Το φάντασµα του πολέµου πλανάται πάνω από την Ευρώπη…

Tου ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΥΚΟΚΑΠΗ *

Η ευρωπαϊκή πολιτική και στρατιωτική ηγεσία είναι κυριολεκτικά σε πολεµικό συναγερµό, µε διαγνώσεις περί επικείµενης ρωσικής επίθεσης σε ευρωπαϊκή χώρα και πως η ήπειρος έζησε το τελευταίο ειρηνικό καλοκαίρι, όπως ανέφερε δραµατικά ο Γερµανός υπουργός Άµυνας!

Η ρητορική αυτή – που στην πραγµατικότητα είναι σε συνέχεια ενός πολεµικού κλίµατος που έχει καταβάλλει εδώ και καιρό τις ευρωπαϊκές ηγεσίες, όπως για παράδειγµα δείχνουν τα γερµανικά σχέδια για µετατροπή δηµοσίων κτιρίων σε καταφύγια, η προτροπή της Κοµισιόν να έχουν οι Ευρωπαίοι… κιτ έκτακτης ανάγκης, κτλ – παραβλέπει καίρια δεδοµένα γύρω από το Ουκρανικό και όχι µόνο.

Αρχικά ανατρέπει άρδην το ευρωπαϊκό αφήγηµα που επικρατούσε το πρώτο διάστηµα της εισβολής στην Ουκρανία –πως η Ρωσία είναι σχεδόν υπό κατάρρευση, ότι διορθώνει τα άρµατα µάχης της µε… τσιπ από πλυντήρια, κτλ– και σχεδόν παρουσιάζει την Μόσχα έτοιµη να αναστήσει στρατιωτικά την ΕΣΣΔ!

Δεύτερον, παραβλέπει ότι οι ΗΠΑ είναι έτοιµοι να αποδεσµευτούν από το Ουκρανικό, όπως δείχνει το κοινό αµερικανο-ρωσικό σχέδιο που έχουν προτείνει στον Ζελένσκι, το οποίο έχει κάνει τον γύρο διεθνών και εγκυρότατων µέσων ενηµέρωσης, µε τις πληροφορίες να φέρουν πως ζητούν επώδυνες υποχωρήσεις από το Κίεβο – όχι µόνο εδαφικές, αγγίζουν το «ταµπού» της αποστρατιωτικοποίησης.

Δεν µοιάζει διόλου τυχαία η ακύρωση των συναντήσεων που είχε ο Ειδικός Απεσταλµένος Στιβ Γουίτκοφ µε τους Ουκρανούς στην Τουρκία, όπου ο Ζελένσκι θα του παρουσίαζε προτάσεις που έχει επεξεργαστεί µε τους Ευρωπαίους, τις οποίες απορρίπτει παγίως η Μόσχα…

Σκάνδαλα

Τρίτον, παραβλέπει τον βούρκο των σκανδάλων που τριγυρίζει την αυλή του Ουκρανού προέδρου, σκάνδαλο που αποκάλυψαν µάλιστα οι ανεξάρτητες αµερικανο-ευρωπαϊκές Αρχές κατά της Διαφθοράς, τις οποίες προ µηνών ο Ζελένσκι είχε αποπειραθεί να ελέγξει, προκαλώντας τις αντιδράσεις των δυτικών συµµάχων του!

Τέταρτον, παραγνωρίζει τις ίδιες τις αµυντικές δυνατότητες της Ευρώπης, όπως τις περιέγραψε πολύ χαρακτηριστικά ο Νίκος Δένδιας, στις πολυσυζητηµένες δηλώσεις του ότι «χρειάζεται τουλάχιστον 20 χρόνια για να φτάσει σε ένα σοβαρό επίπεδο αµυντικής δυνατότητας».

Σε αυτό το πλαίσιο έγιναν οι µακάβριες δηλώσεις του περί «πνεύµατος αυτοθυσίας» και συνήθειας της εικόνας… φερέτρων πεσόντων, δηλώσεις που έσπευσε στην Βουλή να µετριάσει ο Γιώργος Γεραπετρίτης, διαµηνύοντας πως η χώρα µας δεν προτίθεται να στείλει στρατεύµατα στην Ουκρανία.

Ερώτηµα

Το καίριο ερώτηµα είναι το εξής: Προς τι όλη αυτή η πολεµική ρητορική; Θέλουµε να πιστεύουµε πως ο απώτερος σκοπός δεν είναι να οδηγηθούµε σε µία ανοιχτή αντιπαράθεση ΝΑΤΟ-Ρωσίας, πως στο µυαλό της ευρωπαϊκής ηγεσίας δεν είναι η πρόκληση κάποιας σύγκρουσης για να παρασυρθούν σε αυτή οι ΗΠΑ – σκέψεις που είναι κοινό µυστικό πως ευδοκιµούν στην ουκρανική ηγεσία…

Εκτιµούµε, πως η ρητορική αυτή αυτοσκοπά στο να δικαιολογηθεί ο στρατιωτικός µετασχηµατισµός της Ευρώπης, όπως δείχνει και το τελευταίο σχέδιο για ένα «Ευρωπαϊκό Σύστηµα Ενισχυµένης Ανταπόκρισης για τη Στρατιωτική Κινητικότητα», προς διευκόλυνση της µεταφοράς στρατευµάτων, όπλων, πυροµαχικών και καυσίµων από τη Δυτική Ευρώπη προς τα Ανατολικά, υπό την µορφή µίας «στρατιωτικής Σένγκεν», όπως χαρακτηρίζεται!

