Το Vouliwatch είναι, από το 2014 που ιδρύθηκε, ένας υποδειγματικός
ανεξάρτητος οργανισμός παρακολούθησης του κοινοβουλευτικού έργου,
προσφέροντας σε όλους τους πολίτες χρήσιμα ψηφιακά εργαλεία και
τεκμηριωμένη ενημέρωση, με στόχο την ενδυνάμωση των
κοινοβουλευτικών, δημοκρατικών διαδικασιών. Ένα δύσκολο στοίχημα
που ενίοτε γίνεται ακόμη δυσκολότερο όταν οι ίδιοι οι θεσμοί της
Πολιτείας δεν συνεργάζονται αν και είναι εκ του νόμου υποχρεωμένοι
να το πράξουν. Όπως συμβαίνει στην περίπτωση της άρνησης της
Εθνικής Αρχής Διαφάνειας να δώσει στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία
για τη Λίστα Πέτσα.
Συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 2020 το Vouliwatch υπέβαλε σχετικό
Αίτημα Κατάθεσης Εγγράφων στην Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας που
αγνοήθηκε. Όπως και οι μετέπειτα διαδοχικές προσφυγές του,
αναγκάζοντάς τον να προσφύγει στο Διοικητικό Εφετείο που δικαίωσε
το Vouliwatch φέτος τον Ιανουάριο. Παρόλα αυτά η Εθνική Αρχή
Διαφάνειας δεν συμμορφώθηκε στην απόφαση αυτή και μάλιστα τον
Ιούνιο απέρριψε ξανά με ρητή απόφαση το αίτημά του! «Υπόθεση
Λίστας Πέτσα: Μια απρόσμενη απόφαση της ΕΑΔ μετά τη δικαστική μας
δικαίωση» ήταν ο τίτλος του άρθρου του Vouliwatch που εξηγούσε:
«Μας προκάλεσε έκπληξη η απόφαση της ΕΑΔ, η οποία -σε αντίθεση με
όσα έχει ήδη κρίνει το αρμόδιο Δικαστήριο- δεν αναγνωρίζει το
έννομο συμφέρον του Vouliwatch και, με αργοπορία 1 έτους και χωρίς
να προκύπτει ότι διαθέτει τα αιτούμενα έγγραφα, επικαλείται
εμπορικό απόρρητο της Initiative Media». Η αντίδραση ήταν…
επίθεση από τον πρώην Διοικητή της ΕΑΔ, Ά. Μπίνη με κατηγορίες
περί… διάδοσης ψευδών ειδήσεων και αίτημα για ανάκληση. Ο
Οργανισμός όμως δεν το βάζει κάτω: «Δυόμιση χρόνια -πολλαπλά
αναπάντητα αιτήματα, μια δικαστική απόφαση που μας δικαίωνε και
επίμονες, αβάσιμες σιωπηρές ή ρητές απορρίψεις από τη Διοίκηση-
μετά, ΔΕΝ μένουμε σπίτι, δεν εγκαταλείπουμε τον αγώνα». Μια
υπόθεση με εξαιρετικό ενδιαφέρον, που δεν αφορά στο Vouliwatch
αλλά συνολικά στη δημοκρατική λειτουργία των θεσμών επί
«κυβερνήσεως» Μητσοτάκη…
