Μήπως κάτι δεν πάει καλά με το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και με τις κατά καιρούς δεσμεύσεις του επικεφαλής του, κ. Ανδρουλάκη περί μιας σοσιαλδημοκρατίας που προτείνει λύσεις και έχει θέσεις για κοινωνικά βιώσιμη ανάπτυξη, κ.λπ., κ.λπ.; Μήπως πρόκειται περισσότερο για λεκτικές διακηρύξεις προς δημιουργία εντυπώσεων και άγρα ψήφων; Η δε τοποθέτησή του (σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Ράδιο Θεσσαλονίκη), για πρωθυπουργό που δεν θα είναι ούτε ο κ. Μητσοτάκης ούτε ο κ. Τσίπρας, που τον χαρακτήρισε «δεκανίκι της κυβέρνησης Μητσοτάκη», δεν ακούγεται ρεαλιστική. Θεμιτό για κάθε κόμμα, να θέλει να αυξήσει την επιρροή του, ωστόσο είναι ελάχιστα ρεαλιστική η προοπτική να διεκδικήσει το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ μια από τις δύο πρώτες θέσεις στην επιλογή των ψηφοφόρων. Τούτου δοθέντος, ο κ. Ανδρουλάκης (που ήδη «ξεφουσκώνει» στις δημοσκοπήσεις), μετά από τις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, θα πρέπει να επιλέξει με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει. Και τότε δεν μπορούν να υπάρξουν ίσες αποστάσεις, τα κουκιά είναι μετρημένα.
Όσο βέβαια δεν γίνονται εκλογές, ο επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ μπορεί να υποστηρίζει ό,τι θέλει, όπως π.χ. ότι «ο ελληνικός λαός δίνει άλλοθι στα λάθη της ΝΔ, γιατί φοβάται την επιστροφή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στον πρωθυπουργικό θώκο». Χαρακτηριστική και η τελευταία επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο για την… επικράτηση Μακρόν στη Γαλλία! Μια επικριτική ανάρτηση του τέως υπουργού Οικονομικών για τον επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ που είχε εκφράσει τον θαυμασμό του για τον Γάλλο Πρόεδρο –«ελπίζω ειλικρινά να μην είναι αυτό το σοσιαλδημοκρατικό όραμά του για το μέλλον.
Αλλιώς ζήτω πού καήκαμε»-, ήταν αρκετό για να κατηγορήσει το ΠΑΣΟΚ τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για… ξέπλυμα της Λεπέν, λαϊκισμό, κ.λπ. Μοιάζει σαν κάποιοι στην Χ. Τρικούπη να επιμένουν στο χθες. Και να ηχούν ως… βραχνές ντουντούκες του Μαξίμου.