Κοινή απόφαση της πλειοψηφίας των ευρωπαϊκών ηγεσιών είναι η αύξηση των αµυντικών προϋπολογισµών τους, η αγορά πανάκριβων εξοπλιστικών προγραµµάτων, οι αλλαγές στην στρατιωτική θητεία, προγράµµατα που απαιτούν τεράστια κονδύλια, µε προφανείς συνέπειες για τις οικονοµίες και τις κοινωνίες της Γηραιάς Ηπείρου.

Μπορεί η χώρα µας, ένεκα της τουρκικής απειλής, να είναι συνηθισµένη στην αγορά εξοπλιστικών, δεν συµβαίνει όµως το ίδιο µε το Λουξεµβούργο, την Ολλανδία και την ίδια την Γερµανία, η οποία – παρόλο που κατασκευάζει άρµατα µάχης– διαθέτει µόλις 296, µε την Ολλανδία να διαθέτει µόλις 18! Για να έχουµε µία εικόνα, η χώρα µας διαθέτει πάνω από 13.00 άρµατα µάχης…

Η δε Ευρώπη υστερεί κατά πολύ στην παραγωγή πυροµαχικών, βληµάτων και πυροβόλων, στον αντίποδα της Ρωσίας, η παραγωγή πυροµαχικών της οποίας δεν ξεπερνά µόνο της ΕΕ, αλλά και του ίδιου του ΝΑΤΟ, κατά τέσσερεις φορές – σύµφωνα µε δηλώσεις του Γενικού του Γραµµατέα, τον περασµένο Ιούλιο!

Κλίµα έντασης

Όλα αυτά µέσα σε ένα σκηνικό έντασης, µε χώρες της ΕΕ να έχουν καταγγείλει παραβίαση εναέριων χωρών τους από ρωσικά drones – αρκετά από τα οποία φτηνής κατασκευής – κάτι που η Μόσχα αρνείται, όπως απορρίπτει και τις πολωνικές κατηγορίες για σαµποτάζ σε σιδηροδρόµους, µε την Πολωνία να µιλά για Ουκρανούς σαµποτέρ, στρατολογηµένους από την Μόσχα.

Εκτιµούµε πως ούτε οι πολιτικοί συσχετισµοί πρέπει να υποτιµηθούν. Μία σειρά από ευρωπαϊκές ηγεσίες πνέουν τα λοίσθια, από τον Μακρόν στην Γαλλία, µέχρι τον Μερτς στην Γερµανία, όπου δηµοσκοπήσουν φέρουν το Ακροδεξιό AfD (το οποίο να σηµειωθεί πως είναι φιλορωσικό) στην πρώτη θέση!

Το πολεµικό αφήγηµα µοιάζει ως µία τελευταία σανίδα σωτηρίας για µία σειρά από φθαρµένες ευρωπαϊκές ηγεσίες, έστω και αν αυτή η τακτική ενέχει στοιχεία πολλά στοιχεία τυχοδιωκτισµού.

Βεβαίως, ρόλο διαδραµάτισε και η στάση της Μόσχας, η οποία σε όλους τους τόνους δήλωνε στις ευρωπαϊκές ηγεσίες ότι δεν πρόκειται να εισβάλει στην Ουκρανία και πως όλα αυτά είναι προπαγάνδα των Αµερικανικών, µε την εισβολή τελικώς να ξεκινάει, ενώ προηγουµένως συνεννοούνταν µε τον Μακρόν για Σύνοδο… επί του Ουκρανικού!

«Δεν µπορούµε πλέον να βασιζόµαστε στις ΗΠΑ για να µας υπερασπιστούν, στην Κίνα για να µας προµηθεύσει µε πρώτες ύλες, ή στη Ρωσία για να επιστρέψει τελικά στο µονοπάτι της ειρήνης. Ο κόσµος αλλάζει και η Ευρώπη πρέπει να ανταποκριθεί» ανέφερε σε δραµατικούς τόνους ο Γερµανός καγκελάριος, ζητώντας τον µετασχηµατισµό της Ευρώπης σε αµυντική ένωση, µε την Γηραιά Ήπειρο να επιλέγει να σηκώνει το βάρος της πολεµικής στήριξης στην Ουκρανία, µε ό,τι και αν αυτό σηµαίνει για τον προϋπολογισµό της και το εναποµείναν της κοινωνικό κράτος…

* Αναλυτής διεθνών θεµάτων