάφος πριν από τη σύγκρουση, να απορροφήσουν τις δυνάμεις της σύγκρουσης και να βοηθήσουν τους διασώστες να φτάσουν πιο γρήγορα στον τόπο του ατυχήματος. Αν και το σύστημα είναι πολλά υποσχόμενο, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι το πρόσθετο βάρος και η πολυπλοκότητα των αεροσκαφών ενδέχεται να δημιουργήσουν προβλήματα.

Εάν το έργο κερδίσει το βραβείο James Dyson Award 2025, θα ενταχθεί στους προηγούμενους νικητές, όπως οι βιοϊατρικές φορητές συσκευές για τη διάγνωση του γλαυκώματος και θα κερδίσει το χρηματικό έπαθλο των 40.000 δολαρίων.

Πηγή: Interesting Engineering