Οι καθημερινοί αναγνώστες της εφημερίδας θα διάβασαν χθες το
κεντρικό θέμα, που αφορούσε στην κραυγαλέα αποτυχία των
δημοσκόπων στην Κύπρο να ακτινογραφήσουν στοιχειωδώς τις
επιλογές που έκανε εν τέλει το εκλογικό σώμα στην Κύπρο την
περασμένη Κυριακή, στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών.
Και, όχι: στο συγκεκριμένο θέμα, η Κύπρος δεν «κείται μακράν».
Καταρχάς, διότι μιλάμε για τους… δικούς μας δημοσκόπους: με
άλλα λόγια, οι ίδιες εταιρίες που παρουσιάζουν δημοσκοπήσεις
στην Ελλάδα για τις εδώ επικείμενες εκλογές, είναι οι ίδιες που
λειτουργούν στην Κύπρο. Όλοι γνωρίζουν ότι πολλές φορές, οι εν
Ελλάδι δημοσκοπικές εταιρείες –όπως, εξάλλου, και οι εταιρείες
επικοινωνίας- κάνουν «χρυσές δουλειές» στην Μεγαλόνησο.
Με άλλα λόγια, η αποτυχία των δημοσκοπήσεων στην Κύπρο δεν
είναι μία θεωρητική συζήτηση που αφορά μόνο τους Κυπρίους.
Κάτι επειδή είναι ομοεθνείς, κάτι επειδή μιλάμε για τις ίδιες
εταιρείες που χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους με τις εν Ελλάδι
δημοσκοπήσεις, η αποτυχία τους να ιχνογραφήσουν τις διαθέσεις
του εκλογικού σώματος στη μαρτυρική Μεγαλόνησο μας
«ακουμπά» πολύ αμεσότερα σε σχέση με το να κουβεντιάσουμε
για τους δημοσκόπους στην μακρινή Βρετανία που απέτυχαν να
«δουν» το Brexit ή στις ακόμη μακρύτερες ΗΠΑ, που απέτυχαν να
διαγνώσουν την επέλαση του Τραμπ.
Αν, σ’ όλα τα παραπάνω συνυπολογιστεί ότι οι ίδιες εταιρείες
απέτυχαν να μετρήσουν σωστά… μισό εκατομμύριο ψηφοφόρους,
τότε καθίσταται σαφές ότι είναι εύλογες οι υποψίες όλων όσοι
πιστεύουν ότι κάτι αντίστοιχο μπορεί να γίνει και εδώ. Άλλωστε,
εδώ και καιρό, οι σφυγμομετρήσεις που δημοσιεύονται έχουν δύο
βασικά προβλήματα: πρώτον, τα ποιοτικά τους δεν «συμφωνούν»
με τα ποσοτικά τους. Σε αδρές γραμμές, στα ποιοτικά οι πολίτες τα
βλέπουν όλα μαύρα κι άραχνα, προβλέπουν ότι τα χειρότερα
έρχονται και αποδοκιμάζουν τους χειρισμούς και τις επιδόσεις της
κυβέρνησης σε όλα τα μέτωπα. Στα ποσοτικά, ο πρωθυπουργός
απολαμβάνει ένα άνετο προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου και μία
κυριαρχία στη παράσταση νίκης. Ταυτοχρόνως, η «αδιευκρίνιστη
ψήφος» είναι σε «κανονικά» επίπεδα –κάτι που σημαίνει ότι ακόμη
κι αν ισχύει ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν καταφέρνει να
πείσει την κοινωνία, θα έπρεπε να είχαμε συρροή πολιτών στη
χορεία των αναποφάσιστων. Όμως, αφού αυτό δεν υπάρχει, τότε
ενδεχομένως η Κύπρος να φέρνει πιο κοντά το σενάριο να
αποτυγχάνουν οι δημοσκόποι να δουν και στην Ελλάδα αντίστοιχα
υπόγεια ρεύματα με αυτά που άφησαν εκτός δεύτερου γύρου τον
Αβέρωφ Νεοφύτου, που «κούρεψαν» τον προβλεπόμενο
«περίπατο» του Νίκου Χριστοδουλίδη και που παραλίγο να
φέρουν πρώτο τον εξαιρετικά αξιόλογο ανεξάρτητο υποψήφιο
υποστηριζόμενο από το ΑΚΕΛ, Ανδρέα Μαυρογιάννη.
