Η συζήτηση στη Βουλή έδειξε τρία πράγματα. Πρώτον, ότι η κυβέρνηση
δεν θέλει να πάρει κανένα μέτρο για την αντιμετώπιση της ακρίβειας
και της αισχροκέρδειας. Δεύτερον, θέλει να εισπράττει υπερέσοδα,
επιτρέποντας στις πολυεθνικές και στις εγχώριες αλυσίδες να κάνουν το
ίδιο. Τρίτον, συνεχίζει να εξαπατά, νομίζοντας πως μπορεί διαρκώς να
επιρρίπτει ευθύνες στην αξιωματική αντιπολίτευση, να μεταφέρει τη
συζήτηση κάπου αλλού, για να μην δίνει πραγματικές απαντήσεις στα
μείζονα προβλήματα. Θα ήταν εύκολο να υποστηρίξουμε ότι είναι μια
κυβέρνηση ανικάνων κ.λπ. Είναι μια κυβέρνηση με συνειδητή και
σχεδιασμένη πολιτική, που αποβλέπει σε συγκεκριμένους στόχους: την
απόλυτη μετεξέλιξη του κράτους σε υποστηρικτή των πολύ μεγάλων
επιχειρηματικών ομίλων, που ταυτόχρονα, όμως, θα στηρίζεται σε μια
καθεστωτική αντίληψη. Δεν επιτρέπεται σε κανέναν να αμφισβητήσει ή
να θίξει το καθεστώς. Τα δύο αυτά στοιχεία τελικώς πάνε μαζί, ώστε να
επιτευχθεί ο στόχος που είναι η συσσώρευση πλούτου σε πολύ
συγκεκριμένους ισχυρούς ομίλους.
