Tι μπορεί να αλλάξει λίγο πριν τις κάλπες

ΜΕΤΆ το Πάσχα, ουσιαστικά η χώρα εισέρχεται στην τελική ευθεία των ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου. Το διακύδευμα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης δεν έχει γίνει μέχρι τώρα απόλυτα σαφές από όλες τις πλευρές.

Ο Πρωθυπουργός στην πρόσφατη συνέντευξη του (ΣΚΑΪ), άνοιξε κάποια από τα χαρτιά του για το τι από την πλευρά του μπορεί να είναι το διακύδευμα. Ουσιαστικά μπαίνει στην τελική ευθεία για τις ευρωκάλπες με «συνταγή» εθνικών εκλογών, σημειώνοντας πως δεν είναι εθνική κάλπη οι ευρωεκλογές, αφού δεν εκλέγουν κυβέρνηση.

Έθεσε τον πήχη στο 33% των ευρωεκλογών του 2019, σημειώνοντας πως επιδιώκει ένα
αποτέλεσμα που «να αποπνέει σταθερότητα» στο εσωτερικό σκηνικό. Παρόμοιο ήταν και
το δίλλημα που έθεσε στις δύο αναμετρήσεις του 2023 (Μάιος – Ιούνιος). Απέναντί του τότε
είχε μια αντιπολίτευση που δυσκολεύονταν να έχει ξεκάθαρες θέσεις, αλλά και να συνεννο-
ηθεί για το στοιχειώδες: αν δεν υπήρχε αυτοδυναμία της ΝΔ, θα ήταν εφικτή μια κυβέρνηση συνεργασίας που θα μπορούσε να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης ή ανοχής από την Βουλή. Ο σκληρός ανταγωνισμός και οι συνεχείς κόντρες των κομμάτων του λεγόμενου προοδευτικού χώρου και η επισήμανση από το βήμα της ΔΕΘ από τον τότε Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πως δεν θα σχηματίσω «κυβέρνηση ηττημένων», ενίσχυσαν και ενδυνάμωσαν το δίλλημα περί ανάγκης πολιτικής σταθερότητας που έθεσε ο κ. Μητσοτάκης και τον οδήγησαν στις μεγάλες εκλογικές νίκες του 2023.

Από τότε βέβαια κύλησε πολύ «νερό στο αυλάκι», η φθορά της Κυβέρνησης είναι μεγά-
λη και από τα οικονομικά προβλήματα, αλλά και από την ευαισθησία που έχει δείξει η κοι-
νωνία για την τραγωδία των Τεμπών, τις συνεχείς αποκαλύψεις αλλά και τις μεθοδεύσεις συγκάλυψης κ.ά. Μόνο που και τώρα κοντά στις 40 μέρες πριν τις κάλπες της 9ης Μαΐου, η εικόνα στο χώρο της αντιπολίτευσης και δη στα κόμματα του λεγόμενου προοδευτικού χώρου, παρά τις όποιες αλλαγές, δεν έχει μεταβληθεί αισθητά.

Ο «φρεσκοεκλεγμένος» και με επικοινωνιακή αύρα και πρόσβαση σε νέα ακροατήρια Στέφανος Κασσελάκης και ο Νίκος Ανδρουλάκης που έστω και λίγο ανέβασε τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ, είναι σε ένα διαρκή και σκληρό ανταγωνισμό για την δεύτερη θέση και την πρω-
τοκαθεδρία στην αντιπολίτευση και τον χώρο της Κεντροαριστεράς – Αριστεράς. Μόνο που στις εκλογές ο πρώτος είναι πρώτος και κερδίζει και ο δεύτερος είναι δεύτερος και επιχειρεί να δικαιολογήσει τα όποια κέρδη μπορεί να έχει ο δεύτερος.

Ο κ. Μητσοτάκης προσάπτει στα κόμματα της αντιπολίτευσης ότι επιχειρούν να μετατρέψουν τις ευρωεκλογές σε «δημοψήφισμα».

Από την πλευρά του είναι λογικό να το προβάλει καθώς ενισχύει το δίλλημα για πολιτι-
κή σταθερότητα. Το θέμα είναι πως τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν προβάλλουν για την ώρα ένα πειστικό επιχείρημα και εναλλακτική πρόταση προς την μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου που είναι απογοητευμένη από την Κυβέρνηση και δυσφορεί με τις πολιτικές της, για το πως θα πορευτούν και ποιες θα είναι οι προτεραιότητες τους, από την στιγμή που η Κυβέρνηση αποδοκιμαστεί μαζικά από την μεγάλη πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Μια πειστική, συνθετική εναλλακτική πρόταση που θα δίνει εικόνα κυβερνησιμότητας και λύσεις σε κάποια από τα μεγάλα προβλήματα του κόσμου (οικονομικά, κοινωνικά…) πιθανότατα θα έδινε άλλη χροιά στην αναμέτρηση της 9ης Ιουνίου, η οποία θα πραγματοποιηθεί εν μέσω δύο πολεμικών συγκρούσεων και με το φάντασμα νέων περιοριστικών μέτρων και λιτότητας να πλανάται σε όλη την Ευρώπη.