Ο αστικός μύθος λέει ότι τα δίσεχτα χρόνια της Πρωθυπουργίας Τσίπρα, φώναξε
έναν υπουργό του. -Ρε συ Παπαγγελόπουλε μπορείς να μου φτιάξεις μια ωραία
σκευωρία, για να υπονομεύσουμε το αστικό σύστημα, αφού δεν μας βγήκε ο έλεγχος
των ΜΜΕ; -Το ρωτάς πρόεδρε; Έχω μια εισαγγελέα Τουλουπάκη, ούτε που θα
καταλάβουν πότε θα τους τυλίξει.
-Κάτσε τότε να φτιάξουμε τη λίστα. Έχω κάποιους υπόψη μου: Λυκουρέντζος,
Σαλμάς, Κουτρουμάνης, Βάλε και τον Πικραμένο. Έχεις καμία άλλη ιδέα;
-Λέω για τους Διόσκουρους Σαμαράς-Βενιζέλος και τα αδέρφια Λοβέρδος-Άδωνις.
-Σωστός. Εδώ λίγος Στουρνάρας, πηγαίνει. Α και μην ξεχάσουμε τον Αβραμόπουλο.
Κλείσαμε.
-Όχι ακόμη, χρειαζόμαστε μάρτυρες και κουκούλες. Τι χρώμα τις προτιμάς;
Έτσι στήθηκε η δουλειά. Αλλά δεν ήξεραν με ποιους είχαν να κάνουν. Με δυο
εκπομπές στον «Σκάι» η σκευωρία αποκαλύφθηκε. Τα θύματα της έβγαλαν τον
Μητσοτάκη Πρωθυπουργό, έβγαλαν στη Βουλή προανακριτικές και να βγάλει και ο
Άρειος Πάγος βούλευμα να πάνε για εκλογές. Τι βούλευμα ήταν αυτό; Ήλθαν τα
πάνω κάτω. Δουλειά τεσσάρων χρόνων πήγε στράφι. Το σκάνδαλο είναι σκάνδαλο,
λέει… κακό χρόνο νάχουν.
Άρχισε κλάμα, πολύ κλάμα. Και απόγνωση. Τώρα τι κάνουν; Όλα κατέρρευσαν και
τα χειρότερα είναι μπροστά: οι έρευνες για μίζες θα ξαναρχίσουν. Τα μεγάλα κεφάλια
κρύβονται και μόνο κάποιοι θαρραλέοι γελωτοποιοί του βασιλέως άρχισαν να
ψελλίζουν κάτι… Άλλος λέει ότι το βούλευμα είναι στημένο – και αχρείαστο αφού
υπάρχει πόρισμα της Βουλής. Ο διπλανός το βλέπει χαλαρά: τι να το κάνεις το
βούλευμα; Λες και δεν ξέρουμε ότι ήταν σκευωρία και ο Τσίπρας ήθελε να καταλύσει
το καθεστώς.
Ο τρίτος είναι πιο γάτα: και έκανε και κωλοτούμπα στο δημοψήφισμα. Η κυβέρνηση
άφησε στον ταλαίπωρο Οικονόμου το Βατερλό, αλλά αυτόν τον τρώει η απορία:
εμείς τελικά με ποιον είμαστε; Το ΠΑΣΟΚ κρέμεται στο τσιγκέλι του Λοβέρδου και
ο Ανδρουλάκης ξέχασε ακόμη και ότι πάει για πρωθυπουργός. Άκρα του τάφου
σιωπή. Στα πρωτοσέλιδα η λέξη «βούλευμα» εξαφανισμένη. Βάρβαροι πια δεν
υπάρχουν. Τέσσερις μέρες και γραμμή το «κόμμα της Νοβάρτις» δεν έβγαλε.
Περιμένουν αυτόν που είχε την ιδέα για τη σκευωρία και την παρουσίαζε ωραία:
Βαγγέλης Βενιζέλος.
Βενιζέλος … Βενιζέλος… ένας ψηλός ξανθός με γυαλιά; Μέρες έχει να φανεί στην
αγορά ο δάσκαλος. Αυτή τη φορά οι συνομιλίες του με την Ιστορία τραβάνε… Πού
είναι να εξηγήσει ότι τελικά «οι θεσμοί δεν άντεξαν», ο Άρειος Πάγος είναι
ξεπερασμένος και στις μέρες μας ας μην έχουμε και τόση εμπιστοσύνη στα
βουλεύματα -αν δεν τα υπογράφει ο ίδιος… Όταν ο Βενιζέλος μένει άφαντος και
σιωπηλός, το συμπέρασμα είναι απλό. Τετέλεσται. Ο σώζων αυτόν σωθήτω. Χάσαμε
την επίγειο βασίλεια – και είχαμε ήδη χαμένη και την επουράνιο.