Ανεξαρτήτως των αποφάσεων που πήραν και που δεν… πήραν
στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, η πραγματικότητα είναι ότι
ο προβληματισμός που αφορά στον «χρονισμό» όλων των
εσωκομματικών εκκρεμοτήτων στην Κουμουνδούρου είναι
εύλογος: Με άλλα λόγια, εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το βασικό
δεν είναι αν το Συνέδριο θα γίνει έναν μήνα πριν ή μετά, αλλά να
διεξαχθεί μία βαθιά, ειλικρινής και «απλωμένη» συζήτηση, χωρίς
χρονικούς ή άλλους περιορισμούς.
Ωστόσο, εξίσου έχουν δίκιο και όσοι επισημαίνουν τον κίνδυνο
πλήρους «ξεφουσκώματος» του ΣΥΡΙΖΑ, αν το κόμμα της
αξιωματικής αντιπολίτευσης μείνει επί μακρόν ακέφαλο και
εγκλωβισμένο στις εσωκομματικές του διεργασίες, την ώρα που η
κοινωνία θα χειμάζεται και που η πολιτική ζωή θα είναι γεμάτη
διλήμματα. Προφανώς, ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται αρχηγό και,
ταυτοχρόνως, η χώρα χρειάζεται αρχηγό αξιωματικής
αντιπολίτευσης.
Με άλλα λόγια, αφού κάθε άποψη έχει εύλογα στοιχεία που μπορεί
να υποστηρίξει κανείς –δεν υπάρχει, δηλαδή, κάτι προφανώς και
αυτονοήτως σωστό και κάτι καταφανώς και εξ ολοκλήρου λάθος-
είναι λογικό να σκεφτεί κανείς ότι η κάθε άποψη που εκφέρεται δεν
είναι άσχετη και από τα προσωπικά ή «τασικά» συμφέροντα του
κάθε στελέχους που την εκφέρει.
Ωστόσο, όπως συμβαίνει πάντα στην πολιτική, έρχεται η ίδια η
πραγματικότητα να «σπρώξει» τα πράγματα προς την μία ή την
άλλη κατεύθυνση. Και εξηγούμαι: η πραγματικότητα είναι η δρώσα
πολιτική, έτσι όπως διαμορφώνεται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ο πρωθυπουργός, λοιπόν, έχει απάντηση –έστω και εξ
αντανακλάσεως- για τα εσωκομματικά ερωτήματα και διλήμματα
στον ΣΥΡΙΖΑ.
Για παράδειγμα, ήδη από χθες έχει τεθεί σε διαβούλευση ένα
νομοσχέδιο που αν ψηφιστεί ως έχει, δυνητικά αλλάζει τον
εκλογικό χάρτη της χώρας, αφού μπορεί να προσθέσει στο
εκλογικό σώμα έως και 3 εκατομμύρια συντηρητικούς και
δεξιόστροφους ψηφοφόρους –τους Έλληνες της διασποράς. Με
άλλα λόγια, την πρώτη εργάσιμη ημέρα μετά την παροχή ψήφου
εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του, ο πρωθυπουργός θέτει σε
διαβούλευση για να ψηφιστεί με διαδικασίες fast track ένα
νομοσχέδιο που μπορεί να εμποδίσει για χρόνια πολλά την
Αριστερά –ή οποιαδήποτε πολιτική δύναμη που θα αποτελεί
έκφανση της προοδευτικής παράταξης…- να θέσει σοβαρά την
υποψηφιότητα να κυβερνήσει τη χώρα.
Κοντολογίς: ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που στην παρούσα φάση
έχει «και το μαχαίρι και το πεπόνι», βιάζεται πολύ. Αντιστοίχως, ο
ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κάνει τίποτα το διαφορετικό, είτε τού αρέσει
είτε όχι.
