Παρότι αυτή τη στιγμή οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ένα περίπου σταθερό –αν όχι στάσιμο- πολιτικό σκηνικό, ολοένα και περισσότεροι αναλυτές, αλλά και πολιτικοί, υποψιάζονται ότι κάτι πολύ υπόγειο έχει αρχίσει να κινείται στην ελληνική κοινωνία. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς διδακτορικό στην Κοινωνιολογία για να διαπιστώσει ότι αυτή τη στιγμή, που η κυβέρνηση φθείρεται ραγδαία, ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη δεν κερδίζει και το ΠΑΣΟΚ έχει μείνει στάσιμο, στην ελληνική κοινωνία επικρατούν υπόγεια ρεύματα που μπορεί να καταστήσουν απρόβλεπτα τα αποτελέσματα των επόμενων εκλογών.
Μάλιστα, κάποιοι «βλέπουν» ακόμη και «σκηνικό 2012», όχι ως προς τη σειρά κατάταξης των κομμάτων (αφού δεν φαίνεται ναυπάρχει κάποια κινητικότητα στον χώρο της Κεντροαριστεράς) αλλά ως προς τα ποσοστά τους. Αν, μ’ άλλα λόγια, οι πολίτες αποφανθούν με τρόπο όχι στατικό, όπως έκαναν το 2012, όταν «κούρεψαν» τα ποσοστά των κομμάτων, βοηθούσης και της απλής αναλογικής, τότε τα υπόγεια και αδιευκρίνιστα ρεύματα, αλλά και αυτή η υποψία συλλογικής κατάθλιψης που φωλιάζει γύρω μας, θα έχουν βρει την αποτύπωσή τους και στους αριθμούς του υπουργείου Εσωτερικών.
Όμως, αν αυτό γίνει –καίτοι αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται το πιθανότερο σενάριο, αλλά η προϊούσα απελπισία των πολιτών είναι ραγδαία…- τότε αυτός που θα πληγεί παραπάνω είναι αναμφίβολα η κυβέρνηση. Τότε, δηλαδή, μπορεί η ΝΔ να μην έχει καν «3» μπροστά στα ποσοστά της, ακόμη κι αν απολαμβάνει ένα προβάδισμα –λιγότερο ή περισσότερο ευρύ.
Με άλλα λόγια, τούτη την ώρα δεν αμφισβητείται πως στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση, της απλής αναλογικής, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι δεύτερο κόμμα –ακόμη και σε επανάληψη του σκηνικού του 2012.
Όμως, αν γίνει αυτό και η ΝΔ έχει κάτω από 30% -άρα αναδείξει λιγότερους από 100 βουλευτές- τότε ακόμη και από την δεύτερη θέση, ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να παίξει υψηλής ποιότηταςπολιτικό παιχνίδι. Για παράδειγμα, αν η ΝΔ έχει λιγότερους από 100 βουλευτές και άρα δεν μπορεί να τορπιλίσει την πλειοψηφία των 2/3 που απαιτείται για να ισχύσει αμέσως ένας νέος εκλογικός νόμος, τότε πεδίον δόξης λαμπρόν για τις προοδευτικές δυνάμεις –αν βγαίνουν τα «κουκιά», ασφαλώς- να συγκροτήσουν κυβέρνηση «ειδικού σκοπού» για ένα μόνο… νομοσχέδιο: για να επαναφέρουν με 200 ψήφους την απλή αναλογική, ώστε να «καεί» ο σχεδιασμός του Κυριάκου Μητσοτάκη για δεύτερες εκλογές με απλή αναλογική.
Αν, επαναλαμβάνουμε, βγαίνουν τα «κουκιά» και αν η πολιτική συμφωνία μεταξύ των κομμάτων περιλαμβάνει ότι δε θα λάβει αυτή η κυβέρνηση καμία άλλη πρωτοβουλία πλην της ψήφισης της απλής αναλογικής, τότε ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε το ΚΚΕ ούτε το Μέρα25 θα μπορούν να κατηγορηθούν ως «δεκανίκια» του ΣΥΡΙΖΑ. Αν, αντιθέτως, πουν «όχι», τότε θα είναι άλλου «Δεκανίκια» και αυτό θα κληθούν να το εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους ενόψει της επαναληπτικής εκλογικής αναμέτρησης…
Σε αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή υπάρξει αυτή η κυβέρνηση ενός μηνός με σκοπό την κατάργηση της ενισχυμένης αναλογικής και την εκ νέου επαναφορά της απλής, τότε στις δεύτερες εκλογές οι… δεύτεροι έσονται πρώτοι, αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει προεκλογική εκστρατεία με ακυρωμένο τον σχεδιασμό του για «υφαρπαγή» της αυτοδυναμίας μέσω της καταργηθείσης ενισχυμένης αναλογικής…
