Mε την πλάτη στον τοίχο

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν καρατόμησε τον Σπ. Πνευματικό επειδή εξοργίστηκε με την οικονομοτεχνική προσέγγιση των ανίατων ασθενειών, αλλά επειδή εξοργίστηκε όλος ο υπόλοιπος κόσμος. Αν δεν το έκανε, θα φαινόταν σαν να υιοθετεί τις απόψεις του, και τέτοιου είδους απόψεις δεν πρέπει να τις ακουμπάς παραμονές εκλογών. Ειδικά όταν ο κόσμος σε έχει απόλυτα ικανό να τις ασπάζεσαι. Ήδη διάφοροι απίθανοι σαν την κυρία Αγαπηδάκη, που ηγείται του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Ν.Δ., είχαν αρχίσει να βγαίνουν δειλά-δειλά να υπερασπιστούν τον κυνισμό του καθηγητή, με κίνδυνο να χαθεί ολοκληρωτικά η μπάλα. Έτσι ο Μητσοτάκης έκανε αυτό που είχε κάνει όταν πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη στο θέμα της ιδιωτικοποίησης του νερού. Μίλησε για την πίστη του στα δημόσια αγαθά και στην καθολική πρόσβαση όλων των πολιτών σε αυτά και επιχείρησε να κλείσει το θέμα. Κρυπτόμενος, δηλαδή, πίσω από σταθερές και αδιαπραγμάτευτες ανθρώπινες αξίες, στις οποίες αναφέρεται μόνο όταν βρίσκεται υπό ασφυκτική πίεση και με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο.