Από την πλευρά των τραπεζών τα παραπάνω θέματα εντάσσονται σε ένα γενικότερο πλαίσιο, το οποίο όμως, όπως αναφέρουν, θα πρέπει αφενός να είναι συμβατό με το πλαίσιο των ευρωπαϊκών εποπτικών αρχών και παράλληλα να μην θέτουν εν αμφιβόλω τους κεφαλαιακούς δείκτες. Το πιο δύσκολο πάντως κομμάτι την επιδιωκόμενης συμφωνίας, είναι το μοντέλο στήριξης των ενήμερων δανειοληπτών, αφού εκεί εντοπίζεται ο μεγαλύτερος βαθμός διαφωνίας ανάμεσα στις τράπεζες και την κυβέρνηση. Η συνάντηση της περασμένη Πέμπτης, δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα, αφού υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο πλευρών, αναφορικά με το πως προσεγγίζουν το θέμα. Οι τράπεζες προτείνουν ένα μοντέλο που μοιάζει με αυτό της Γέφυρας, που είχε εφαρμόσει η Πολιτεία στην περίοδο της πανδημίας, με την διαφορά ότι αυτή την φορά το κόστος θα επιμερίζεται. Από την άλλη το υπουργείο Οικονομικών φαίνεται να προκρίνει το ισπανικό μοντέλο, χωρίς να το βάζει ως προϋπόθεση, αλλά σε κάθε περίπτωση θέλει μία λύση που δεν θα προκαλεί δημοσιονομική επιβάρυνση.
